Αυτά που χάσαμε στη φωτιά

Αυτά που χάσαμε στη φωτιά, θα τα βρούμε στις στάχτες , λένε οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι . Αν το επέτρεπαν οι εξελίξεις θα προτιμούσα να μην έγραφα το παρόν κείμενο μιας και η συναισθηματική φόρτιση δεν έχει καταλαγιάσει , όμως δυστυχώς αυτή η πολυτέλεια δεν υπάρχει . Γι αυτό και προσβλέπω στην κατανόησή σας ως προς το μπερδεμένο των σκέψεων ,των θέσεων και του λεξιλογίου κι ελπίζω να μας δωθεί ο χρόνος στο σύντομο μέλλον να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά . Πάμε λοιπόν να σκαλίσουμε τα αποκαΐδια , να δούμε τι απέμεινε.
Η πρώτη και βασικότερη διαπίστωση είναι πως έχουμε να κάνουμε με ένα διαλυμένο κράτος . Ένα κράτος-μπουρδέλο που ο καθένας έρχεται όποτε θέλει και σε … Και καταλαβαίνετε πόσο ταιριάζει η λέξη “μπουρδέλο” στη συγκεκριμένη περίπτωση  , αν αναλογιστείτε πως είναι παράφραση του γαλλικού “δίπλα στο νερό”.. Δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει πως επρόκειτο για εμπρησμό . Δε θα συζητάμε τα αυτονόητα . Είμαι απολύτως πεπεισμένος όμως πως αυτοί που έβαλαν τις φωτιές δεν περίμεναν να προκληθεί αυτή η καταστροφή . Θεωρώ πως το σχέδιο ήταν να μπει μια φωτιά που θα κατέστρεφε ορισμένα σπίτια και θα έδειχνε πως αυτός που την έβαλε μπορεί να χτυπήσει και τα διυλιστήρια και τον αστικό ιστό της Αττικής . Κι αν ερχόταν κι ένας μικρός αριθμός νεκρών , ακόμα καλύτερα . Δεν πιστεύω να περίμεναν ούτε οι ίδιοι πως έχουν να κάνουν με τόσο εγκληματικά ηλίθιους που με τέτοιου μεγέθους μέτωπο θα άφηναν πίσω εκατό ψυχές ! Εξ ου και οι μουδιασμένες αντιδράσεις απ’έξω .
Και μιλάμε για τέτοιου μεγέθους κωθώνια που έβγαιναν ανερυθρίαστα και σχεδόν αλληλοσυγχαίρονταν πως έκαναν όλα όσα προβλέπονταν ! Ήδη με πονάει το κεφάλι απ’τα νεύρα αλλά ας συνεχίσουμε . Τεχνικά ζητήματα δε γνωρίζω αλλά θέλω να θέσω ορισμένα απλοϊκά ερωτήματα κι ας μην απαντηθούν .
