Το Δεκαπενταύγουστο τιμούμε με κατάνυξη την Κοίμηση της Θεοτόκου σε όλη την Ήπειρο.Η μεγάλη αυτή γιορτή δίνει την ευκαιρία στα χωριά που αυτό το τριήμερο πανηγυρίζουν να εορτάσουν με κάθε μεγαλοπρέπεια τη γιορτή της Παναγίας, διοργανώνοντας τα παραδοσιακά ηπειρώτικα πανηγύρια, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παράδοσής μας. Μια ευκαιρία, η οποία δίνεται για μια φορά το χρόνο, να ξανασμίξουν φίλοι και συγγενείς,να επιστρέψουν οι απόδημοι στον τόπο τους, να ξαναζωντανέψουν τα χωριά μας και να θυμίσουν λιγάκι απο την αίγλη του παρελθόντος.
Υπο τους ήχους του κλαρίνου, του λαούτου και με συνοδεία τους τραγουδιστές μας, ολοι μαζί τραγουδάμε για την ξενιτιά, των έρωτα, την ατέρμονη αγάπη που έχει ο καθένας απο μας για τον τόπο του. Εχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί τόσα πολλά για τα ηπειρώτικα παραδοσιακά πανυγήρια, αλλά και πάλι δεν αποτυπώνουν τη συναισθηματική αξία που έχουν για όλους. Μικρούς και μεγάλους.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτός ο θεσμός των πανυγηριών, που επιβίωσε μέσα από πολέμους, φτώχια, ξενιτιά, δεν θα πάψει ποτέ να υφίσταται. Και ο λόγος είναι ένας και μοναδικός. Γιατί όλη αυτη η διαδικασία, η τελετουργία πιο συγκεκριμένα, είμαστε εμείς οι Ηπειρώτες. Βρισκεται στις καρδιές μας, στο είναι μας.
Πάντα ότι και να γίνει, όπου και αν βρισκόμαστε, η Ήπειρος είναι μέσα μας και μας καλεί να επιστρέψουμε και να ξαναβρεθούμε με τους αγαπημένους μας, στον τόπο των προγόνων μας, στον τόπο μας, στο σπίτι μας.
