Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών, η Εταιρία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου, ο Σύλλογος Ελληνο – Ιταλικής φιλίας Νομού Ιωαννίνων, ο Σύλλογος Ηπειρωτών Κορινθίας «Η ΠΙΝΔΟΣ» και το Κέντρο Ξένων Γλωσσών ΙΤΑΛΙΚΑ BIANCO διοργανώνουν ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ CESARE PAVESE ΠΟΙΗΣΗ – ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ – ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ σε μετάφραση Σωτήρη Τριβιζά, Ευτυχίας Μιχέλη (ποίηση – Ελληνική και Ιταλική γλώσσα), Θανάση Κουτλή (Μυθιστόρημα, απόσπασμα «Το σπίτι» στο λόφο), Γιάννη Η. Παππά (Σελίδες Ημερολογίου).
Μία πρόσκληση ανάγνωσης
του έργου του Τσέζαρε Παβέζε, «τόσο σημαντικού ως ποιητή, όσο και ως πεζογράφου»
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ «Δημήτρης Χατζής»
Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017,
ώρα 8 μ. μ.
είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Γιάννα Κούλα
Διαβάζουν ποίηση: Γιάννα Κούλα, Φώτης Γιωτάκης, Γιώτα Παρθενίου, Γουλιέλμο Μπιάνκο.
Μυθιστόρημα: Γιάννα Κούλα, Φώτης Γιωτάκης
Ημερολόγιο: Ελένη Κολοκούρη, Ρούλα Στάθη, Σωτηρία Τζιούρη, Γιώργος Παππάς.
Μουσική: Αλέξης Μπάγιας, κιθάρα
Αντώνης Καρασταμάτης, κρουστά
Χορηγός: Κέντρο Ξένων Γλωσσών ΙΤΑΛΙΚΑ BIANCO
Τον Αύγουστο του 1950 ο Ιταλός συγγραφέας και ποιητής Τσέζαρε Παβέζε αυτοκτόνησε σ’ ένα ξενοδοχείο του Τορίνο. «Διάλεξε για να πεθάνει», έγραψε αργότερα η Ναταλία Γκίνζμπουργκ, «μία οποιαδήποτε μέρα εκείνου του φλογερού Αυγούστου. Και διάλεξε το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου κοντά στον σταθμό, θέλοντας να πεθάνει στην πόλη του σαν ένας ξένος».
Ο Παβέζε ήταν τότε σαράντα δύο ετών. Πριν προσθέτει το όνομα του στον μακρύ κατάλογο των ποιητών που κατέφυγαν στην αυτοχειρία, έγραψε δέκα μυθιστορήματα, δύο τόμους διηγημάτων, δύο ποιητικές συλλογές, ένα πλήθος λογοτεχνικών άρθρων και μεταφράσεων, και αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες των ιταλικών γραμμάτων.
O Παβέζε, γράφει ο φίλος και βιογράφος του Davide Lajolo, κατορθώνει να επικυρώσει με λυρικό τρόπο, την ενότητα ανάμεσα στην ισχυρή υποκειμενικότητα του και στη συνομιλία του με τον έξω κόσμο. Προσπαθεί ακατάπαυστα να εγκαθιδρύσει μια απλή και άμεση σχέση με τον κόσμο, για να καταλήξει αιχμάλωτος του εαυτού του, και όταν τελειώνει ο μακρύς διάλογος μεταξύ πόλης και υπαίθρου, λόφων και θάλασσας, παιδικής ηλικίας και καθημερινής πραγματικότητας, πολιτικής και μοναξιάς, παίρνει την απόφαση ν΄ αυτοκτονήσει για να ξεφύγει όχι τόσο απ’ τους ανθρώπους, δύο για να επιστρέψει οριστικά στον εαυτό του.
