Καληνύχτα Γιάννενα,
Καληνύχτα…… μην στεναχωριέσαι. Δεν γίνονται αδικίες εδώ, εκεί που είσαι έτοιμη ( στην περίπτωσή μου) να βγάλεις την φωτογραφία, κάτι σε σταματάει.
Αλλά ας μιλήσουμε για μία άλλη πόλη, όπου εκεί γίνονται διάφορα. Ας πούμε ότι σε αυτή την πόλη υπάρχει μια κεντρική οδός όπου υπάρχει ένα κτήριο σε ένα σημείο, όπου στεγάζεται μια υπηρεσία, όπου κάθε μέρα γίνεται πανικός από τον κόσμο και τους λογαρισμούς. Κάποιοι παρκάρουν, κάποιοι διπλοπαρκάρουν και ας πούμε ότι εκεί απέναντι υπάρχει ένα κτήριο για μια υπηρεσία που προστατεύει τον πολίτη.
Επαναλαμβάνω. Σε άλλη πόλη γίνονται αυτά
Και γίνεται πανικός. Πεζοί περνάνε ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, οι περισσότεροι ούτε που κοιτάζουν αριστερά ή δεξιά μην τους χτυπήσει κανένα μηχανάκι ή ποδήλατο. (αυτό το κεφάλαιο Πεζός θα το πιάσουμε άλλη μέρα, όπως και το speedy Οδηγός). Ένα ένα.
Απόσταση που σε φυσιολογικές συνθήκες με τα πόδια κάνεις 10 λεπτά, μεταξύ 2 φαναριών, με το αυτοκίνητο σε φυσιολογικές συνθήκες κάνεις το πολύ 4 λεπτά , αν σε πετύχουν τα φανάρια. Την συγκεκριμένη μέρα έκανες 20 λεπτά.
Δηλαδή, καλύτερα να τα αφήσεις το ρημάδι το αμάξι και να πας με τα πόδια, να πάρεις αστικό, και ας περπατήσεις άλλα 30 λεπτά για την δουλειά σου, γιατί…… σε αυτή την άλλη πόλη, τα αστικά δεν σε πάνε παντού (αλλά άλλη στιγμή αυτή την ιστορία).
Επαναλαμβάνω. Σε άλλη πόλη γίνονται αυτά και όχι στα Γιάννενα όπου όλα είναι τέλεια…
Να μην πολυλογώ και γίνομαι παράξενη, ας γυρίσουμε στο σημείο στα διπλοπαρκαρισμένα, όπου μπροστά υπάρχουν καμιά 20 μηχανάκια και 2 μελαχρινές κουκλάρες, με μπλοκάκια στα χέρια…. Αποφασίζουν να επαναφέρουν την τάξη… και σε όλους τους παράνομους, κόβουν μια κλήση , ΜΟΝΟ στο πρώτο μηχανάκι.
Αφού συζητήσανε, αποφασίσανε, προσπαθήσανε να τοποθετήσουν την κλήση σε κάποιο σημείο… έλα που δεν στεκόταν, και τελικά την δίπλωσαν και την έβαλαν στην σέλα. Μετά με ηρεμία, αφού φτιάξανε τα μπουφάν τους, συνεχίσανε την βόλτα τους, χωρίς άγχος.
Επαναλαμβάνω. Σε άλλη πόλη γίνονται αυτά, εδώ στα Γιάννενα όλα ρολόι πάνε, μην παρεξηγηθούμε κιόλας.
Εδώ στα Γιάννενα έχουμε την καλύτερη παιδεία, για την οδήγηση, το παρκάρισμα, του ανοίγω την πόρτα ή κατεβάζω το παράθυρο και πετάω το σκουπιδάκι – βασανάκι, να είμαι πεζός και να θεωρώ όλους τους δρόμους δικούς μου, και στο μεγάλο κέφι…. Βρίζω και κανέναν ή δίνω βραβείο με το δεξί χεράκι με τα δαχτυλάκια απλωμένα σαν δεντράκι (μην μας λένε και απολίτιστους).
Και να έχω πάντα δίκιο σε όλα. Είτε είμαι οδηγός, είτε είμαι πεζός.
Εγώ απορώ…. Εκείνο το ένα μηχανάκι…. Πως θα κοιμηθεί απόψε από την αδικία την σημερινή; Μας νοιάζει;
Καληνύχτα Γιάννενα, είπαμε…. Σε άλλη πόλη συμβαίνουν αυτά… όχι εδώ σε εσένα… εσύ Γιάννενα κοιμήσου ήσυχα…………………ξέρεις
