ο Ντάνι, σκέφτηκε πως θα ήταν σπουδαία, να συνεχίσει να κάνει ραδιόφωνο και μάλιστα να πάει και σε όνομα. σ αυτή τη μικρή πόλη θα παιζε τις τζαζιες του και παράλληλα θα γνωριζε τους “δικούς” του. εν ολίγοις, βρήκε άκρη, εύκολα και γρήγορα.
ο Ντάνι φιλοτέχνησε μια αφίσα. φωτοτυπησε 2 σελίδες από τζαζ & jazz , βολεύοντας τον ντιζι με τον άρτι σό, στην ίδια μπροσούρα. Ο Ντάνι αποφάσισε πως το ραδιόφωνο το φτιάχνεις όπως γουστάρεις να τ ακούς. γύρναγε το νησί και κόλλαγε αφίσες.
…
έξω από ένα παλαιότερο των παλαιοτέρων υαλοπωλείο, στεκόταν ο γηραιός ιδιοκτήτης πασχιζοντας να διαβάζει την ανακοίνωση. ο Ντάνι είχε μόλις τελειώσει με την τοποθέτηση κι εκανε ενα βήμα πίσω , αφηνοντας τον να πλησιάσει. ο ιδιοκτήτης του παλαιοπαλαιουαλοπωλείου, αφού κόλλησε το ροζιασμένο κεφάλι του στην αφίσα… γύρισε στον Ντάνι..
– κλαρίνο??
– για την ακρίβεια, κλαρινέτο.. πρόλαβε ο Ντάνι.
– και που γίνεται αυτό? ρώτησε ο γηραιός κύριος.
– στον ταδεφεμ…
– εσύ από που είσαι?
ο Ντάνι, κόλλησε. δεν τόλμησε να εκστομισει τη γενέτειρα, από φόβο μήπως του είναι άγνωστη. είπε απλά :
– απ την Ήπειρο..
– ααα, εσείς οι ηπειρωτες την κρατάτε την Ελλάδα.. εδω δεν γνωρίζουν τον Καλομοιρη.. πάντως πρώτη φορά ακούω να γίνεται συναυλία σε ραδιοφωνικό σταθμό…
(συνεχίζεται…)*
…
* Σ.Σ : εδώ τελειώνει το παρόν.
