Όσα μαζεμένα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες σηκώνουν πολλή , μα πάρα πολλή κουβέντα και κάποια άλλη στιγμή θ’αφιερώναμε το ένα άρθρο πίσω απο τ’ άλλο για κάθε θέμα .
Τη δεδομένη περίσταση όμως θεωρώ πως πρώτα απ’ όλα καλό θα ήταν να κάνουμε μια ακόμα εξήγηση ( θεωρώ οτι κάναμε μια πρώτη στο επετειακό άρθρο του καλοκαιριού ), μιας και ο πολιτικός χρόνος , με ό,τι σημαίνει αυτό για τον καθένα μας , συμπυκνώνεται ταχύτατα και δεν ξέρω αν θα ‘χουμε το περιθώριο για κάτι τέτοιο αργότερα.
Για να ξεκαθαρίζουμε , θεωρώ πως η περίοδος που θα διανύσουμε από δω και πέρα είναι προεκλογική . Όχι , ούτε κάποια συγκεκριμένη πληροφορία έχω , ούτε και φαίνεται από κάπου πως θα έχουμε εξελίξεις άμεσα . Αν και δεν κρύβω πως είμαι απ’αυτούς που δε θεωρούν απίθανο το σενάριο των εκλογών κάπου τέτοια εποχή του χρόνου , για χιλιοαναφερθέντες λόγους , τα τελευταία γεγονότα μου βγάζουν έντονο το συναίσθημα πως οι πρώτες τεκτονικές δονήσεις στον πολιτικό μας πλανήτη έχουν αρχίσει να καταγράφονται . Και μάλιστα παρατηρείται το εξής παράδοξο.
Μπορεί οι εκλογές να γίνουν κανονικά όταν λήξει η τετραετία και οι κινήσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή να είναι ανεξάρτητες στενού χρονικού πλαισίου .
Και εξηγούμαι ευθύς αμέσως .
Η Λυδία Λίθος των εξελίξεων ήταν σαφώς η πανωλεθρία που υπέστη ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συζήτηση για την ερώτηση περί ανομίας . Μια ερώτηση στην οποία τον “παρέσυρε” ο αμετροεπής μεν , κινητικότατος κομματικά δε αντιπρόεδρός του , ο κύριος Γεωργιάδης . Και , προσοχή , τα περί “πανωλεθρίας” δεν είναι προσωπικό σχόλιο αλλά καταγραφή των αντιδράσεων Καραμανλή-Σαμαρά κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας της συνεδρίασης . Όσο και να προσπάθησε ο προσκείμενος Τύπος να υποβαθμίσει το γεγονός , η ζημιά έγινε .
Και πυροδότησε διεργασίες που μπορεί να’χουν ορίζοντα μετά τις εκλογές , μπορεί όμως να’χουν και πιο κοντινό . Καταλαβαινόμαστε , νομίζω .
Το αμείλικτο ερώτημα βέβαια είναι το εξής . Θα κατέβει η ΝΔ στις εκλογές με τον κύριο Μητσοτάκη επικεφαλή; Ήδη ξεκίνησαν να δυναμώνουν οι αντίθετες φωνές , δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο της κατά πρόσωπο αμφισβήτησης αλλά προς τα κει οδηγούμαστε . Και πώς θα κινηθεί ο Πρόεδρος για να διασφαλίσει τη θέση του;
Θα υπάρξει συννενόηση ή θα βγουν τα μεγάλα μαχαίρια ; Και στη μια περίπτωση και στην άλλη , πόσο θα μεταβληθεί ο εκλογικός σχεδιασμός του κόμματος ; Βλέπετε , όπως γενικότερα , έτσι και τοπικά , υπήρξαν διάφοροι που θεωρούν ήδη ειλημμένη απόφαση την κάθοδό τους στις εκλογές και τη στήριξη που θα τους παρέχει το κόμμα . Αν όμως οι συσχετισμοί αλλάξουν;
Αν πχ στα Γιάννενα αποφασιστεί για διάφορους λόγους να δωθεί στήριξη όχι σε “Μητσοτακικούς” αλλά σε “Σαμαρικούς” υποψήφιους , τότε τι κάνουμε ; Ή , αν επέλθει κάποιου είδους ρήξη , πόσο σίγουρο είναι πως οι παραγκωνισμένοι “Καραμανλικοί” θα αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις για την επικράτηση της μεταλλαγμένης , κατ’ αυτούς , παράταξης ;
Και στην απέναντι πλευρά όμως , τα πράγματα δεν είναι εντελώς γαλήνια . Μπορεί οι κλυδωνισμοί της ΝΔ να προσφέρουν προς το παρόν μαξιλαράκι ασφαλείας στην Κυβέρνηση , θεωρεί όμως κάποιος πως αυτό θα συνεχίζεται εσαεί ; Και προφανώς , δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος με σώας τας φρένας που να θεωρεί πως τα αποτελέσματα των εκλογών θα είναι τα ίδια με τα τελευταία .
