Φυσικά και έχει διαψευστεί εδώ και χρόνια το γνωμικό του Έκο πως “τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις”, απλά κανείς δε μπορεί να μας εμποδίσει ν’αδιαφορούμε γι αυτές . Βλέπετε , λίγο οι διακοπές ( για όσους και όσο μπορούν ), λίγο η επιβράδυνση των ρυθμών , σε κάνουν να βλέπεις πως όλα υπήρχαν πριν από σένα και όλα θα συνεχίσουν να υπάρχουν και χωρίς εσένα . Καθόμαστε λοιπόν λίγο μακριά απ’τα πράματα και παρατηρούμε το παιχνίδι να παίζεται μόνο του …
Και όταν αποφασίζουμε να επανέρθουμε στους καθημερινούς μας ρυθμούς διαπιστώνουμε (μπορεί και με κάποια ανακούφιση) πως τίποτα δεν άλλαξε . Να , πάρτε για παράδειγμα τη λατρεμένη μας χώρα . Είχαμε και φέτος του κόσμου τις πυρκαγιές . Ε και ; Τι άλλαξε απ’τις προηγούμενες φορές ; Τα ίδια δε συζητάγαμε ; Τι για ασσύμετρες απειλές λέγαμε , τι ότι δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο πυροπροστασίας ορυώμαστε , τι για τα ελάχιστα και ξεχαρβαλωμένα Canadair γκρινιάζαμε … Άλλαξε κάτι ; Τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια … Μέχρι την επόμενη φορά (του χρόνου μάλλον) που θα λέμε ακριβώς τα ίδια . Έχουμε βέβαια τη δικαιολογία πως δεν υπάρχουν λεφτά . Εντάξει τότε , αφού αυτό θα ισχύει και για τα επόμενα χρόνια ας κάτσουμε να καούμε … Αν και διαπιστώνω πως δε μας νοιάζει και ιδιαίτερα , μιας και σε δέκα μέρες βρήκαμε νέο παιχνίδι να εκτονώσουμε τις δεξαμενές του χαβαλέ που υπερχείλισαν .
Αναφέρομαι στον πρόσφατο “διάλογο” σχετικά με τη μη συμμετοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης στις εκδηλώσεις μνήμης στην Εσθονία για τα θύματα του Ολοκληρωτισμού . Καταλαβαίνω πως το ζήτημα είναι εξαιρετικά λεπτό μιας και ξυπνάει πάθη (απολύτως λογικό) και γνωρίζω εκ των προτέρων πως οι περισσότεροι δε θα συμφωνήσετε μαζί μου , παρ’ολ’αυτά θα καταθέσω μια άποψη η οποία είναι ανοιχτή σε διάλογο και επεξεργασία μαζί σας .
Καταρχήν , για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους , η συγκεκριμένη εκδήλωση έχει σκοπό να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων του Κομμουνισμού . Όσο και αν ενδύεται το μανδύα του αντιολοκληρωτισμού , πρόκειται για μια απερίφραστα αντικομμουνιστική έκφραση . Εδώ αξίζει να σημειώσουμε κάποια γεγονότα . Πρώτον , η κυρία που ίδρυσε το συγκεκριμένο Μουσείο ήταν στενή συνεργάτις των Ναζί η οποία μετά την ήττα τους στο εσθονικό μέτωπο φυγαδεύτηκε πρώτα στη Γερμανία και μετά στις ΗΠΑ , όπου έκανε πλούσιο γάμο και με την ανεξαρτητοποίηση της χώρας της επέστρεψε και δημιούργησε το συγκεκριμένο Ίδρυμα . Επομένως η αναφορά και περί ναζιστικών εγκλημάτων εκεί μέσα πρέπει να εκλαμβάνεται ως εκ του πονηρού .
Δεύτερον , χώρα Εσθονία δεν υπάρχει . Δεν υπήρξε ποτέ μέχρι πριν είκοσι και κάτι χρόνια . Επαρχία διάφορων Αυτοκτατοριών ήταν και της απέδωσαν κρατική οντότητα οι Αμερικάνοι , όπως και στις περισσότερες Βαλτικές χώρες λόγω των αντί ρωσικών σχεδιασμών .
