Να δεις τι σου είναι η συγκυρία … Προ ολίγων ημερών είχα μια κουβέντα με τον Άρη το Δούμπο σχετικά με εκείνες τις προτάσεις που είχε μεταφέρει ο ΥΕΘΑ στις ΗΠΑ περί νέων βάσεων . Θυμάστε , τότε που ο κύριος Καμμένος ( ενδεχομένως όχι κινούμενος αυτόνομα ) γυρνούσε κι έταζε αγροτεμάχια ανά την επικράτεια , ωσάν το χωρικό που ψάχνει εργολάβο για να σηκώσει πολυκατοικία , να πάρει δυο γκαρσονιέρες αντιπαροχή . Λες και οι Νατοϊκοί αν θέλουν κάτι δεν το ζητάνε , περιμένουν τους Πανούληδες … Και προφανώς , όπου “γκαρσονιέρες” , η προστασία της χώρας απ’τον εξ Ανατολών γείτονα . Τέλος πάντων . Μου έλεγε ο φίλος μας πως δε θυμόταν το Κράτος μας να έχει ξαναπέσει τόσο χαμηλά σε επίπεδο Σκέψης και Οργάνωσης . Και του απάντησα πως έχει ξανασυμβεί . Λίγο πριν τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο κάναμε ακριβώς τα ίδια . Άλλοι χάριζαν βάσεις στους Γερμανούς , άλλοι στους Άγγλους , άλλοι στους Γάλλους . Με το αζημίωτο , για τους ίδιους , βέβαια , δεν είχαν κανένα πρόβλημα να θέσουν τη Χώρα στο στόχαστρο υπέρτερων δυνάμεων . Το καλό σενάριο είναι οτι μέχρι εκεί τους έφτανε το μυαλό , το κακό ας το αφήσουμε καλύτερα . Το δια ταύτα είναι πως οι σημερινές συνθήκες μου προσομοιάζουν περισσότερο σ’εκείνη την εποχή , αντίθετα σ’όσα υποστηρίζουν οι επαΐοντες περί ομοιοτήτων με την προ Β´ ΠΠ κατάσταση .
Δε θα το αναλύσουμε τώρα , ήταν ένας μακρύς πρόλογος για να καταλήξω στο πώς οι εορτασμοί που τέλεσε τις προηγούμενες μέρες ο Πρόεδρος της Γαλλίας για τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου , ας πούμε σημειολογικά και μόνο “κούμπωναν” πάνω στις σκέψεις μου αυτές .
Αλήθεια , πώς σας φάνηκε το πανηγυράκι του Μακρόν ; Προσωπικά , χρόνια είχα να δω τέτοιο ανεκδιήγητο αντάμωμα , θλιβερό μέσα στη φαιδρότητά του . Κι εξηγούμαι ευθύς .
Καταρχήν , από πού ως πού την εκδήλωση οργάνωσε η Γαλλική Δημοκρατία ; Ναι , φυσικά και ήταν νικήτρια , ως βασικό μέλος της ΑΝΤΑΝΤ , όμως αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές , αν οι προσεκτικά μελετημένες κινήσεις του Μεγάλου Κεφαλαίου δεν έσπρωχναν τις ΗΠΑ στον πόλεμο ( βλέπε Λουζιτάνια και άλλα ) , δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για την τελική έκβαση του πολέμου . Η Γαλλία , πέρα απ’την πραγματικά λυσσώδη αντίσταση στα λασποχώραφα της Αλσατίας και του Βελγίου , όπου θυσίασε τον Ανθό της νεολαίας της και σχεδόν το σύνολο των υποδομών της , δε μπορούμε να πούμε πως κατήγαγε κάποια μεγάλη Νίκη , πράγμα που φάνηκε και απ’τη φοβία της έναντι της Γερμανίας όπως αποτυπώθηκε στη συνθήκη των Βερσαλλιών και , περισσότερο , πως τη συγκεκριμένη συνθήκη ούτε κατάφερε να την εφαρμόσει και το Ράιχ επέστρεψε σύντομα ακόμα πιο αιμοσταγές και ισχυρό , ενώ οι ίδιοι δεν ανέκαμψαν ουδέποτε . Άρα , τι συζητάμε ;
Επίσης , για να επανέλθουμε στα παραπάνω , καλό είναι να μη προσβάλλεις τους Σωτήρες σου παίζοντάς το καμπόσος , γιατί αναγκάζεις τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να σε κάνει ρεζίλι μέσα στο σπίτι σου . Και ασχέτως αν συμπαθεί ή όχι κάποιος τον Τραμπ , η αλήθεια είναι αυτή που περιέγραψε , αν δεν έμπαιναν οι Αμερικάνοι στον πόλεμο , στο Παρίσι θα μάθαιναν Γερμανικά .