Υπάρχει περίπτωση εδώ να ξαναβγάλει ο ΣΥΡΙΖΑ τέσσερις βουλευτές ; Υπάρχει περίπτωση να καθαρίσει ΟΛΕΣ τις μονοεδρικές ; Σοβαροί να είμαστε ..
Και να μη παραβλέψουμε βέβαια και το δίκοπο της λεπίδας του Τσίπρα που επικρέμαται πάνω απ’τα κεφάλια των πολιτευτών του .
Αν , θεωρώντας πως οι αντίπαλοί του βρίσκονται σε αναστάτωση , επισπεύσει τις εκλογές θεωρώντας πως έτσι θα αποσπάσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα υπάρχει επιχειρησιακή ετοιμότητα από πρόσωπα και μηχανισμούς ώστε να στηριχτεί αυτή η στρατηγική ;
Αν πάλι τραβήξει το χρόνο μέχρι την τελευταία μέρα , μήπως αυτό λειτουργήσει αρνητικά για κάποιους “νωθρούς” επικοινωνιακά βουλευτές , οι οποίοι είτε λόγω απογοήτευσης είτε λόγω του οτι βρέθηκαν στη Βουλή λόγω της συγκυρίας και δε μπορούν να ακολουθήσουν τους κανόνες του παιχνιδιού , αδυνατούν να βοηθήσουν στους κεντρικούς σχεδιασμούς , οπότε θα τεθούν σε υποχρεωτική εφεδρεία ;
Υπάρχει και ένας ακόμα παράγοντας , όμως θα τον σχολιάσουμε σε λίγο . Προς το παρόν τουλάχιστον , να πούμε πως με όλα τα παραπάνω δεν κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας.
Πρόκειται για σκέψεις που τριγυρνούν σε διάφορα κεφάλια , νυν αλλά και εν δυνάμει πολιτευτών . Μια βόλτα στα στέκια της πόλης θα σας πείσει . Τα πηγαδάκια και οι -ετερόκλητες πολλές φορές- πολιτικές παρέες θα σας πείσουν για του λόγου το αληθές . Και ,απ’ό,τι μαθαίνω, κάτι τέτοιο συμβαίνει και στους γειτονικούς Νομούς . Αυτός ο υφέρπων αναβρασμός που δείχνει πως βρισκόμαστε προ ζυμώσεων.
Το κλειδί βέβαια σε όλα τα παραπάνω είναι μία και μόνη λέξη . Δυναμική . Μάλιστα . Να είστε σίγουροι πως πλέον έχει γίνει κατανοητό από πολλούς πως μόνο δημιουργώντας ρεύμα θα διασφαλίσουν τη θέση τους στην ομιχλώδη μέρα που ξημερώνει . Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει το εξής .
Όταν έρθει η ώρα των οριστικών αποφάσεων θα παρουσιαστούν στο κόμμα και θα πουν : Έχω βοηθήσει το Σκοπό μας μ’αυτό και μ’αυτό τον τρόπο και επιπλέον μπορώ να φέρω δέκα ψήφους ενώ ο αντίπαλος για το χρίσμα θα φέρει πέντε . Και στην περίπτωση που είσαι εργατοπατέρας άντε να το δεχτούμε χωρίς πολλή κουβέντα . Αν δεν είσαι όμως ;
Κι εδώ η απάντηση είναι γνωστή και χιλιοδουλεμένη . Αναγνωρισημότητα . Καλώς ή κακώς , ο κόσμος ψηφίζει αυτόν που γνωρίζει . Και προφανώς δε μιλάμε για σκηνικά Γκόρτζου , ούτε για ρουσφετολογία . Την προεκλογική περίοδο αλλά και πιο πριν , οι πάντες θα σφίξουν τα χέρια των πάντων , θα ζητηθούν και θα υποσχεθούν τα πάντα , αυτό είναι δεδομένο . Το ζουμί είναι στο τι έχει γίνει το διάστημα πριν .
