Εδώ και αρκετό καιρό παρατηρώ , με σχεδόν επιστημονικό ενδιαφέρον τολμώ να πω , μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μορφή αλληλεπίδρασης στα πλαίσια της επικοινωνίας , είτε πρόκειται για μικρές ομάδες ανθρώπων είτε για μεγαλύτερα σύνολα . Κυρίως για σχετικά μικρά και πιο εξειδικευμένα γκρουπ μου κεντρίζεται το ενδιαφέρον . Δε χρειάζεται να αναλωθούμε στην επεξεργασία μεθόδων που κατευθύνουν αγελαίες μάζες προς μια κατεύθυνση , πώς λειτουργεί η προπαγάνδα-διαφήμιση είναι λίγο πολύ γνωστό ( και άκρως γοητευτικό ). Θα σας παραθέσω όμως κάποιες πρόσφατες παρατηρήσεις μου για να συλλογιστούμε ένα λεπτό πάνω σ’αυτές .
Τόσους μήνες τώρα σέρνεται σα κουτσή σαρανταποδαρούσα το θέατρο του παραλόγου με τη Βόρεια Κορέα . Προς ώρας δεν εξετάζουμε την ουσία του πράγματος . Δε γίνεται όμως να μη παρατηρήσουμε μια απότομη αλλαγή στάσης ως προς το πρόσωπο του Κιμ . Χρόνια τώρα όλα τα μέσα τον παρουσίαζαν ως ένα γραφικό ημίτρελο (στην καλύτερη περίπτωση) ο οποίος με ανεκδιήγητους λεονταρισμούς κρατά το λαό του στο σκοτάδι . Και , ξαφνικά , να σου ορυμαγδός αναλύσεων και απόψεων πως τελικά μπορεί και να μην είναι τρελός αλλά ένας δαιμόνιος δικτάτορας που με τις συγκεκριμένες του κινήσεις μοχλεύει καταστάσεις προς ΗΠΑ και Κίνα ώστε να διατηρεί την ισορροπία που κρατά το καθεστώς του στην εξουσία ! Προσοχή , δεν ελέγχουμε το σωστό ή λάθος της άποψης , ελέγχουμε το γεγονός πως σε μια στιγμή ολόκληροι επιστημονικοί κλάδοι μεταπηδούν από μια άποψη σε μια εκ διαμέτρου αντίθετη χωρίς επί της ουσίας να έχει προκύψει κάποια δραματική αλλαγή . Όπερ σημαίνει δύο τινά . Ή οτι κάποιοι σκοπίμως παραπλανούσαν για χρόνια το κοινό ή οτι ακόμα και σε εξειδικευμένες επιστημονικά κοινότητες ισχύουν ακριβώς οι ίδιοι κανόνες προπαγάνδας που ισχύουν και για τις απαίδευτες μάζες και πως κάποιος που φέρει τον τίτλο της αυθεντίας (ασχέτως πώς τον απέκτησε) μπορεί μέσω λόγου ή παραδείγματος να επηρεάζει πυραμιδωτά προς τα κάτω όσους έχουν παιδευτική ή ψυχολογική ανεπάρκεια .
Υποθέτω άλλωστε πως αυτός είναι ο λόγος που στα εννιά απ’τα δέκα κείμενα που διαβάζουμε σχετικά με διεθνή και γεωπολιτικά κείμενα ζούμε τη μέρα της μαρμότας . Κλαούζεβιτς , “παγίδα του Θουκυδίδη” και Άγιος ο Θεός . Φαντασία μηδέν , πρωτοτυπία μηδέν και αντιγραφή στο φουλ . Φυσικά υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις αλλά δυστυχώς παραμένουν αυτό .