Σημαντικό είναι επίσης το να μη προσβάλλεις τους συμμάχους σου εκείνες τις ιστορικές στιγμές υπέρ των όποιων σημερινών σου βλέψεων και επιδιώξεων . Η συμπεριφορά έναντι του Προέδρου της Σερβίας είναι χαρακτηριστική . Να δεχτώ πως στην πρώτη σειρά θα είναι η Μέρκελ και ο Αυστριακός Καγκελάριος , ως ένδειξη συμφιλίωσης . Με ποιό σκεπτικό όμως στο κάδρο μπήκαν ηγέτες Κρατών τα οποία εκείνη την εποχή εκτός του οτι δεν υφίστατο , ακόμα και ως επαρχίες ανήκαν στην πλευρά των ηττημένων ; Και αρχηγοί των νικητών να κάθονται ούτε καν στη δεύτερη σειρά αλλά απέναντι , λες και είναι εκπρόσωποι του Συνδικάτου Οδοκαθαριστών Παρισίων ; Ντροπή ! Και το να ζητάς επισήμως συγνώμη δε σώζει την κατάσταση . Μπροστά σου θα τις βρεις τις προσβολές .
Να κάνουμε και μια αναφορά εδώ στο δικό μας ΠΘ-ΥΠΕΞ , ο οποίος προφανώς ήταν αυτός που τραβούσε τις αναμνηστικές φωτογραφίες , μιας και μπροστά απ’την κάμερα δεν πολυφαινόταν . Υποθέτω δεν του εξήγησε κανείς περί μάχης του Σκρα και της σημασίας της για την έκβαση του πολέμου , υποθέτω επίσης όμως πως επικεφαλής χώρας που θέλει ν’αναβαθμίσει τη θέση της στα διεθνή τραπέζια πιάνει απ’το μανίκι το Μακρόν και του λέει στο αυτί “Μανώλη , αν δε με βάλεις στη θέση που πλήρωσα στην Ιστορία με το αίμα που έχυσα για να σε σώσω , θα κάνω τέτοια φασαρία που δε θα σε ξεπλένει ούτε ο Σηκουάνας”. Τόσο απλά . Γιατί η σχέση με επετείους δεν περιορίζεται στην κατάθεση στεφάνου στην ασώματη κεφαλή του Πολυτεχνείου . Εκτός βέβαια αν δεν υπάρχει η αντίληψη απλών εννοιών της Ήπιας Ισχύος και της δύναμης της εικόνας στο Διεθνές Στερέωμα και εξάγουμε αποκλειστικά φραπεδομαχία και υποτακτικότητα , οπότε το λάθος είναι δικό μου . Αυτά τα ολίγα .