Λίγες μέρες πριν τη φωτιά προέκυψε το θέμα με τη Ρωσία . Ας μη κρυβόμαστε , όλοι περιμέναμε την αντίδρασή τους . Ή τις ενέργειες κάποιου που θα προσπαθούσε να κάνει ζημιά κρυβόμενος πίσω απ’αυτή την έκρυθμη κατάσταση , πχ Τουρκία . Ποιά η αντίδρασή μας ; Η ΕΥΠ ήταν σε επιφυλακή ; Τι πληροφορίες είχαν ; Γινόταν συντονισμός ενεργειών με Αστυνομία , Στρατό , Λιμενικό και σε ποιό επίπεδο ; Η Πυροσβεστική είχε ενημέρωση ; Οι αρμόδιοι υπουργοί και ο Πρωθυπουργός ; Αν υπήρξε ενημέρωση , οι κινήσεις των προϊσταμένων , της πολιτικής ηγεσίας δηλαδή , δείχνουν πως αξιολογήθηκαν ως μη βάσιμες οι πληροφορίες . Αν δεν υπήρξε ενημέρωση σημαίνει πως η λογική των ανθρώπων δεν έφτασε ως εκεί …
Ας αφήσουμε τα εξειδικευμένα προγράμματα , ο αρχηγός της Πυροσβεστικής στο κινητό του δεν έχει εφαρμογή για τον καιρό ; Να ξέρουμε να πάρουμε ένα καινούριο κινητό του ανθρώπου … Δε μπορούσε να δει πως τα καιρικά φαινόμενα των συγκεκριμένων ημερών ούρλιαζαν για πυρκαγιά ; Λόγω του έκτακτου των καταστάσεων , δε μπορούσε να ζητήσει μεταφορά των αεροπλάνων και των ελικοπτέρων σε αεροδρόμια απ’τα οποία θα μπορούσαν να απογειωθούν για να βοηθήσουν αν υπάρξει ανάγκη και όχι να είναι καθηλωμένα στο έδαφος εξαιτίας του ανέμου ; Είχαν σηκωθεί άραγε drones εκείνες τις πονηρές μέρες στις επίφοβες για πυρκαγιά περιοχές ώστε να αντιληφθούμε τυχόν ύποπτες κινήσεις πριν γίνει το κακό ;
Η Γραμματεία Πολ. Προστασίας και οι Αρχηγοί των Σωμάτων Ασφαλείας τι είδους επικοινωνία είχαν εκείνες τις μέρες ; Είχαν καν επικοινωνία ή επικράτησε η λογική “τα είπαμε πριν ένα μήνα στη σύσκεψη , όλα καλά , με λίγη τύχη και καλή διάθεση όλα θα γίνουν”; Ξανατονίζω την κρισιμότητα των ημερών λόγω των εκτάκτων εξελίξεων ..
Ας μη συνεχίσω , νομίζω καταλάβατε το πνεύμα μου . Να ρίξουμε όμως μια ματιά στην κατάσταση που δημιουργήθηκε και αποδυκνείει πόσο σάπια και νοσηρή είναι η συγκυρία που βιώνουμε και μιλώ φυσικά για τις αντιδράσεις των “αλάνθαστων”. Κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας της τραγωδίας . Για να μη χάνουμε χρόνο , παραλείπω όλα τα περί “τήρησης του σχεδίου” και “πολιτικών ευθυνών” και πάω στην ουσία .
Πρώτον , πριν την εφαρμογή οποιουδήποτε σχεδίου , οι δυο έννοιες που έχουν κεφαλαιώδη σημασία είναι η Πρόληψη και η Αποτροπή . Σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής , πόσσω μάλλον εν προκειμένω . Ιδίως σε περιπτώσεις σαν αυτή που βιώνουμε , όπου τα ρημαγμένα μας οικονομικά δεν επιτρέπουν να διαθέτουμε όσα μέσα θα χρειαζόμαστε . Οι κύριοι και κυρίες υπεύθυνοι απέτυχαν σ’αυτό ; Παταγωδώς !
Δεύτερον , δε νοείται στρατηγός που να χάνει πόλεμο μ’έναν απλό αντιπερισπασμό . Μπήκε φωτιά στην Κινέτα  , τρέχαμε σαν αλλόφρονες πίσω της και μετά που άναψε η δεύτερη εστία στο Μάτι επί της ουσίας όλος ο σχηματισμός παρέλυσε . Δηλαδή πόσο πιο απλό κόλπο μπορείς να χάψεις ; Και μη ψελλίσει κανείς περί σφοδρών ανέμων και διυλιστηρίων και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο , γιατί υποτίθεται πως τα γαλόνια τα φοράμε γιατί έχουμε αποδείξει πως μπορούμε να τα καταφέρνουμε στα δύσκολα . Αν όχι , να βάλουμε αρχηγούς στα Σώματα Ασφαλείας την καθαρίστρια και τον καφετζή του κυλικείου απ’τη στιγμή που το νούμερο ένα κριτήριο είναι τα χρόνια υπηρεσίας και η κομματική επετηρίδα .
