Για να πάρουμε μια πρώτη εικόνα για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία , καλό θα είναι να δούμε ποιοι πολεμούν αυτή τη στιγμή . Εξαιρουμένων των Ουκρανών , που αγωνίζονται υπέρ βωμών κι εστιών αλλά , με μια κυνική ματιά , είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης σ’αυτή την αναμέτρηση ( για να μη χρησιμοποιήσουμε το χαρακτηρισμό του χρήσιμου ηλίθιου, δυστυχώς).
Μιας και πρόκειται επι της ουσίας για μια αναμέτρηση μεταξύ ΗΠΑ και «συμμάχων» εναντίον Ρωσίας και μιας και διαπιστώσαμε με τον άσχημο τρόπο πως και οι δυο πλευρές σχεδίαζαν καιρό τη συγκεκριμένη σύγκρουση , παρατηρώντας τον τρόπο που μάχονται , ενδεχομένως να εξάγουμε ορισμένα συμπεράσματα σχετικά με την κοσμοθέαση της κάθε πλευράς και να δοκιμάσουμε , έστω , να ρίξουμε μια ματιά στο μέλλον .
Ας πιάσουμε πρώτα το Δυτικό στρατόπεδο . Το οποίο και θεωρούμε ότι και ξεκίνησε το συγκεκριμένο πόλεμο , όχι εντελώς αδικαιολόγητα , αν μου επιτρέπεται , καθώς τα Θουκυδίδεια διδάγματα είναι πραγματιστικώς αμείλικτα , εν πάση περιπτώσει όμως ευθύνεται για όσα θ’ακολουθήσουν λίγο παραπάνω .
Πώς πολεμούν μέχρι αυτή τη στιγμή οι Δυτικοί ; Στο πεδίο των μαχών πολεμούν με αντιπροσώπους . Κατά κύριο λόγο τους Ουκρανούς και σιγά σιγά τους «εθελοντές», δηλαδή φασίστες , εγκληματίες μισθοφόρους και τζιχαντιστές . Υπό την εκπαίδευση και επιχειρησιακή εποπτεία «συμβούλων», στα απλά ελληνικά πρακτόρων . Παράλληλα , οι επίσημες ΝΑΤΟικές δυνάμεις συγκεντρώνονται περιμετρικά της Ουκρανίας και περιμένουν, ενώ προσφέρεται αφειδώς στρατιωτικός εξοπλισμός , τον οποίο προφανώς δε χειρίζονται Ουκρανοί φαντάροι , πλην των Javelin και των Καλάσνικωφ υποθέτω . Οι «σύμβουλοι» που λέγαμε παραπάνω …
Μετά και τις ντροπιαστικές αποτυχίες του Αμερικανικού Στρατού σε Συρία και Αφγανιστάν , αν συνυπολογίσουμε και το πάγιο δόγμα (παρά τις περί του αντιθέτου ψευδοιστορικές μελέτες και «αναλύσεις») πως ΠΟΤΕ στην Ιστορία τους οι ΗΠΑ δε μπήκαν σε πόλεμο που δεν ήταν σίγουρες πως θα κερδίσουν , τουτέστιν με αντίπαλο είτε εξαιρετικά αδύναμο είτε σοβαρότατα αποδυναμωμένο , καταλαβαίνουμε πως η Δυτική μηχανή θα επιδιώξει να ρίξει αρκετό ανθρώπινο κρέας ακόμη στα Ουκρανικά Πεδία , μέχρι να στομώσει τα Ρωσικά μαχαίρια . Και , αν είναι εφικτό , ν’ανοίξει και κανα καινούριο μέτωπο , πχ Αζερμπαιτζάν ή κάπου αλλού στην κεντρική Ασία κατά προτίμηση , ώστε να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα πιο γρήγορα .