Τρίτον , όσο και αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε , η πλειοψηφία των κατοίκων του εν λόγω κρατιδίου είναι φασίστες πρώτης γραμμής . Δεν ξέρω αν στο Β´ΠΠ πήγαν με το Χίτλερ επειδή τους υποσχέθηκε κράτος (αν και δεν έχω δει πολλούς χάρτες που να δείχνουν κάτι τέτοιο) , γεγονός είναι πάντως πως προσέφεραν άφθονες και σκληρές μεραρχίες στον Άξονα .
Όταν ηττήθηκαν δεν είναι λογικό να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες ;
Τέταρτον , οι ιδεολογικοί προσανατολισμοί στα κράτη πέριξ του Βίζενγκραντ γνωρίζουμε πως και σήμερα δεν είναι διαφορετικοί .Τους νιώσαμε κι εμείς στο πετσί μας με τη στάση τους στο θέμα του ελληνικού χρέους και τη μέχρι κεραίας σύμπλευσής τους με τη γραμμή Σόιμπλε. Το ότι λόγω ΝΑΤΟ δεχτήκαμε την είσοδό τους στην ΕΕ δε μπορεί να σημαίνει αυτόματα πως πρέπει να συμμετέχουμε και στα καραγκιοζιλίκια τους .
Πέμπτον , επειδή σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στο Μουσείο Μπελογιάννη και δε θέλουμε να είμαστε ανακόλουθοι , είναι αδιαμφισβήτητο δικαίωμα του καθενός να τιμήσει όποιον θέλει χωρίς να προσβάλλει τους συμπολίτες του . Καλώς ή κακώς οι Εσθονοί υπέφεραν περισσότερο υπό το ζυγό του Στάλιν . Έχουν επομένως κάθε λόγο και να τιμήσουν όσους αντιστάθηκαν και όσους πέθαναν απ’τα χέρια του . Εμείς ιστορικά βρεθήκαμε απέναντι των Εσθονών . Φυσικά και οφείλουμε να σεβαστούμε τους νεκρούς , όμως έχουμε επίσης χρέος να σεβαστούμε τους Συμμάχους μας τις δύσκολες εκείνες ώρες . Αν οι ίδιοι οι Σύμμαχοι βέβαια δεν το πράττουν είναι λάθος δικό τους . Εμείς ως Λαός που έρχεται πριν απ’την Ιστορία και ως χώρα Μάνα όλων των μεγάλων Νικών του εικοστού αιώνα οφείλουμε να το κάνουμε .
Και αφού καλύψαμε εν μέρει τα ειδικά , πάμε τώρα και στα γενικά που εν προκειμένω είναι και τα δύσκολα . Δε θα ήθελα να αναλωθούμε στα περί Ρίμπεντροπ-Μολότοφ ,ούτε στους Παπαδόγγονες και τους Ράλληδες , ούτε στα συνεχιζόμενα εγκλήματα του Καπιταλισμού . Ας δεχτούμε προς οικονομίαν της συζήτησης πως όλες οι πλευρές έχουν δίκιο (που έχουν). Όλα συνέβησαν . Άρα πού καταλήγουμε ; Όλοι έχουν δίκιο ή όλοι έχουν άδικο ;
Ας το σκεφτούμε λίγο αιρετικά . Εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια δείτε πόσες ιδεολογίες βγήκαν μπροστά . Δημοκρατία , Χριστιανισμός , Ισλάμ , Φιλελευθερισμός , Κομμουνισμός για να αναφέρουμε μόνο ορισμένες από αυτές . Προφανώς και όλες ευαγγελίζονταν μια πολύ καλύτερη κατάσταση απ’την ήδη υπάρχουσα για την πλειοψηφία των ανθρώπων . Τι σημαίνει αυτό ;
Με απλά λόγια , κάλυπταν καλύτερα το ένστικτο της επιβίωσης όποιου τις ασπαζόταν σε σχέση με τις ήδη υπάρχουσες . Και επειδή δεν υπάρχει λόγος να αντικρούσουμε το συλλογισμό του Κονδύλη πως το ένστικτο επιβίωσης συνεπάγεται απαίτηση ισχύος , γίνεται αντιληπτό πως στην πορεία είναι αναπόφευκτο πως θα υπάρξει σύγκρουση μεταξύ των ιδεολογιών αλλά και ταυτόχρονα ακόμα και ριζική μετάλλαξή τους (η οποία για προφανείς λόγους θα βαφτιστεί προσωρινή ή θα κρυφτεί σε διάφορες σέχτες) μέχρι να φτάσουμε στην ολοκλήρωση κάποια στιγμή στο απροσδιόριστο μέλλον.