Τρίτον , αφήνοντας την ολική ανικανότητα στο πεδίο της “μάχης” , μόνο και μόνο απ’το απίστευτο αλαλούμ που υπήρξε τις κρίσιμες ώρες , διαπιστώνει κάποιος πως δεν υπήρξε ουδεμία πρόνοια για σοβαρή εκπαίδευση πάνω στα συστήματα και τις δομές που αυτή τη στιγμή διαθέτουμε , καμία εκπαίδευση πάνω στη συνεργασία των διάφορων φορέων ώστε να παράγεται εννιαίο αποτέλεσμα , καμία προσήλωση πάνω σε κάποιο (υποτίθεται) μελετημένο σχέδιο . Μόνο ηρωικές πρωτοβουλίες και μεμονωμένες κινήσεις . Το οποίο τρία πράγματα μπορεί να σημαίνει . Ή οτι οι επικεφαλής εκτός απ’την τακτική τους ανεπάρκεια ήταν ολίγιστοι και στον οργανωτικό -προπαρασκευαστικό τους ρόλο ή οτι τα άτομα που βρίσκονταν στις θέσεις ευθύνης , απ’τον τηλεφωνητή στο κέντρο ως πάνω τον Αρχηγό ήταν παντελώς ηλίθια και ακατάλληλα για τη δουλειά που έπρεπε να φέρουν εις πέρας ή και τα δυο παραπάνω μαζί . Δυστυχώς κι εδώ τα γεγονότα καταρρίπτουν τα όποια αντεπιχειρήματα .
Τέταρτον , ο βαθμοφόρος που δεν κατανοεί το βάρος της θέσης του και κρύβεται τέτοιες ώρες πίσω από ατάκες του στυλ “κάναμε τα προβλεπόμενα” επιβάλλεται ν’απομακρύνεται κλωτσηδόν και ατιμωτικά προς παραδειγματισμό . Τα “προβλεπόμενα” άνθρωπέ μου σε αυτές τις περιπτώσεις εφαρμόζονται γιατί απέτυχες να κάνεις αυτό για το οποίο πληρώνεσαι και τιμάσαι . Να μην αφήσεις τα πράγματα να φτάσουν ως εκεί . Δεν είσαι σκύλος να κυνηγάς αυτοκίνητα ! Έχεις υποχρέωση να είσαι ένα βήμα μπροστά . Για τους λίγους που δεν θέλουν να το καταλάβουν , τις προάλλες χάσαμε έναν πόλεμο με δική μας ευθύνη . Τι θα πούμε στους στρατηγούς που τον έχασαν , δεν πειράζει , ήταν ξαφνικό , δεν είχες και τα κατάλληλα όπλα , πήγαινε τώρα να επιβλέψεις το μάζεμα των νεκρών και όλα καλά ; Είμαστε στα συγκαλά μας ;
Και προς επίρρωσιν όλων των παραπάνω , του πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι οι άνθρωποι , δείτε τις αγιογραφίες που ακολούθησαν την παραίτηση Τόσκα . Τι έξυπνος , τι διαβασμένος , τι δημοκράτης αξιωματικός και τι δε διαβάσαμε ! Αν είναι έξυπνος και διαβασμένος να πάει να γράψει Πανελλήνιες . Ευτυχώς δηλαδή που δεν ήταν άχρηστος και ακατάλληλος γιατί οι καμένοι και οι πνιγμένοι θα φταναν τους τρεις χιλιάδες ! Εγώ πάλι γιατί βλέπω έναν ισορροπιστή και δημοσιοσχετίστα    παλαιοπασοκικής μορφής μπορεί να μου το εξηγήσει κάποιος ; Μάλλον όχι γιατί απ’αυτή τη στήλη τον κρούαμε τον κώδωνα συχνά πυκνά αλλά κανείς δεν άκουγε . Ε, ας τα λουστούμε τώρα μπας και μάθουμε .