Στην εμπροσθοφυλακή του Ατλαντικού Στρατού βέβαια , πιο δυναμικά απ’όλους , κινούνται οι Τράπεζες , Κεντρικές και μη , Εμπορικοί και λοιποί Χρηματοοικονομικοί Οργανισμοί , Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και λοιποί εταιρικοί επικοινωνιακοί Οργανισμοί (Facebook, Twitter, Instagram κα). Η σφοδρότητα των κυρώσεων και η αστραπιαία ταχύτητα στην εφαρμογή τους , καθώς και η άμεση και χωρίς αβελτηρίες υλοποίησή τους , καταδεικνύει σαφέστατα πως δεν επρόκειτο για αποφάσεις της στιγμής αλλά για εξαιρετικά μελετημένο και σταθμισμένο σχέδιο , τόσο στα υπέρ όσο και στα κατά του . Και αν στα οικονομικά υπάρχουν τα παραθυράκια της Κίνας , της Ινδίας και λοιπών , που επιτρέπουν μια κάποια διέξοδο απ’την ασφυξία , επικοινωνιακά σίγουρα μιλάμε για την Τέλεια Καταιγίδα ! Στο συγκεκριμένο τομέα η νίκη των ΗΠΑ είναι συντριπτική , το παγκόσμιο κλίμα είναι σαφώς εναντίον του αιμοσταγούς δικτάτορα Χίτλερ-Πούτιν , οι ναζί Ουκρανοί ξεπλύθηκαν εν μια νυκτί και , γενικά , τα τάγματα πρακτόρων , ψυχολόγων , δημοσιογράφων , κινηματογραφιστών και διαφημιστών ολοκλήρωσαν μ’απόλυτη επιτυχία την αποστολή τους συντρίβοντας τις εχθρικές δυνάμεις κι αφήνοντας μια κάποια Ζαχάροβα να γρυλίζει απειλές προς όλους..
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε βέβαια το γεγονός πως οι πλέον προβεβλημένες προσωπικότητες της Νέας Εποχής , με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Έλον Μασκ αλλά και το Μπιλ Γκέιτς , δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος που έχουν τοποθετηθεί στη συνείδηση του Δυτικού κατεστημένου ως παγκόσμια πρότυπα , με το μεν πρώτο να αμολάει κάτι αρλούμπες στα σόσιαλ , το δε δεύτερο ν’αρχίζει τα γνωστά του «νεοταξίτικα», οπότε και τους δυο κρίθηκε αναγκαίο να τους μαζέψουν γρήγορα στα κλουβιά τους μέχρι να περάσει η μπόρα , γιατί η μη πολιτική σκέψη και ο οργουελισμός δεν εξυπηρετούν αυτή τη στιγμή . Άσε που δεν είναι κι εποχή να θυμίσει κανας φίλος του Βλαδίμηρου άλλες φιλίες , με κρεμασμένους παιδεραστές για παράδειγμα κι έχουμε άλλα .. Τουλάχιστον , ο απεχθής ιδιοκτήτης του Facebook , για πρώτη ίσως φορά στη ζωή του , κατάλαβε πως δεν τον παίρνει για μαγκιές κι έκατσε με τα παιχνιδάκια του . Κάτι είναι κι αυτό .
Ενδιαφέρον κομμάτι της Δυτικής στρατηγικής είναι επίσης το γεγονός πως όλα τα φωνακλάδικα κινήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και οι μεγαλοακτιβιστές μπροστάρηδές τους έπαθαν μερική αφωνία ή , για κάποιο λόγο , δεν προβάλλονται το τελευταίο διάστημα σταθερά και σθεναρά επι εικοσιτετραώρου βάσεως . Τι μπορεί να υποθέσει κανείς γι’αυτή την αλλαγή στάσης ; Θα τα πούμε σε λίγο . Για να ρίξουμε μια ματιά όμως και στους μαχητές της άλλης πλευράς .
Τα πράγματα απ’την πλευρά της Ρωσίας είναι πιο σαφή . Μετά τις επιχειρήσεις με τους κομάντος μεταμφιεσμένους σε αυτονομιστές το 2014, τώρα έχουμε κανονική εισβολή , χρησιμοποιώντας επισήμως το Στρατό , σε πλήρη ανάπτυξη . Δε θα μπούμε σε λεπτομέρειες επι του παρόντος , γιατί δε χρησιμοποιείται ευρέως η Αεροπορία ή τα υπερσύγχρονα όπλα που , αποδεδειγμένα , κατέχει η Ρωσική Ομοσπονδία , δεν είναι εκ των ενδιαφερόντων αυτού του κειμένου , άλλωστε . Αυτό που παρατηρούμε είναι πως πρόκειται για μια κλασική , παλιομοδίτικη θα λέγαμε , χρησιμοποίηση του Στρατού ως κύριου φορέα αυτής της επιχείρησης , με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που κάτι τέτοιο συνεπάγεται .