Πάμε τώρα και στο δια ταύτα του άρθρου μας . Σαφώς επηρεασμένοι απ’την ιερή μελαγχολία του Τρυγητή , τα χρώματα του φθινοπώρου που σταλάζουν μέσα μας σαν απόκοσμο μέλι , προσπαθούμε να δούμε τα πράγματα με άλλη ματιά . Να βιώσουμε καταστάσεις μέσα απ’το πετσί των πρωταγωνιστών τους , να δούμε τι νιώθουν και πώς θα ήθελαν να νιώθουν . Για παράδειγμα , προ ολίγων ημερών διαβάσαμε την είδηση πως πέρασε το πρώτο εμπορικό πλοίο απ’τον Αρκτικό κύκλο χωρίς τη βοήθεια παγοθραυστικού . Πώς να αισθάνονται αυτή την ώρα οι θεωρητικοί της Rimland και οι ιέρακες της DC γνωρίζοντας πως το κλουβί έσπασε ; Πώς να νιώθουν στη Ρωσία με τα υπερπολλαπλάσια παγοθραυστικά απο ΗΠΑ και Καναδά (τα περισσότερα εκ των οποίων πυρηνοκίνητα) βλέποντας τους ανταγωνιστές τους να τρέχουν τώρα να ναυπηγίσουν καινούρια και να μη φτάνουν ; Πώς να αισθάνονται βλέποντας το Γιακούτσκ να φεύγει απ’το Μιχαήλ Στρογκώφ και να μπαίνει στον Παγκόσμιο χάρτη ;
Πώς άραγε να αισθάνονται οι ίδιοι ιέρακες που δε βγάζουν άκρη στην Κορέα ; Τι να σκεφτόντουσαν όταν δεν επιχείρησαν τη “μετάβαση” επί Κλίντον , πριν η Β. Κορέα αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής ; Μπορεί υποθέτω μια ματιά στους ισολογισμούς του Ιδρύματος και τυχόν κινέζικες χορηγίες να μας λύσουν την απορία αλλά αυτά είναι στη σφαίρα της παραφιλολογίας . Η παραίσθηση της ακίνδυνης τριτοκοσμικής χώρας γιατί δεν έσβηνε όσο μάθαιναν πως γινόταν χαμός απο Ρώσους , Κινέζους , Ιρανούς ενδεχομένως , ακόμα κι από λαθρεμπόρους όπλων ; Αν δε γίνει κάποια αλλαγή άμεσα , σε συνδυασμό με τα παραπάνω , πόσο θα αλλάξουν οι εμπορικοί δρόμοι στο άμεσο μέλλον και πώς αυτό θα επηρεάσει την οικονομική και στρατηγική πορεία της Δύσης ;
Πώς να αισθάνονται στο Ισραήλ βλέποντας την Τουρκία να αποκτά S-400; Πώς άραγε νιώθουν βλέποντας τη Χεζμπολάχ και το Ιράν σε απόσταση βολής απ’τα σύνορά τους ; Σε περίπτωση ισχυροποίησης του τριγώνου Μόσχα-Άγκυρα-Τεχεράνη και δημιουργίας αντιπυραυλικής ομπρέλας γύρω τους μήπως αισθάνονται ελαφρώς άβολα ; Υπάρχει περίπτωση να θορυβήθηκαν απ’την αδυναμία των φυσικών τους συμμάχων να προλάβουν καταστάσεις ; Γίνεται να συνειδητοποίησαν πως η συνεχής χρήση του “διαίρει και βασίλευε” κάποια στιγμή δεν αποδίδει , ιδίως αν μπει πανέξυπνος αντίπαλος στο τραπέζι ; Οι αναμνήσεις (του 60-70) ξανά γυρίζουνε και τους θυμίζουνε τα περασμένα ; Μήπως έρχεται στο προσκήνιο , έστω και για λίγο , έστω και καθυστερημένα , πως επί του παρόντος πρέπει να αφεθεί λίγο στην άκρη η προαναφερθείσα πολιτική και να διαλέξουμε στρατόπεδο ; Μήπως ενσκήπτει όλο και πιο έντονα η αίσθηση του λάθος υπολογισμού και γι αυτό ως άλλος Βαγγέλης Βενιζέλος προβαίνουμε σε άγαρμπες κινήσεις όπως οι πρόσφατες δηλώσεις περί κουρδικού κράτους ; Και στέλνουμε αποστολές απ’την Αμερική στην Ελλάδα για συνομιλίες “ποικίλης ύλης”;
Πώς να αισθάνονται άραγε διάφοροι ψυχοτροπιομανείς στη χώρα μας που απ’τη στιγμή που έγινε γνωστή η σύγκληση του δημοκράτη γείτονα με τον ομόδοξο αδερφό στο θέμα των πυραύλων άρχισαν τις αναλύσεις-ευχολόγια του στυλ “οι υπηρεσίες ασφάλειας θα θέσουν βέτο”, “η συμφωνία δε θα ολοκληρωθεί”, “σύντομα θα τα σπάσουν” και άλλα τέτοια νόστιμα ; Υπάρχει περίπτωση να αισθάνονται ολίγον μαλ..ες ; Ρητορικό το ερώτημα . Λες και η FSB και οι λοιπές υπηρεσίες δεν τα είχαν αναλύσει όλα ενδελεχώς . Περίμεναν την άποψη των κλαρινιτζήδων των Αθηνών .. Οι οποίοι παρεμπιπτόντως βλέπουν τη Γερμανία να μαζεύει όλο το χρυσό πίσω αλλά αυτα είναι ψιλά γράμματα . Οικονομικά κόλπα .. Εντάξει , το ξέρω πως δε λέγονται όλα , παρ’ολ’αυτά κάνε κάποια κίνηση ρε αδερφέ . Ευκαιρίες είν’ αυτές ! Εν μέσω θύελλας αποτινάσσονται οι ζυγοί !
