Περπάτημα, βιτρίνες και καφές

Της Ζωής Καλύβα

Γιάννενά μου καληνύχτα, τι κάνεις; Είσαι καλά; Για να σου πω τον σημερινό μου προβληματισμό.

Μια παλιά διαφήμιση έλεγε «για σένα νοιάσου και γυμνάσου», έτσι και εγώ σήμερα,  για την πληρωμή κάποιων λογαριασμών, να μετακινηθώ περπατώντας. Περπάτησα για 1,5 ώρα και κάλυψα την Βηλαρά πηγαίνοντας και την Σπύρου Λάμπρου στην επιστροφή.

Τι σου τα λέω τώρα αυτά Γιάννενά μου, θα σε κουράζω, αλλά να πω την αλήθεια, με τον καφέ μου στο χέρι κατάληξα στο εξής:

Αν δεν περπατήσεις την πόλη σου, δεν την μαθαίνεις.

Βλέπεις τα πάντα. Παρατηρείς πράγματα και καταστάσεις που είτε ως οδηγός είτε ως επιβάτης σε κάποιο μεταφορικό μέσο, δεν έχεις την ευκαιρία. Πρώτα πρώτα βλέπεις λεπτομέρειες  για κάποια σημεία. Επίσης βλέπεις και τα αρνητικά και τα θετικά αυτής της πόλης.  Ακόμα ακούς τους ανθρώπους και παρατηρείς συμπεριφορές. Τέλος αν περάσεις έξω από φούρνο ή ζαχαροπλαστείο μυρίζεις όμορφες μυρωδιές (ατυχία να περνάς από κάδους γεμάτους με σκουπίδια).

Τέλος πάντων εγώ θα σου μιλήσω για αυτό που παρατήρησα σήμερα. Τα τόσα πολλά ανοίκιαστα καταστήματα. Τόση ζωή σε κάποια σημεία που χάθηκε.

Βιτρίνες κενές, σκοτεινές, γεμάτες σκόνη, αφίσες, σκουπίδια. Ένα θλιβερό τοπίο.

Γιάννενά μου, πολλά καταστήματα κλείσανε, πολλά τα έξοδα. Το βλέπεις και εσύ. Πολλές περιοχές και γειτονιές ήταν γεμάτες με μαγαζάκια, κόσμο, προϊόντα.

Τώρα αν εγώ είμαι άνεργη, εννοείται ότι δεν έχω χρήματα για πολλές αγορές. Αλλά ακόμα και να δουλεύω πάλι δεν έχω χρήματα. Και όλο πλήρωσε εκείνο, πλήρωσε το άλλο. Και μαγαζί να έχεις: πλήρωσε ΕΦΚΑ, πλήρωσε ενοίκιο, πλήρωσε λογαριασμούς, πλήρωσε υπάλληλο (αν μπορείς να έχεις υπάλληλο), πλήρωσε, πλήρωσε, πλήρωσε….

Και ο ιδιοκτήτης να σου ζητάει μεγάλο ενοίκιο και παρόλο την κατάσταση να μην σε βοηθάει, γιατί ίσως έχει τόσα προβλήματα και ο ίδιος…

Φαύλος κύκλος Γιάννενά μου, μεγάλος που δεν σταματάει πλεον.

Και έτσι κλείσανε πολλά μαγαζιά, μαγαζάκια, συνοικιακά, κεντρικά, οικογενειακά κτλ

Αλλά και αυτό που με στεναχώρησε ήταν η εικόνα της εγκατάλειψης. Σκισμένες αφίσες, αράχνες, θολά τζάμια ή και σπασμένα σε κάποια λιγοστά μαγαζάκια. Άβαφα κτήρια και κάποια σχεδόν κατεστραμμένα, και πιο δίπλα ένα μαγαζί να προσπαθεί να κρατηθεί ανοιχτό με προσφορές και αφίσες διαφήμισης. Και κάποιοι τοίχοι γεμάτοι από γκράφιτι και αφίσες και να γίνεται ένας πανικός.

Δεν ξέρω τι μπορεί και αν μπορεί να κάνει κάτι ο δήμος γιατί μιλάμε για ιδιωτική κατάσταση. Δεν μπορείς να πεις στον ιδιοκτήτη, καθάρισέ το ή φτιάξε το. Γιατί μπορεί να του αφήσανε και φέσι του ανθρώπου και να πληρώνει τα σπασμένα για χρόνια.

Γιάννενά μου σε στεναχώρησα. Αλλά τι να κάνω και εγώ, ότι βλέπω λέω. Φτιάξε την εικόνα σου και στα μικρά δρομάκια, φτιάξε την εικόνα σου και στις φτωχές γειτονιές. Όχι μόνο στα κεντρικά σου.

Και περπάτα Γιάννενά μου, μπορείς, δες τι γίνεται γιατί αν δεν σε περπατήσεις δεν θα σε μάθεις.

Θα μείνεις στις φωτογραφίες και στα χαρτιά.