Σε αντίθεση με το αντίπαλο στρατόπεδο , όπου οι μηχανισμοί προπαγάνδας κάνουν θαύματα , εδώ τ’αποτελέσματα ήταν πενιχρά . Η παγκόσμια κοινή γνώμη δεν πείστηκε για το δίκαιο της επίθεσης , το αντίθετο θα λέγαμε , επομένως η δουλειά στράφηκε εσωτερικά , στο πεδίο της αποτροπής αντιπολεμικών εκδηλώσεων , που τη δεδομένη στιγμή φυσικά και εκλαμβάνονται ως προσπάθειες αποσταθεροποίησης του καθεστώτος Πούτιν . Τουλάχιστον αυτή την εύκολη δουλειά την έφεραν εις πέρας .
Παταγώδης αποτυχία σημειώθηκε επίσης στο πλαίσιο της πληροφόρησης σχετικά με την κοινωνική και ψυχολογική κατάσταση που επικρατούσε εντός της Ουκρανίας . Οι πράκτορες πεδίου απέτυχαν οικτρά , με αποτέλεσμα να φέρουν το Στρατό και την Ηγεσία του κράτους σε θέση που δεν υπολόγιζαν ως πιθανότερη , εξ ου και οι καρατομήσεις των ανώτατων αξιωματικών των Υπηρεσιών αυτών .
Αυτή η , πρακτική θα λέγαμε, αντιμετώπιση των πραγμάτων οδηγεί και σε ανάλογες κινήσεις στον οικονομικό -εμπορικό τομέα . Όπου αντί περίπλοκων μοντέλων και στρατηγικών ως αντίμετρα στη Δύση , από την πρώτη στιγμή πήγαμε στη λογική «πετρέλαιο τέλος , αέριο τέλος , σιτηρά και πρώτες ύλες τέλος εκτός αν δεχτείτε τους όρους που υπαγορεύουμε». Πράγμα που λειτουργεί , μιας και χτυπά όλο το κοινωνικό φάσμα του αντιπάλου , απ’τη βαριά βιομηχανία ως τον τελευταίο πολίτη . Και μπορεί σήμερα τα πράγματα να είναι στην αρχή τους , αν ενσκύψει λιμός διαρκείας όμως , ενδεχομένως και να δούμε διαφοροποιήσεις στη συμπεριφορά ορισμένων . Και μεμονωμένα , σαν Κυβερνήσεις Κρατών , όμως , ενδεχομένως και συλλογικά , μιας και η Ευρώπη , για παράδειγμα , δεν έχει τους πόρους που έχουν οι ΗΠΑ , έχει όμως εξαιρετικά καλομαθημένους και ευέξαπτους πολίτες , οι οποίοι αφενός θεωρούν ότι έχουν ανεχτεί ήδη πολλά , αφετέρου δεν είναι όλοι ενοχικοί Νεοέλληνες , που τους κουνούσε το δάχτυλο ο κάθε απατεώνας λέγοντας «φταις» κι αυτοί να το δέχονται …
Ας το μαζέψουμε όμως , ώστε να πάμε το σκεπτικό μας παρακάτω . Οι παραπάνω παρατηρήσεις έχουν την εξής λογική . Μιας και κάθε μάχη είναι πολυεπίπεδη και όχι απλά μπαμ μπουμ , οι αντιμαχόμενες παρατάξεις χρησιμοποιούν αρχικά ως όπλα αυτές τις δομές τους που θεωρούν ως πιο ισχυρές , αυτές που έχουν δουλευτεί κατά κόρον μιας και αποτελούν ταυτόχρονα στήριγμα αλλά και κινητήρια δύναμη του Συστήματος που υπηρετούν . Αν κάτι τέτοιο ισχύει , τι έχουν να δηλώσουν εμμέσως οι δυο πλευρές για το κοινωνικό τους όραμα ;