Συνεχίζοντας την περιήγησή μας σ’αυτή την πινακοθήκη συμπυκνωμένης ηλιθιότητας , ας σταθούμε μπροστά στο άλλο αριστούργημα , τη μεγάλη δήλωση περί δημιουργίας Ευρωστρατού . Οι πιστοί αναγνώστες της στήλης θα θυμούνται πως είχαμε αναφερθεί σ’αυτό το θέμα πολύ καιρό πριν , αν θυμάμαι καλά στην προ Τραμπ εποχή , λίγες εβδομάδες μετά το Βρεττανικό δημοψήφισμα . Προφανώς πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε . Δυο όμως όχι . Η κοσμοαντίληψη της Γερμανίας και το Σύνδρομο της Στοκχόλμης της Γαλλίας . Απαξιώ πραγματικά ακόμα και να κοροϊδέψω τέτοιου τύπου λεονταρισμούς και απλώς θα θέσω μια σειρά ερωτημάτων . Προφανώς αυτό το υβρίδιο θα είναι υπό Γαλλογερμανική διοίκηση . Και θα βασίζεται , υποτίθεται , στην ευρωπαϊκή τεχνογνωσία . Ποιός ακριβώς θα είναι ο ρόλος του ; Υπάρχει περίπτωση να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας ; Της Κίνας ; Των ΗΠΑ σ’ένα πιο ακραίο σενάριο ; Μα , όλοι αυτοί θα τον καταπιούν αμάσητο ! Δεν τίθεται υποψία σύγκρισης ! Τότε , εναντίον τίνος ; Να συμμετάσχει σε επιχειρήσεις τύπου Συρίας , Λιβύης κλπ ; Όχι χωρίς πράσινο φως απ’τους παραπάνω . Τι απομένει τότε ; Στρατιωτικές επιδείξεις και παρελάσεις και εσωτερική καταστολή ; Δεν πειράζει , να μας λείπει . Εκτός κι αν υπάρχει κάποιος φρενοβλαβής ανάμεσά μας που υποστηρίζει πως σε περίπτωση Ελληνοτουρκικού ή Πολωνορωσικού πχ πολέμου θα καθαρίσει αυτή η φαιδρότητα ! Οι επίδοξοι ηγέτες της οποίας δεν είχαν πρόβλημα προ μηνός να συρθούν στο παλάτι του τζιχαντιστή γείτονά μας και να χαριεντίζονται ξεδιάντροπα και άκρως προσβλητικά για το ευρωπαϊκό ιδεώδες ..
Πάμε και σε πιο πρακτικά ζητήματα . Η τεχνολογία που θα υποστηρίζει αυτό το στράτευμα πόσο αιχμής θα είναι , απ’τη στιγμή που ο Αμερικάνος θα σε βλέπει πλέον ως ανταγωνιστή και δε θα μοιράζεται τεχνογνωσία , έστω δεύτερης γραμμής ; Πόσο εύρωστα οικονομικά θα είναι τα ευρωπαϊκά εργοστάσια στην περίπτωση που οι υπόλοιποι πόλοι ισχύος θα θέτουν εμπόδια στη συμμετοχή τους σε διάφορους διαγωνισμούς ; Γιατί στον πραγματικό κόσμο συμβαίνουν και αυτά . Πώς θα καταφέρουν να δελεάσουν οικονομικά κορυφαίους επιστήμονες να δουλέψουν σ’αυτούς και όχι στον ανταγωνισμό ; Γιατί , ας μη κοροϊδευόμαστε , ό,τι γίνεται σήμερα , επί της ουσίας γίνεται κάτω απ’την ομπρέλα της συμμαχίας . Έξω απ’το μαντρί …
Έτερο πρακτικό ζήτημα . Ένας στρατός , ως γνωστόν , είναι πολυέξοδος . Υποδομές , μισθολόγια , εξοπλισμοί , συντήρηση .. Ποιός θα τα πληρώσει όλα αυτά ; Οι χώρες της Ευρώπης που οι μισές είναι επί ξύλου κρεμάμενες ; Δουλευόμαστε ;
Για να τελειώνουμε με τις ανοησίες . Ευρωστρατός υπάρχει και ονομάζεται ΝΑΤΟ .