Ποιόν βλέπει ο ψηφοφόρος μπροστά του ; Στην τηλεόραση , στα sites , στο Facebook . Ποιού οι πρωτοβουλίες προβάλλονται και τίνος η φάτσα δε λέει τίποτα σε κανέναν ; Όταν έρθει η ώρα της ψήφου , εκτός απ’την “υποχρέωση”, ποιός θα τσιμπήσει τον έξτρα σταυρό ;
Μη γελιέται κανείς , η μάχη θα είναι λυσσώδης .
Όπως επίσης , το βουλευτιλίκι είναι γλυκό . Είτε λόγω προνομίων , είτε λόγω ματαιοδοξίας , είτε λόγω ασυλίας (…), υπάρχουν πολλοί που είναι διατεθειμένοι να κάνουν πολλά για να το αποκτήσουν . Και έχουν αρχίσει ήδη … Η κουβέντα του αν κάτι τέτοιο είναι καλό για τη Δημοκρατία μας είναι πολύ μεγάλη και δε θα γίνει τώρα . Ας βάλουμε όμως και στο τραπέζι τη θέληση και την επιμονή . Πολλές φορές κάποιος μεθοδικός και αποφασισμένος είναι προτιμότερος από έναν ικανότερο αλλά ολιγόψυχο .
Όπως βλέπετε , σήμερα δεν έχουμε σενάρια και υποθέσεις εργασίας , επικεντρωθήκαμε σε πιο πεζά και εν πολλοίς ανούσια πράγματα . Το έχω θίξει και σε προηγούμενα κείμενα , θα το κάνω και τώρα . Πιστεύω πως είμαστε μπροστά σε φάσμα εξελίξεων . Για ολόκληρο το Δυτικό Κόσμο κατά βάση , για την Ελλάδα , ως ένα απ’τα σύνορα αυτού του Κόσμου,ειδικότερα.
Και οι εξελίξεις δε βλέπω να είναι θετικές . Χωρίς να θέλω προς το παρόν να μπω σε λεπτομέρειες , θεωρώ πως έχουμε εισέλθει σε τροχιά παρακμής η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολα αναστρέψιμη σε διεθνές επίπεδο και ειδικότερα στα καθ ημών , η κοινωνία μας έχει διαβρωθεί σε τέτοιο βαθμό απ’την ημιμάθεια , την ιδεοληψία και τη γενικότερη ηθική και πνευματική μετριότητα που , σχεδόν νομοτελειακά , είναι καταδικασμένη να περάσει από κάποιου είδους Καθαρτήριο ώστε να αποδείξει το δικαίωμά της στην Ύπαρξη.
Αυτές οι συζητήσεις έχουν γίνει στον κορμό του Epirus now , σε πιο πρακτικό επίπεδο βέβαια , και το συμπέρασμα που βγαίνει κάθε φορά είναι το ίδιο . Συναίνεση . Μπροστά στα ερχόμενα , έστω και τώρα , θεωρούμε πως αξίζει να παραμερίσουμε τις όποιες διαφορές για το συλλογικό συμφέρον .
Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας είναι και η απόφαση να ανεβάζουμε απόψεις και θέσεις όλων των παρατάξεων του δημοκρατικού φάσματος , καθώς και των τοπικών φορέων , χωρίς λογοκρισία , ασχέτως αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε , με σκοπό τη δημιουργία ενός πεδίου ζυμώσεων που τελικά θα οδηγήσει σε κοινό βηματισμό .
Ακόμα βαθύτερα , λόγω της βεβαιότητας πως το Α και το Ω είναι η δημιουργία , δίνουμε όλο και περισσότερο βάρος στην προβολή προσπαθειών στον Πολιτισμό και την Επιστήμη , σε βιβλία και παραστάσεις , σε Συναυλίες και Ημερίδες . Αντίθετα με ό,τι πιστεύουν κάποια κινούμενα πτώματα , δεν είναι δείγμα ελιτισμού , είναι ζήτημα επιβίωσης .