Δεν προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως ο Δυτικός κόσμος έχει μετατραπεί σε μια Δυστοπία , ένα περιβάλλον όπου η τεχνολογία και οι κατέχοντες αυτή έχουν δημιουργήσει ένα κλωβό ελεγχόμενης πληροφορίας , οξείας προπαγάνδας και εργαλειοποίησης της οικονομίας ώστε να στραγγαλίζονται οποιεσδήποτε αποκλίνοντες απ’τον κεντρικό σχεδιασμό θέσεις ; Η οποία οικονομία , παρεμπιπτόντως , έχει εδώ και δεκαετίες φύγει απ’το βιομηχανικό , το χειροπιαστό , μονοπάτι κι έχει μεταλλαχθεί σε μια χρηματιστηριακή , ψευτοεμπορική επι της ουσίας σπείρα , στηριζόμενη σε άνευ πραγματικής αντιστοίχισης αριθμούς ; Δεν είναι απολύτως λογικό όταν απειλείς κάποιον μ’αυτούς τους παραλογισμούς , μη έχοντας κάτι απτό στην κατοχή σου , πχ πρώτες ύλες , αυτό να σου γυρίσει μπούμερανγκ ;
Δεν είναι απολύτως προβλέψιμο επίσης , αντίστοιχοι πράκτορες -«εκπαιδευτές» να δρουν εντός των κοινωνιών μας, όχι με τη μορφή στρατιωτικών ακολούθων αλλά με τη μορφή πχ δημοσιογράφων , ψευδοφιλοσόφων , πανεπιστημιακών και λοιπών , εκπαιδεύοντας τις μάζες σε συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και λειτουργίας ; Δεν είναι απολύτως φυσική η όλη διαστροφή της πραγματικότητας σε όλα τα επίπεδα , απ’το προσωπικό μέχρι το διεθνές , απ’τη στιγμή που έχει αποκοπεί απ’τον Ορθό Λόγο και εξυπηρετεί απλά συμφέροντα συγκεκριμένων που ούτε θέλουν μα ούτε και μπορούν να επιτύχουν την επανασύνδεση ;
Απλά καθήστε για δυο λεπτά κι αναλογιστείτε στην καθημερινότητά σας ποια πρόσωπα προβάλλονται σε βαθμό εμμονικό από παντού , ποιες οι απόψεις τους και τι αποκομίζετε , έστω και υποσυνείδητα παρακολουθώντας τα . Σκεφτείτε το και φρίξτε …
Και , αναλογιζόμενοι όλα τα παραπάνω , καταλαβαίνετε εύκολα γιατί οι ηγεσίες όλων των χωρών του «Ελεύθερου Κόσμου» φαντάζουν τόσο ξένες και αντίθετες προς τα θέλω των πολιτών τους , γιατί οι εμετικά πλούσιοι εδώ και χρόνια έχουν πάψει να κυκλοφορούν δίπλα σας , έστω και σε ακριβά σημεία του πλανήτη και ζουν παντελώς αποκομμένοι , σε παράλληλες , άγνωστες κοινωνίες , βλέπετε , όσο κι αν δεν το παραδέχεστε , τι όμορφο μέλλον ετοιμάζουν για εσάς και τα παιδιά σας , τα έχουμε ξαναγράψει , ας μη λέμε τα ίδια …
Πάμε λίγο και στο άλλο στρατόπεδο . Η προβολή των αντίστοιχων δυνάμεων στο εσωτερικό της Ρωσίας δείχνει ζόφο . Ένα στυγνό , υπολογιστικό και αδίστακτο καθεστώς , ένας ολοκληρωτισμός με πρόσωπο περασμένων αιώνων , χωρίς σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή , δικών μας και αντιπάλων , καγκεμπίτες και στρατιωτικοί διαχειριστές σωμάτων , διατεθειμένοι να χύσουν ποτάμια αίματος , να διαμελίσουν και ν’απανθρακώσουν χωρίς καν ν’ανοιγοκλείσουν τα βλέφαρα , αρκεί να εκτελεστούν οι εντολές της Υπηρεσίας . Όσοι βρίσκουν δικαιολογίες επ’αυτού , ας ρωτήσουν όχι τους Ουκρανούς , τους Αρμένιους του Αρτσάχ , που έζησαν τη Ρωσική φιλία πρόσφατα ..
