Όλοι λίγο ή πολύ γνωρίζουμε ή έχουμε ακούσει πόσο σημαντική είναι η ελληνική γλώσσα,
ακόμη και σε διεθνές επίπεδο. Από άποψη ιστορικής εξέλιξης, η ελληνική εμφανίζεται ως
γλώσσα άκρως συντηρητική.
Η μορφολογία της έχει μεταβληθεί ελάχιστα και το επιστημονικό
λεξιλόγιο διατηρείται σχεδόν αναλλοίωτο από την εποχή του Ομήρου. Λέξεις, όπως
«αγορήτης», «ονειροπόλος», μπορεί να ακούγονται για χιλιάδες χρόνια.
Αλλαγές, βέβαια, έχουν συντελεσθεί –σε αυτό συνέβαλε η τάση για απλοποίηση και αναλυτική έκφραση και ο ομαλισμός –όμως κάποιες σταθερές, όπως η μουσικότητα, η ευχέρεια στην παραγωγή και στη σύνθεση, η ευκαμψία στη σύνταξη, έχουν διατηρηθεί.
Πόσο εύκολο είναι όμως να κατανοεί ή να φτάσει στο σημείο να επιλέγει ακόμη και
βαθυστόχαστα κείμενα ο γενικός αναγνώστης; Αν και στις μέρες μας οι πάντες επιζητούν να
μάθουν για τα πάντα, δεδομένου ότι πρόκειται για μία εποχή που απαιτεί την καθολική
συμμετοχή στη δημοκρατία της γνώσης, οι δυσκολίες είναι πάμπολλες και μπορεί να έχουν την αφετηρία τους ακόμη και στη μικρή ηλικία του ανθρώπου, στη διδασκαλία που δέχεται αλλά και στις εξωτερικές επιδράσεις, που επηρεάζουν τις επιλογές, τους στόχους αλλά και τον ίδιο τον τρόπο επεξεργασίας των δεδομένων που δέχεται.
Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντική η επαφή με τη γλώσσα, γιατί η γλώσσα κρύβει μέσα της έννοιες
που μόνο από τη μελέτη της θα μπορέσουν να αναδυθούν και να ξεδιπλωθούν (π.χ. υπο-
βάλλω σε δοκιμασία , επι-βάλλω μια δοκιμασία: μια πρόθεση αλλάζει το λεπτό νόημα του
ρήματος).
Σημαντικό ρόλο στο αν θα καταφέρει κανείς να γίνει μέτοχος αυτών των εννοιών
παίζει η επαφή, ήδη από την πρώιμη ηλικία, με τη γλώσσα. Η επαφή με τα παιδικά
τραγουδάκια, που τόσο αγαπούν τα μικρά παιδιά, αλλά και με τη λογοτεχνία, μεγαλώνοντας,
σε συνδιασμό με σωστή και έγκαιρη διδασκαλία, ώστε να καταφέρουν να γνωρίσουν τη δομή
και τον πυρήνα των λέξεων, είναι αναγκαία.
Έτσι, μόνο, θα κατορθώσουμε να μάθουμε την
ελληνική γλώσσα αλλά και να την διατηρήσουμε αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων, όπως
έκαναν και οι πρόγονοί μας.
Η ελληνική γλώσσα είναι μια γλώσσα τόσο πλούσια και με ρίζες τόσο βαθιές, που μία τυχόν
εξαφάνιση της θα είχε αντίκτυπο και σε όλες τις άλλες γλώσσες. Είναι, λοιπόν, καθήκον μας να
την γνωρίσουμε και να την διαφυλάξουμε.
Η κα Εύη Χάσκου είναι εκπαιδευτικός, ζεί και εργάζεται στα Ιωάννινα.