Αν θα επιτύχει το εγχείρημα ; Κανείς δεν ξέρει . Ούτε άλλωστε είναι το ζητούμενο . Είναι καθαρά θέμα χρέους προς εσένα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές . Και , υποθέτω , αν επιτελέσουμε όλο και περισσότεροι το έργο που μας αναλογεί , μπορεί να δούμε και ξέφωτο …
ΥΓ1) Καταλαβαίνετε φαντάζομαι πως “Συναίνεση” δε σημαίνει τουρλουμπούκι ! Σημαίνει ισορροπίες με άξονα τη λογική και το συμφέρον του συνόλου . Να δώσω ένα τραβηγμένο παράδειγμα .
Αν τα παλιά χρόνια υπήρχαν δέκα ξενοδοχεία που ζούσαν εκμεταλλευόμενα το φυσικό κάλλος του Περσικού Κόλπου , θα ήταν θεμιτό να μπλοκάρουν την άντληση πετρελαίου με το επιχείρημα της “περιβαλλοντικής καταστροφής”, καταδικάζοντας τους συμπατριώτες τους στην πείνα ;
Ενώ , όπως αποδείχτηκε , μπορούν να γίνουν και τα δυο μαζί και όλοι να είναι χαρούμενοι ; Και όπως είδαμε , η μόνη καταστροφή ήρθε με πόλεμο ; Υπάρχει πιθανότητα τέτοιοι “ανησυχούντες πολίτες” να σχεδιάζουν πράγματα και για τη στενή μας γειτονιά , μαζί μάλιστα με κρατικούς αξιωματούχους ;
ΥΓ2) Όσοι εκ των αναγνωστών έτυχε να βρίσκονται για σπουδές στην Ιταλία κάπου τη δεκαετία του 80 , ασφαλώς και θα θυμούνται τα περισπούδαστα άρθρα που εκτοξεύονταν κατά ριπάς την εποχή της μεταγραφής του Μαραντόνα στη Νάπολι , κάτι ευρωαριστερού τύπου ανοησίες (θα μου επιτρέψετε το νεολογισμό “Κουβελισμοί”), του στυλ ” με τόσα λεφτά που δαπανήθηκαν για τη μεταγραφή θα μπορούσαμε να ταίσουμε τόσο κόσμο ή να φτιάξουμε καινούργιο αποχετευτικό για την πόλη ” και άλλα παρόμοια ,λογικά εν πρώτοις, πανηλίθια στην ουσία τους .
Τα ίδια (στα μυαλά τουλάχιστον) άτομα εδώ και δεκαετίες αποθεώνουν τον άνθρωπο-σύμβολο της αντίστασης ενάντια στο κατεστημένο και την καταπίεση κλπ . Απομακρύνετε απο γύρω σας τέτοια στοιχεία .
Αυτούς που ό,τι πολεμούν σήμερα αύριο θα το ονομάζουν “έργο πνοής” που έγινε επί των ημερών τους . Εκτός και αν σας δουλεύουν ψιλό γαζί , επομένως πρέπει ν’απομακρυνθείτε εσείς απ’την κάλπη .
ΥΓ3) Δε μπορείτε να πείτε , εδώ και ενάμιση χρόνο σας έχουμε πει για τον Ευρωστρατό . Δυο πράγματα μόνο να ρωτήσω . Ποιά θα’ναι η αναλογία Γάλλων και Γερμανών Στρατηγών ; Γιατί θα πρόκειται για στράτευμα που θα διοικείται είτε από ηττοπαθείς είτε από πολεμομανείς (εκ φύσεως και εκπαιδεύσεως αμφότεροι). Και δεύτερον , πώς θα διοικήσουν Γερμανοί Πολωνικό στρατό ;
–
Α, και κάτι τελευταίο . Υποτίθεται πως η κύρια αποστολή του συγκεκριμένου Σώματος θα είναι η “συνδρομή” σε κρίσεις ιδίως στην Αφρικανική Ήπειρο . Δε φαντάζομαι κάτι τέτοιο να έχει σχέση με την Κινέζικη Υπερβάση στο Τζιμπουτί .Αλλά είπαμε , σήμερα δε συζητάμε θεωρίες ..