Αυτό το αδίστακτο , ψυχρό καθεστώς , φανερό στο πρόσωπο του Πούτιν και σκιώδες στο πρόσωπο των «ολιγαρχών», έχοντας προσωπικό έλεγχο των τεράστιων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας , διαχειρίζεται με σκληρή εσωτερική προπαγάνδα την πείνα ( σε σχέση με τις δυνατότητες ) του λαού , με τις απαραίτητες παρεμβάσεις ωμότητας όπου κρίνεται δέον , επιβάλλοντας σιδηρά πειθαρχία στους νεομουζίκους και νεοπρολετάριους υπηκόους , μη αφήνοντας επίσης διέξοδο έκφρασης , με το πρόσχημα των «δύσκολων εποχών». Οι οποίες στη συγκεκριμένη χώρα αγγίζουν το διηνεκές…
Σημαντικότερο όλων όμως και βασική αιτία αυτού του τρόπου λειτουργίας , είναι το γεγονός πως , σε αντίθεση με τη Δύση που παρήκμασε αφού , εν τω μεταξύ , είχε παράξει σημαντικής ποιότητας ιδεολογικό πλούτο , στη Ρωσία τέτοιου είδους αυτόνομη παραγωγή δεν υπήρξε ποτέ και όσες φορές κάτι σκίρτησε εντός της , καταπνίγηκε άμεσα ή τέθηκε στη λήθη και το περιθώριο , εν ονόματι της τσαρικής εξουσίας αρχικά , της κομματικής νομενκλατούρας στη συνέχεια , του ολιγαρχικού υβριδίου σήμερα . Εξ ου και οι απέλπιδες προσπάθειες προσωπικοτήτων σαν τον Αλ. Ντούγκιν να συνθέσουν μια Ρωσική πολιτική θεωρία , χωρίς ιδεολογική βάση όμως πλην της εδραίωσης της Εξουσίας , αναγκάζονται να τσαλαβουτάνε στα ρηχά νερά άλλοτε της Ρωσικής Ορθοδοξίας , άλλοτε του Πανσλαβισμού , άλλοτε του Ευρασιανισμού , κάτι περίεργα πράματα που πιο πολύ μοιάζουν με εγχειρίδιο ατάκας ανάλογα με το ποιος είναι ο συνομιλητής , παρά με θεωρία με αρχή, μέση και τέλος . Γι αυτό και , πλην των πρόθυμων ώτων , δε βρίσκεται ουσιώδης ανταπόκριση από πουθενά . Όσο όμως απέναντι έχει ν’αντιμετωπίσει φιλοσόφους επιπέδου Χαράρι , μπορεί να συνεχίζει να πουλά τη βαφτισμένη ιδεολογία προπαγάνδα του …
Θα ήθελα να γράψω πολλά ακόμα επ’αυτών , πλην όμως , μιας και τα περισσότερα είναι λίγο πολύ γνωστά , ως μέρος της καθημερινότητάς μας πλέον , θα περιοριστώ σε κάποιες γενικές παρατηρήσεις . Καταρχήν , το σκεπτικό πάνω στο οποίο στήθηκαν οι συγκεκριμένες αναγωγές είναι εξαιρετικά χαλαρό και ο σκοπός ήταν ν’αναδείξει κοινά μονοπάτια μεταξύ εσωτερικής κι εξωτερικής πολιτικής ανεξαρτήτως φύσης του καθεστώτος . Μπορεί επιστημονικά να μην είναι και ό,τι αρτιότερο αλλά δε νομίζω πως μπορεί ν’ αμφισβητήσει κάποιος τ’αποτελέσματα . Δυστυχώς …
Ακόμα , θεωρεί κάποιος , έχων σώας τας φρένας, πως κάποιο απ’τα περιγραφέντα παραπάνω Συστήματα αξίζει και πρέπει να υπερισχύσει ; Φαντάζομαι πως όσοι ζουν ακόμα σε εποχές Σιδήρου Παραπετάσματος μέσα στο κεφάλι τους και είναι με τον Ελεύθερο Δυτικό Κόσμο ή τη Μαμά Ρωσία , τη Μεγάλη Κόκκινη Πατρίδα , έχουν κάνει τις επιλογές τους αλλά καλό για όλους μας θα ήταν να πάνε να τους δει κανας γιατρός και δε ντρέπομαι καθόλου που το λέω . Καταλαβαίνω πως οι πολιτικές καταβολές στη χώρα μας είναι ζήτημα ποτισμένο με πάθη και αίμα , όμως εδώ συζητάμε για το μέλλον .