Αυτός είναι που προστατεύει την Ευρώπη από μια δυνητική εξωτερική απειλή , αυτός αναλαμβάνει και τις αποστολές εκτός ηπείρου . Όποιος επιδιώκει αναβαθμισμένο ρόλο
μπορεί να ξεκινήσει αυξάνοντας τις εισφορές του και σε χρήμα και σε εξοπλισμό και σε ανθρώπινο δυναμικό και μετά μπορεί να ζητήσει τη διοίκηση του ευρωπαϊκού σκέλους , ώστε και τις ΗΠΑ ν’απαλλάξει από τα έξοδα και την πιο θετική θέση της Ρωσίας ν’αποσπάσει σβήνοντας υποψίες επεισοδίου στην περιοχή μας . Ανέξοδοι μεγαλοϊδεατισμοί απ’τους μπαταχτσήδες της υπάρχουσας συμμαχίας το μόνο που μπορούν να προσφέρουν είναι θυμηδία .
Επίσης , για τι συζητάμε , απ’τη στιγμή που ένας εγκατέλειψε το καράβι , άλλος ένας εκ των ισχυρών βρίσκεται σε ανοιχτή κόντρα με το ευρωϊερατείο , πολλά άλλα μέλη ακολουθούν δική τους πορεία χωρίς να μπορεί να τους περιορίσει κανείς και η οικονομία όλων πλην ενός ρημάζει ; Όταν ο εκ σοφής επιλογής μανδαρινισμός που ήταν το σήμα κατατεθέν της ΕΕ ώστε οι αποφάσεις να περνάνε αθόρυβα και ανώδυνα αντικαταστάθηκε από κάθε λογής Eurogroup , euroworking group και λοιπές Τευτονικές εφευρέσεις ώστε να παρακάμπτονται τα επίσημα Όργανα και να περνά η αιματοβαμμένη γραμμή του Βερολίνου άμεσα και σιδηρά , ποιός ανόητος θεωρεί πως αυτές είναι συνθήκες ολοκλήρωσης που επιτρέπουν τη δημιουργία κοινού στρατού ή οποιασδήποτε άλλης δομής ;
Κύριοι και κυρίες , είναι καιρός να καταλάβετε πως οι εποχές αλλάζουν . Το γράψαμε παλιότερα , ας το επαναλάβουμε . Η Ιστορία άλλαξε ρότα και πολλές θέσεις που μέχρι πριν λίγα χρόνια θεωρούνταν εκ των ων ουκ άνευ επανεξετάζονται ήδη . Ο Πρόεδρος Μακρόν εξυπηρέτησε το ρόλο του ως ανάχωμα της Λεπέν αλλά ως εκεί . Οι απόψεις που εκφράζει αποτελούν αμήχανες φωνές ενός status quo το οποίο κλονίζεται και δε μπορεί να βρει την πόρτα της εξόδου απ’την κρίση στην οποία περιήλθε . Εξ ου και οι μαγκιές εναντίον του Τραμπ , εξ ου και η προσπάθεια δημιουργίας πρόσκαιρου (!) μετώπου με Πράσινους , Φιλελεύθερους και όποιον περνά έξω απ’την πόρτα ενόψει Ευρωεκλογών , για ελάφρυνση των δοκιμαζόμενων οικονομικά λαών της ΕΕ όμως κουβέντα . Ο κόσμος , θα ξαναπούμε , δεν έγινε ξαφνικά (ακρο)δεξιός . Απλά βαρέθηκε τις παλαβομάρες που πλέον λαμβάνουν διαστάσεις επικίνδυνες για την επιβίωσή του . Και , φυσιολογικά , αντιδρά . Όσο οι όποιες ελίτ είναι κλειδαμπαρωμένες στα παλάτια τους , σε χωροχρονικές ασυνέχειες και επιλέγουν πορείες ασύμβατες με το τώρα , τόσο οι προσπάθειές τους για “ομαλότητα” εκ στόματος των υπαλλήλων τους θα βρίσκουν τοίχο . Προφανώς , μέχρι την επόμενη μεγάλη αναμέτρηση .
