Η φετινή χρονιά είναι γεγονός πως ξεκίνησε μέσα σ’ένα ιδιότυπο σύννεφο αισιοδοξίας που δεν υπήρχε τα αμέσως προηγούμενα χρόνια . Τα über χάνια και καπηλειά της πόλης ξεχείλισαν από κόσμο (είδες τι σου κάνουν οι καινούργιοι δρόμοι 😉 και η καλή διάθεση , που δε μπορώ να καταλάβω αν οφείλεται στην υπόσχεση εξόδου απ’τα μνημόνια ή σε ξέσπασμα του “τι είχαμε τι χάσαμε”, σε συνδυασμό με τον υπέροχο καιρό , θεωρώ πως έβαλαν πλέον για τα καλά τα Γιάννενα στην κορυφή των χριστουγεννιάτικων προορισμών εγχωρίως . Άντε με το καλό να βγούμε και παραέξω .
Το προσωπικό μου θέμα όμως είναι πως αν και πέρασα μια χαρά , δε λέω , δεν τα βλέπω τα πράματα ακριβώς έτσι . Γι αυτό και βιάζομαι να γράψω αυτό το άρθρο , μη μας προλάβουν τα γεγονότα . Πιστεύω πως το ’18 θα’ναι χρονιά εξελίξεων που θα σηματοδοτήσει αλλαγές με τρόπους που δε μπορούμε ή και δε θέλουμε να φανταστούμε τώρα στην αυγή του . Επειδή οι σκέψεις τρέχουν όμως , πάμε χωρίς φιοριτούρες .
Στην Αμερική ο Τραμπ ξεκίνησε να εφαρμόζει την πολιτική του , ιδίως απ’το τελευταίο μισό της προηγούμενης χρονιάς . Και οι αντιδράσεις εναντίον του μειώνονται . Τι μπορεί να σημαίνει αυτό ; Διάφορα . Καταρχήν με το σκάνδαλο Γουάινστιν-Σπέησι κλπ εξαρθρώθηκε ένας ισχυρός βραχίονας αντίστασης , αυτός του Χόλυγουντ . Εδώ ξεθεμελίωσε ολόκληρο Obamacare και οι αντιδράσεις των φιλάνθρωπων αστέρων ήταν μηδαμινές ! Λέτε να λούφαξαν βλέποντας πως ο Πρόεδρος ,που ήταν πρώην δικός τους ,γνωρίζει πού να τους χτυπήσει ; Μπορεί να ήταν και τυχαίο , δε λέω , πάντως το timing ήταν εκπληκτικό .
Θα μου πείτε βέβαια πως και προεκλογικά που σκύλιασαν τι κατάφεραν ; Τίποτα . Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά μεταξύ του φωνάζω και αποτυγχάνω και του το βουλώνω . Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δεύτερο ενδεχόμενο . Μήπως τελικά ο περισσότερος κόσμος συμφωνεί με τον Πρόεδρο και όχι με αυτό που του πασάρουν τα κανάλια ; Μήπως η σκέψη της Αμερικής γίνεται όλο και πιο συντηρητική ; Αν ναι , μήπως να εξετάσουμε τον αντίποδα , δηλαδή τι περιλαμβάνει η προοδευτικότητα ; Για τις ΗΠΑ περιλαμβάνει ανοιχτά σύνορα και ανεξέλεγκτες ροές μεταναστών , δημιουργία και χρηματοδότηση του ISIS και καταστροφή κυρίαρχων κρατών απ’τη Μ. Ανατολή κι εκείθεν , φτωχοποίηση της μαύρης κοινότητας παρά τις αντίθετες εξαγγελίες , προώθηση μέσω της Τέχνης (μουσική , εικαστικά κλπ) εξόφθαλμα ατάλαντων , σοκαριστικά όμοιων δυσλειτουργικών πνευματικά προτύπων με σκοπό τη βλακοποίηση του κόσμου με σκοπό το κέρδος . Με δυο λόγια μια φυματική εικόνα παγκοσμιοποίησης που μόνο απέχθεια προκαλεί . Κι όλ’αυτά προσωποποιημένα στη Χίλλαρυ . Γιατί προφανώς και έχει σημασία το πρόσωπο . Γι αυτό και η αλαζονεία μετά την εποχή Ομπάμα επέτρεψε μια επιλογή προσώπου ακραία ακραίου , ακραία διεφθαρμένου και ακραία στερούμενου χαρίσματος που οδήγησε τον κόσμο στην αγκαλιά του Ντόναλντ . Και όχι , παρά τις φωνές ορισμένων υστερικών περιθωριακών , δε νομίζω πως οι Λατίνοι που αποτελούν την πλειοψηφία στη Φλόριντα είναι ρατσιστές έναντι των ομοεθνών τους , απλά αντέδρασαν έναντι του κατεστημένου .