Για να μη σας κουράζω , εκεί που θέλω να καταλήξω είναι στο οτι ο κόσμος που ζούμε μετασχηματίζεται με κατακλυσμιαίους ρυθμούς . Τα παραπάνω παραδείγματα είναι μόνο ένα ελάχιστο μέρος της καθημερινότητας και προέρχονται όλα απ’τα έντυπα ΜΜΕ . Τον τελευταίο τροχό δηλαδή της επικοινωνιακής αμάξης σε άποψη επιδραστικότητας . Καταλαβαίνετε τι θα ακολουθήσει . Οπότε , μυαλό και μάτια ανοιχτά από όλους γιατί πολλά απ’αυτά που σήμερα θεωρούμε δεδομένα , σε λίγο καιρό μπορεί και να μην είναι ακριβώς έτσι .
ΥΓ1) Άνθρωπος που ως επικεφαλής κράτους επιτρέπει μόνο δέκα κουρέματα ( πάνω κάτω και δια νόμου ) και υποχρεώνει τους συμπατριώτες του να τον λατρεύουν ως “Γιο του Ήλιου” ή χίππης είναι ή διαταραγμένος . Νορμάλ δεν τον λες σε καμία των περιπτώσεων . Φυσικά δεν είναι η μοναδική περίπτωση στα χρονικά . Θυμηθείτε τον “Κλειδαρά-Βασιλιά” της Πρωσσίας (ή Αυστρουγγαρίας, δε θυμάμαι ακριβώς ). Το πιθανότερο βέβαια είναι να’ναι ένας μπούλης με επιτήδειους όμως συμβούλους ( εκ του εξωτερικού ). Τώρα βέβαια που γράφω αυτές τις γραμμές ξεκίνησε να παίζει το “things have changed” του νομπελίστα και με αποσυντόνισε λίγο . Στα δικά μου μάτια το θέμα είναι απλό . Εδώ που έφτασαν τα πράγματα οι δρόμοι είναι δυο . Ή το παίζεις υπέρμαχος του Διεθνούς Δικαίου και ξεκινάς κυρώσεις μεν , διάλογο δε , με αποτέλεσμα να σε πάρουν στο ψιλό , αν μου επιτρέπεται η έκφραση , οι ανταγωνιστές σου και επί της ουσίας να συνεχίζουμε στην παρούσα κατάσταση ( μιας και στο Ιράκ πχ ή στη Γιουγκοσλαβία λειτούργησες αλλιώς ) ή και δυστυχώς που το λέω , ισοπεδώνεις τη Β. Κορέα -με ό,τι καταλαβαίνετε πως αυτό συνεπάγεται – χρησιμοποιώντας καινοφανή τεχνολογία . Σε βαθμό που να παραλύσουν οι όποιες αντιδράσεις από εχθρούς και συμμάχους . Και παράλληλα , να φρενάρεις όλα τα προαναφερθέντα . Αν δε μπορείς , η Ιστορία θα σε καταπιεί , όπως έκανε και σε μεγαλύτερους πολιτισμούς στο παρελθόν …
ΥΓ2) Τελικά , πού τον έχει κλειδώσει ο “Εθνάρχης” το δικό μας χρυσό ; Έτσι , κουβέντα να γίνεται . Ξέρω πως όλα γίνονται για οικονομικούς και χρηματιστηριακούς λόγους , τα ‘παμε και παραπάνω . Απλά , επειδή έχω συνδυάσει το χρυσό με τα παραμύθια , πάντα στα μαύρα χρόνια ο δράκος κουλουριαζόταν πάνω στο θησαυρό του , ενώ έξω γινόταν χαμός . Για να τα επαναλάβουμε στο ίδιο κείμενο , τώρα που ο κενοφανής Όφις ο Αλεμανός (τετρακόσια χρόνια μόνο) μαζεύει το θησαυρό του για να κάτσει πάνω του , μήπως έρχονται παράξενες εποχές ; Τα λέμε σύντομα .