Εκτός όλων των άλλων , έχουμε φορτωθεί και δυο πελώριες ψευδαισθήσεις που δε λέμε και δε μας αφήνουν ν’αποτινάξουμε . Πως οι μεν είναι προϊόν και συνέχεια του αρχαιοελληνικού τρόπου φιλοσοφίας και σκέψης και οι δε , αντίστοιχα , της Ελληνορθόδοξης πίστης. Το ένα ψευδέστερο του άλλου ! Δε θα λέμε συνέχεια τα ίδια , σας παρακαλώ όμως , δείτε την πραγματικότητα και ξεκολλήστε από φυτευτά συμπλέγματα . Μην ψάχνετε τον ιδεατό εαυτό σας πέρα από σας και μη κάνετε ψυχοπαθολογικές προβολές , επιτέλους!
Και κάτι τελευταίο , αν και ξέρω πως ελάχιστοι θα συμφωνήσουν . Παρά τα γεγονότα που ζούμε και όσα θα ζήσουμε , θα θέσω για μια ακόμα φορά το ερώτημα : Είμαστε σίγουροι πως όλοι στο Δυτικό Κόσμο θέλουν τη νίκη ; Τα εργοστάσια , τα χρηματιστήρια , τα εργαστήρια είναι στημένα στην Κίνα και περιμένουν . Τα κοινωνικά πειράματα δε σταμάτησαν στιγμή στο εσωτερικό της και , στα πλαίσια της ιδεολογικής διαστροφής που επικρατεί σε συγκεκριμένες ομάδες , ένας «πολιτισμικός» συγκερασμός μετά από μια απότομη καθίζηση ΗΠΑ-Ρωσίας (καλή ώρα), θα ήταν πολύ βολικότερος φαντάζομαι από μια αργή και σταθερή κοινωνική μετάλλαξη ..
ΥΓ) Δείτε κάτι περίεργα πράγματα που συμβαίνουν . Αν βρεθούμε ενώπιον επισιτιστικής κρίσης στην Αφρική και τη Μ. Ανατολή και πέρα , όπως αχνοφαίνεται αυτή τη στιγμή , φαντάζεστε εκατομμύρια κόσμου να συρρέουν προς την Ευρώπη ; Τύφλα να’χουν ο Άλμπερτ Πάικ κι ο Καλλέργης !
ΥΓ2) Υπήρξαν διάφοροι φίλοι που το προηγούμενο άρθρο τους φάνηκε υπερβολικά απαισιόδοξο και τραβηγμένο . Πριν τον πόλεμο . Όπως , άκρως πεσιμιστική η θέση μας για το μέλλον της Ελλάδας . Υπό το πρίσμα των γεγονότων που δε μπόρεσαν να δουν και να συλλάβουν την ουσία τους , θα τους προτρέψω , αφού πληρώσουν τη ΔΕΗ τους , ν’ανατρέξουν στις προφητείες διαφόρων γερόντων για το πώς θα καταστραφεί η Τουρκία και θα μας δώσουν την Πόλη . Κάποτε . Μέχρι τότε αράξτε ήσυχοι και δείτε τον αγράμματο Ερντογάν να παίζει μπάλα …
ΥΓ3) Μάλλον έτσι εξηγείται και το «ασκός κλυδωνιζόμενος…». Με τόσο τρομπάρισμα που πέφτει εντός της επικράτειας , από κάτω μέχρι πάνω … Το ακραίο των καταστάσεων δικαιολογεί το αγοραίο του λόγου .
ΥΓ4) Ο Πούτιν συνεχίζει να με δικαιώνει , απογοητεύοντάς με.
