Mια πόλη ολόκληρη βλέπει τα μνημεία της να βανδαλίζονται καθημερινά και μένει ατάραχη να παρατηρεί. Η απερχόμενη Δημοτική Αρχή δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το ζήτημα. Είχε “σοβαρότερα” πράγματα να κάνει. Κλασικό παράδειγμα το διατηρητέο αρχοντικό Πυρσινέλλα (όπου και το ΔΗΠΕΘΕ της πόλης) πάνω στο οποίο ξεσπάνε οι πάσης φύσεως νεο-βάνδαλοι.
Μια πόλη, όμως, με ιστορία δεν μπορεί να ανέχεται πρωτόγονες συμπεριφορές. Υπάρχουν Νόμοι, υπάρχουν Αρχές, υπάρχουν τεχνολογικά μέσα (κάμερες) και τρόποι (ειδικά χρώματα που δεν αφήνουν τα γκράφιτι πάνω τους) για να δοθεί λύση στο πρόβλημα.
Λύση πάντως ΔEN είναι σίγουρα να αφήνονται τα βανδαλισμένα κτίρια χωρίς αποκατάσταση. Ακόμη και ειδικό τέλος για τον λόγο αυτό θα μπορούσε να επιβάλει η Δημοτική Αρχή ώστε να κατανοήσει και ο τελευταίος δημότης το πρόβλημα.
Η ανοχή δηλώνει αδυναμία κι αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν καλά οι υπαίτιοι αφού τώρα πια βανδαλίζουν χωρίς δυσκολία -και χωρίς, φυσικά, επιπτώσεις αφού τόσα χρόνια δεν συνελήφθη ουδείς- και το κάστρο αλλά και τα ιστορικά κτίρια.
Η Βενετία, διαβάζουμε, επιβάλει πια αυστηρά πρόστιμα κατά της «αντικοινωνικής συμπεριφοράς» κυνηγώντας τους «αγενείς» τουρίστες παρά τις διαμαρτυρίες κάποιων που είχαν μάθει αλλιώς. Όπως δηλώνει ο δήμαρχος Λουίτζι Μπρουνιάρο:
«Πρέπει να σέβονται τη Βενετία κι εκείνοι οι αγενείς που νομίζουν ότι μπορούν να έρχονται εδώ και να κάνουν ό,τι θέλουν πρέπει να καταλάβουν ότι με τη βοήθεια της τοπικής αστυνομίας θα τιμωρούνται και θα απομακρύνονται». Και μιλάμε για επισκέπτες που βούτηξαν τα πόδια σε συντριβάνι ή «τόλμησαν» να φτιάξουν καφέ στα σκαλιά της ιστορικής γέφυρας του Ριάλτο.
Ας ελπίσουμε ότι ο Νέος Δήμαρχος της δικής μας πόλης να μην ακολουθήσει τη συνταγή του απερχόμενου ώστε να θεωρεί «αόρατο» ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που δυσφημεί καθημερινά τον πολιτισμό μας.
