«Πας Έλλην, χωρίς εξαίρεσιν, έχει το δικαίωμα να επαγρυπνήση εις την εκτέλεσιν των διατάξεων της παρούσης διαθήκης μου και τους εναντίους αυτής να τους υποχρεώση διά του νόμου προς αποζημίωσιν και αποκατάστασιν των ειρημένων διατάξεων».
Πού να φανταζόταν ο Ευαγγέλης Ζάππας όταν συνέτασσε τη διαθήκη του και έβαζε κι αυτή τη διάταξη-προστατευτική στην ουσία τυχόν διασπάθισης ή εκμετάλλευσης της περιουσίας που κατέλειπε ότι αυτή η διάταξη της Διαθήκης θα «άνοιγε την επιθυμία» σε ιδιωτική εταιρεία διεκδίκησης του Ζαππείου.
Βέβαια τελευταία (από το 2014) είχαν προηγηθεί άστοχες νομοθετικές ρυθμίσεις που εμπεριέχουν τέτοια παράθυρα και αφήνουν τα σχετικά περιθώρια.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που έδωσε τη δυνατότητα σε ιδιωτική εταιρεία «σεβόμενη τη βούληση του ευεργέτη» να διεκδικήσει το Ζάππειο.
Προσφυγή λοιπόν με τη σύμφωνη γνώμη της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας και της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής με πρόταση η εταιρεία αυτή να δημιουργήσει το Μέγαρο Ολυμπίων, δηλαδή το Ολυμπιακό Μουσείο στο Ζάππειο και να «αναδείξει» την τεράστια οικονομική σημασία από την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων του Ζαππείου. Αυτά έγιναν πριν από ενάμιση χρόνο. Η αίτηση απορρίφθηκε. Επανήλθε η εν λόγω εταιρεία με βελτιωμένη αίτηση.
Η αντίδραση είναι πανεθνική. Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, η κορυφαία οργάνωση των απόδημων Ηπειρωτών πρωτοστατεί στην όλη προσπάθεια, «να μην ιδιωτικοποιηθεί» το Ζάππειο και να παραμείνει στο Δημόσιο «σύμφωνα με τη θέληση του διαθέτη και το περιεχόμενο του ευεργετισμού». Η κινητοποίηση των Ηπειρωτών είναι άμεση και σθεναρή. Ήδη ή Πανηπειρωτική συνεκάλεσε Γενικό Συμβούλιο (23 Οκτώβρη 2019) και προσκάλεσε όλους τους πολιτικούς φορείς προκειμένου να οργανώσουν την άμυνά τους και να παραμείνει το Ζάππειο στη σημερινή διαχειριστική του κατάσταση.