Για να το πούμε πιο απλά , έχουν καμία σχέση οι διδαχές του Χριστού με τις πρακτικές των Χριστιανικών Εκκλησιών ; Έχει καμία σχέση η Πρώτη Διεθνής με τη Σταλινική Ρωσία ή με τη σύγχρονη Κίνα ; Έχει καμία σχέση ο Άνταμ Σμιθ με τις σημερινές ΗΠΑ ; Παρ’ολ’αυτά όμως οι αλλαγές που συντελέστηκαν έγιναν δεκτές απ’την κόσμο . Και οι Χριστιανοί επιβίωσαν των διωγμών και εδραιώθηκαν στον Πλανήτη , και τα Σοβιέτ όχι μόνο επέζησαν του Πολέμου αλλά σε είκοσι χρόνια απ’τα χωράφια έφτασαν στο διάστημα και ο Δυτικός Κόσμος ζει και βασιλεύει .
Φυσικά βέβαια τα Τελικά Οράματα παρέμειναν στη θέση τους . Και η Δευτέρα Παρουσία και ο Κόκκινος Παράδεισος και οι Παρθένες με τα Πιλάφια και και και … Και ό,τι άλλο χρειάζεται που να διατηρεί στοχοπροσήλωση σε κάποιον τελικό σκοπό και παράλληλα να υψώνει παρωπίδες σε ξεπουλήματα και εγκλήματα που διαπράχτηκαν στην πορεία .
Καταλαβαίνετε άρα πως αφού επι της ουσίας όλα ανάγονται τελικά σε επίπεδο ισχύος , προφανώς και δεν υπάρχει γενικώς αποδεκτό Δίκαιο . Δεν υπάρχουν κυρίαρχα Κράτη , δεν υπάρχουν σύνορα , δεν υπάρχουν Συνθήκες . Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τη Τζιχάντ . Ίσχυε και θα ισχύει σε όλες τις εποχές και καταστάσεις . Μπορείς να επιβιώσεις ; Καλώς.Δε μπορείς ; Θα σε εξαφανίσουν και θα είσαι απλώς μια υποσημείωση στα ιστορικά κιτάπια κάποιων ιδεολόγων του μέλλοντος ως κάτι που έπρεπε να συμβεί για να φτάσουμε ένα βήμα πιο κοντά στο Στόχο …
ΥΓ) Το ξέρω πως σας κούρασα αλλά όσα και να πεις σ’αυτό το θέμα είναι λίγα . Μόνο ένα τελευταίο . Οφείλω να διαχωρίσω το ναζισμό απ’τις υπόλοιπες κοινωνικές και πνευματικές ζυμώσεις . Διότι πρόκειται για προφανώς ψευδεπίγραφη ιδεολογία ορισμένων διαταραγμένων εξουσιομανών που παραμύθιασαν ένα πληγωμένο λαό με αρλούμπες συνονθυλεύματα άλλων ρευμάτων της εποχής και όταν άρχισαν και οι ίδιοι να βλέπουν πως δε βγαίνει άκρη ούτε ιδεολογικά ούτε οικονομικά το γύρισαν στις μαγγανείες και τις επιστημονικά αστήρικτες ψυχοπαθολογικές θεωρίες και αιματοκύλισαν τον κόσμο . Και επειδή μπορεί να πέρασαν πολλοί απ’αυτά τα χώματα αλλά τέτοιο μίσος για τον Άνθρωπο δεν ξέρασε κανείς , όσο και να μην αρέσει σε κάποιους , πάντα θα είναι μια κατηγορία μόνοι τους . Χαμηλή .
ΥΓ2) Ο “Επαναστατημένος Άνθρωπος” του Καμύ έδωσε εδώ και δεκαετίες πολύτιμες απαντήσεις . Κρίμα που δεν έγιναν αποδεκτές ούτε στην εποχή του ούτε τώρα..