Όπου “κατεστημένο” αυτή τη στιγμή προφανώς και είναι αυτό που στηρίζεται απ’όλα τα ΜΜΕ της χώρας , απ’την “ελίτ” και είναι αυτό που διαρρηγνύει ιμάτια υπέρ του δικαιώματος να παντρεύεσαι τη φριτέζα σου αλλά σκοτώνει χωρίς τύψεις παιδιά στη Συρία . Αυτή η τρέλα καταψηφίστηκε και θα συνεχίσει να καταψηφίζεται υπέρ του συντηρητισμού , αν δεν αλλάξουν τα μυαλά και οι ατζέντες .
Όσοι πιστεύετε πάντως πως αυτή η τρέλα ευδοκιμεί μόνο στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού , πλανάστε πλάνην οικτράν . Γιατί και στην Ευρώπη η Αριστερά κινδυνεύει να περάσει απ’τα Καυδιανά δίκρανα της φαιδρότητας και της ανυποληψίας , αφήνοντας όλο και περισσότερο χώρο σε ακροδεξιές φωνές , ιδίως σε περιοχές που δεν αποτελεί ταμπού . Τι της λείπει ; Η φρεσκάδα , η προσαρμοστικότητα και το πρόσωπο . Δε μπορώ και δε θέλω να μπω σε θεωρητικές κουβέντες , πάντως τα νούμερα δείχνουν πως κάτι πάει πολύ λάθος . Είτε η πρόσδεση κάποιων σε νεοφιλελεύθερα άρματα τις προηγούμενες δεκαετίες , είτε ο πούρος εστετισμός της Μόνης Αλήθειας για τους λίγους Ιεροφάντες , είτε η έλλειψη θέλησης αντιμετώπισης της πραγματικότητας για να μη μας κατηγορήσουν ως “προδότες”, όλ’αυτά διώχνουν μακριά ακόμα και κοινωνικές μάζες-πυλώνες του παρελθόντος .
Και, προσοχή , δε μιλάμε για ξεπούλημα . Ξεπούλημα ήταν αυτό που έγινε τριάντα χρόνια τώρα λόγω των παραπάνω . Νέα ματιά χρειάζονται οι καταστάσεις από ένα νέο πρόσωπο , ελπιδοφόρο . Τώρα αν κάποιοι πιστεύουν πως αυτός είναι ο Μελανσόν , καληνύχτα …
Πάμε τώρα και στα σπουδαία .
Στα του οίκου μας λοιπόν , απ’ότι φαίνεται περάσαμε απ’την εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου . Και δεν το εννοώ με την αστρολογική προσέγγιση . Απλά , ιδίως απο φέτος θα κάνουμε τη μετάβαση απ’την εποχή του επιεικώς αφελούς “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του” στην εποχή που θα κινδυνέψουμε να χύσουμε τη στάμνα με το νερό . Δε θα σας κουράσω επαναλαμβάνοντας τα περί ΑΟΖ , γεωτρήσεων κλπ , τα οποία προφανώς και τα γνωρίζετε . Ούτε και θ’αναλωθούμε σε σκέψεις για το θέμα των Σκοπίων , αφενός γιατί το καλύπτει η τρέχουσα ειδησεογραφία , αφετέρου δεν έχουμε κάτι χειροπιαστό ακόμα . Απλά θα σας θυμίσω ένα-δυο περιστατικά των ημερών .
Το ένα είναι η φιέστα που οργάνωσε ο γαμπρίκας του δημοκράτη μουσαφίρη μας
για το πλωτό γεωτρύπανο που απέκτησαν και οι νεοθωμανικές κραυγές που ακούστηκαν στην εκδήλωση . Οι οποίες , με κάποια δόση υπερβολής προς το παρόν , θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως ιαχές πολέμου . Μένει τώρα να δούμε αν και πότε θα ξεκινήσει η κάθοδος προς τα νερά του Αναστασιάδη . Και , όπως είχαμε γράψει κάποιους μήνες πριν , μένει να δούμε την απάντησή μας . Ήδη πάντως οι Γερμανοί φίλοι μας έδωσαν το (αναμενόμενο) δείγμα γραφής τους με το περιστατικό των ερευνών στα Κύθηρα ..
Ένα συμπληρωματικό θέμα , που δεν του δόθηκε ιδιαίτερη προβολή , ήταν οι δηλώσεις της προέδρου του “Καλού Κόμματος” (βλ Δούμπος), πως ο Δημοκράτης εξοπλίζει παραστρατιωτικές ομάδες οπαδών του . Κάτι τέτοιο προφανώς μπορεί να σημαίνει δύο τινά . Ή ότι φοβάται πραξικόπημα που μπορεί να λάβει διαστάσεις εμφυλίου και οργανώνει ομάδες κρούσης ή οτι προχωρά σε στρατικοποίηση πολιτών ενόψει πολεμικών συγκρούσεων . Όσο κι αν φαντάζει μακρινό αυτό το ενδεχόμενο , δε θα πρέπει να μας πιάνει εξ απήνης , μιας και όπως γνωρίζουμε πλέον απ’το σχέδιο “Βαριοπούλα” , είναι πάγια στρατηγική της γείτονος η εξαγωγή των προβλημάτων της για να επέλθει εσωτερική ομοθυμία .