Αρκετά όμως με δαύτους , πάμε να στολίσουμε λίγο και την αφεντιά μας , τον περήφανο λαό . Ειλικρινά , δεν έχετε βαρεθεί να χάνετε ; Δεν κουραστήκατε ψυχικά τόσα χρόνια να σας ξεφτιλίζουν , να σας φτύνουν μες στα μούτρα κι εσείς να καμώνεστε πως δεν τρέχει τίποτα ; Πόσα Ίμια , πόσες Σάμινες , πόσα Χρηματιστήρια , πόσα Μνημόνια , πόσες Μάνδρες και πόσα Μάτια ακόμα χρειάζονται για ν’ανοίξετε τα δικά σας μάτια και να πείτε “ως εδώ”; Πότε θα ξυπνήσουμε απ’την αυθυποβολή στην οποία έχουμε περιέλθει τόσα χρόνια κι έχουμε καταντήσει περίγελως ; Μια τραγελαφική μάζωξη ατόμων που έχει το θράσος ν’αυτοαποκαλείται “Κοινωνία” , μια ελαφριά πνευματικά ανθρωπομάζα που έχει απεμπολήσει κάθε ίχνος λογικής σκέψης και έχει φουσκώσει με κάθε είδους ιδεολογήματα , στην καλύτερη περίπτωση γελοία , στη χειρότερη επικίνδυνα . “Μενουμευρωπαίηδες” που γελά μαζί τους η Ευρώπη , Πουτινολάγνοι που κάνουν τα κάδρα του Κρεμλίνου να πέφτουν απ’τα χάχανα, Αμερικάνοι απ’τα Γκράβαρα , διεθνιστές και δικαιωματάκηδες εκτός τόπου και χρόνου … Όλα αυτά τα πολύχρωμα παγώνια βέβαια θα ήταν μέχρι και χρήσιμα σε μια πραγματικά λειτουργική κοινωνία μιας και θα χρησίμευαν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης , όμως όταν περνάνε στην ιδεολογική κυριαρχία , τα πράγματα γίνονται ζοφερά . Γιατί το κύριο ελατήριο όλων αυτών των συμπεριφορών είναι ένα . Ο φόβος . Ο φόβος της προσωπικής ανεπάρκειας , ο φόβος του διπλανού , ο φόβος της ήττας σε κάθε επίπεδο . Έχουμε καταστεί ανίκανοι να δούμε την πραγματικότητα στα μάτια κυριευμένοι από το φόβο μήπως μας πλακώσει και αρνούμαστε να κάνουμε έστω και τα βασικά γιατί μπορεί να μας ξεβολέψουν και να μας ξυπνήσουν . Και κάπως έτσι αφηνόμαστε εκούσια στα δίχτυα επιτήδειων που τις εθνικές σφαλιάρες τις βαφτίζουν σόφρωνα πολιτική , την οικονομική λεηλασία “μαζί τα φάγαμε” , την πρεζεμπορία επιχειρηματική δραστηριότητα και την παιδεραστία σεξουαλική διαφορετικότητα .
Όλα τα παραπάνω , όσο θεωρητικά και να ακούγονται , δυστυχώς δεν είναι καθόλου άκαιρα . Το αντίθετο , είναι άκρως επίκαιρα και , δυστυχώς , πιεστικά . Γιατί , όπως φαντάζομαι βλέπετε γύρω σας , οι εξελίξεις καλπάζουν στην ευρύτερη γειτονιά μας . Και όπως και να το σκεφτώ , προσωπικά αδυνατώ να διακρίνω τον τρόπο με τον οποίο όλο αυτό δε θα μας αγγίξει . Κόσσοβο και Βοσνία από τη μια , Τουρκία απ’την άλλη , πετρέλαια , αγωγοί , αλλαγές συνόρων , συνθέτουν ένα παζλ που πρέπει να λερώσεις τα χέρια σου για να το λύσεις . Σύντομα θα τα δούμε αναλυτικότερα . Απλά , αν δε θέλουμε σε κάποια χρόνια η Ελλάδα να τελειώνει στα Τέμπη και το Μεσολόγγι πρέπει άμεσα να πάρουμε αποφάσεις .