Αν συνδυάσει κάποιος τα παραπάνω με την έκρυθμη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο Ιράν , ασχέτως με την τελική έκβασή της , μπορεί να καταλάβει τον εκνευρισμό που διακατέχει το Σουλτάνο αυτή την περίοδο . Αν τέτοιου είδους “αυθόρμητες” αντιδράσεις μπορούν να διοργανωθούν στην καρδιά της Περσίας , φαντάζεστε τι δυνατότητες υπάρχουν σχετικά με την Τουρκία . Ιδίως τώρα με το συνεχιζόμενο εξοπλισμό των Κούρδων . Και δεν είναι μυστικό πως υπάρχουν διάφοροι “παράγοντες” που δε θα έβλεπαν με κακό μάτι τη σχεδόν ταυτόχρονη αποδυνάμωση των ανωτέρω .
Το θέμα βέβαια είναι το τι κάνουμε εμείς για όλ’αυτά . Και είναι ο λόγος που σας είπα απ’την αρχή πως θα μπούμε , θέλοντας και μη , σε πορεία αλλαγών . Με την ελπίδα οι αλλαγές αυτές να είναι υπερβατικές και όχι τυφλή αντίδραση μετά από “πικρό μάθημα”.
Φυσικά την υπέρβαση οφείλει να την ξεκινήσει η Ηγεσία της Χώρας , με προεξάρχοντα τον Πρωθυπουργό . Ο πολιτικός ρεαλισμός του οποίου δε θεωρώ οτι του βγήκε σε κακό μέχρι τώρα , όπως και η διακριτική ελευθερία που επέτρεψε στους συντρόφους του , όμως για όλα τα πράγματα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος . Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω μ’ ένα απλοϊκό παράδειγμα . Τη χιλιοειπωμένη υπόθεση του Ρουβίκωνα . Δεν τους “μάζεψες” όσο έκαναν την επαναστατική τους γυμναστική για να μην ενοχληθεί ο Βούτσης και ο Τόσκας , αποθρασύνθηκαν κι άρχισαν να βολτάρουν σε πρεσβείες και στρατιωτικές μονάδες και τώρα που φωνάζει ο Κοτζιάς πρέπει να τρέξουμε , αφενός για να μην έχουμε κι άλλα διπλωματικά επεισόδια , αφετέρου μην επιληφθεί καμιά Μοσάντ , έτσι δεν είναι ; Για να αποδειχθεί οτι ο όλος “Αγώνας” ήταν άλλο ένα Νεοελληνικό καραγκιοζιλίκι της μαγκιάς εκ του ασφαλούς . Κρίμα δεν είναι και για τη Χώρα και για τον Πρωθυπουργό προσωπικά να μπαίνουν σε τέτοιες διαδικασίες ;
Σκεφτείτε κάτι ανάλογο σε μεγαλύτερο μέγεθος . Κάτι μεγαλύτερο απ’τα Ίμια . Όπως μπορεί να διαμορφωθεί το σενάριο που περιγράψαμε παραπάνω . Ποιά μπορεί να είναι η αντίδραση της Ελληνικής Δημοκρατίας ; Είναι έτοιμος ο λαός ; Ο στρατός ; Υπάρχει δυνατότητα αποτροπής ;Αντιλαμβάνεται κανείς πως μια νέα υποστολή σημαίας θα έχει τεράστιες επιπτώσεις τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο (για να μη πιάσουμε όλα τ’άλλα);
Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι μια βάσανος που ο κύριος Τσίπρας πρέπει να την αντιμετωπίσει μόνος του . Αυτός είναι που πρέπει να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις και να δώσει νέα διέξοδο στις πολιτικές ευαισθησίες πρώτα του κόσμου και μετά του κομματικού του περίγυρου , μιας και ο χρόνος στενεύει . Μια καθαρή επιτυχία στο Σκοπιανό μπορεί και να έβαζε το νερό στ’αυλάκι …
Υπέρβαση βέβαια πρέπει να κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι , ιδίως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης . Αναγκαστικά , επιβάλλεται να μπουν στην άκρη για λίγο το κυνήγι της Εξουσίας και η άρνηση για την άρνηση . Υποχρεωτικά πρέπει να υπάρξει συναίνεση . Και πιστεύω πως θα ήταν ωφέλιμο και για τον ίδιο , γιατί διαφορετικά η καρέκλα του θ’αρχίσει να τρίζει επικίνδυνα …
Γενικά , όλα τα παραπάνω ισχύουν για όλους μας . Αν ο καθένας μας καταφέρει την προσωπική του υπέρβαση , αν μπροστά στην τρέλα και τον παραλογισμό που επικρατεί καταφέρουμε και απελευθερώσουμε ποσότητες λογικής και δημιουργίας , αν στη μαυρίλα που μας κυκλώνει βρούμε τη δύναμη ν’αντιτάξουμε χρώμα , τότε η φετινή χρονιά , με όλες τις δυσκολίες της , μπορεί να γίνει η αφετηρία για κάτι καλύτερο και για μας και για τους επόμενους . Και είμαι διατεθειμένος να το πιστέψω , αν το πιστέψετε και όλοι εσείς …