ΥΓ1) Τρέμω και μόνο στην ιδέα πως σε περίπτωση πολεμικού επεισοδίου το αμυντικό μας Δόγμα θα είναι ίδιο με αυτά τα καταπληκτικά σχέδια που εφαρμόσαμε στις πυρκαγιές . Δηλαδή να κυνηγάμε τον αντίπαλο από νησί σε νησί και απο βράχο σε βράχο για να τον αποκρούσουμε . Σήκω , Κονδύλη , να μας δεις …
ΥΓ2) Η ώριμη στάση του Μητσοτάκη ( έστω και με τις αστείες παραφωνίες της ) είναι σημείο αισιοδοξίας . Η σκύλευση των νεκρών από πορωμένες καλτάκες και έμμισθα τρολ ναι μεν είναι σημείο των καιρών , πλην όμως φανερώνει χαμηλό επίπεδο και παλιανθρωπιά . Καλό γι αυτόν θα ήταν να επιληφθεί …
ΥΓ3) Το ψάρι βρωμάει απ’το κεφάλι αλλά καθαρίζεται απ’την ουρά . Προφανώς ούτε αυτή η Κυβέρνηση έχει τη δύναμη και τη θέληση να το καθαρίσει και φαίνεται αυτό μόνο και μόνο με την πρόσληψη μέχρι και των δευτεροξάδερφων των πυρόπληκτων στο Δημόσιο . Όπως και να’χει ο Τσίπρας δεν έχει πλέον πολλά χαρτιά να παίξει . Το χαρτί της ανόδου του Χρηματιστηρίου και των Ομολόγων που λογικά θα έπαιζε εδώ κοντά μπορεί να μη του βγει λόγω των οικονομικών θεμάτων της γείτονος . Με τον ανασχηματισμό που ακούγεται και οφείλει να προχωρήσει , θα έχει μια ευκαιρία να αμβλύνει τις εντυπώσεις . Καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσει εξωκομματικά πρόσωπα , όχι τακτικισμούς που δε θα οδηγήσουν πουθενά , βλέπε Ποταμίσιους , εκσυγχρονιστές κλπ . Πολλοί δικοί του επίσης που έπιασαν το (χαμηλό) ταβάνι τους πρέπει να μείνουν εκτός . Προς το παρόν δε θα επεκταθώ . Θεωρώ επίσης πως έκανε λάθος με τη μη άμεση καρατόμηση όσων απέτυχαν στους ρόλους τους αυτές τις μέρες . Πρέπει να γίνει άμεσα κατανοητό πως αν δε μπορείς φεύγεις , ώστε να υπάρξει όσο το δυνατόν αίσθημα διάχυσης ευθύνης , έστω απο πάνω προς τα κάτω , έστω και μέσω της παραδειγματικής και άδικης κάποιες φορές τιμωρίας . Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος .
ΥΓ4) Ο Κοτζιάς έσπρωξε όλες τις μάρκες στο τραπέζι και το ποντάρισμά του είναι ξεκάθαρο . Αν του βγει , σε λίγα χρόνια πάει για πρωθυπουργός . Αν δεν του βγει τη βάψαμε . Απλά .
ΥΓ5) Φυσικά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο θ’αντιμετωπίσει τεράστιες πιέσεις το επόμενο διάστημα . Καλό θα είναι βέβαια να μη το παρατραβήξει ο Βλαδίμηρος γιατί μπορεί να βρεθεί και σχισματικός αύριο μεθαύριο και χωρίς Άγιο Όρος και χωρίς λοιπά Πατριαρχεία . Να κάνει λειτουργίες αυτός , κάτι Λευκορώσοι και ο Βελόπουλος . Ψυχραιμία , λοιπόν και κράτει .
ΥΓ6) Βέβαια , έχει κι ένα μεγάλο όπλο για την ύστατη ώρα , το οποίο οι Αμερικάνοι δε διέθεταν , μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον . Καλό είναι βέβαια να μη φτάσουμε ως εκεί , οπότε σταματάμε , με μια επιφύλαξη για το μέλλον .