Σ ένα κόσμο μπάσταρδων βαλκανίων

Σ ένα κόσμο μπάσταρδων βαλκανίων, δυο και πλέον χιλιάδων χρόνων μιζέριας, υπάρχουν ακόμα υποτιθέμενοι αυτοβαφτισμένοι εθνικιστές με όσες προεκτάσεις δίνουν οι ίδιοι στις ιδιότητες τους, που άλλοτε σαν όχλος αποδέχονται κι άλλοτε μεμονωμένα κρυπτοαπορρίπτουν, οι οποίοι διακρίνονται για τον αλυτρωτισμό τους, οι μεν για τους δε, οι δε για τους παραπέρα, οι παραπέρα για τους παραδώθε κι οι παραδώθε για τους μεν. Αυτό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του εθνικισμού σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό είναι και το επικίνδυνο μέρος, για το σύνολο.

Το χαρακτηριστικό αυτό είναι μέρος του μεγαλόπνοου επιτυχημένου σχεδίου, συγκλητικών, φεουδαρχών, βασιλέων, κεφαλαιοκρατών και νυν πολυεθνικών, ώστε να κρατούν τους “πελάτες” τους (αν και συχνά οι ίδιοι οι πελάτες, μετατρέπονται σε εμπόρευμα..), σκόρπιους και σε ένταση στις μεταξύ τους σχέσεις, χρηματοδοτώντας στρατούς και προπαγάνδα, διαιωνίζοντας το πνεύμα της βαβυλώνας ή βαβέλ.

Αναγιγνώσκοντας το σήμερα, βλέπουμε γραικούς εθνικιστές, να οσμίζονται κατακτήσεις για τη βόρεια ήπειρο, την ανατολική θράκη ως και τη μικρά ασία ακόμη, ενώ παράλληλα διαδηλώνουν κατά των σλάβων και αλβανών εθνικιστών που με τη σειρά τους οσμίζονται κατακτήσεις νότια των δικών τους συνόρων. ανατολικά έχουμε τούρκους εθνικιστές που καμώνονται με κατακτήσεις νησιών του αιγαίου και της δυτικής θράκης διαδηλώνοντας κατά γραικών εθνικιστών που θέλουν δικα τους εδάφη.

Παράλληλα και ταυτόχρονα, όλοι αυτοί είναι και πελάτες των ιδιων πολυεθνικών, αγοράζοντας και χρησιμοποιώντας τα ίδια προϊόντα με την ίδια χρήση. Κανενα, σχεδόν, καταναλωτικό αγαθό δεν παράγεται στα βαλκάνια, στελνοντας τους καταναλωτές εθνικιστές (και όλους τους άλλους καταναλωτές) να χτυπούν τις πόρτες των πολυεθνικών για τα κινητά τους, τις κεραίες, τα φωτοβολταίκα, τις ανεμογεννήτριες, τους υπολογιστές, τα δίκτυα, τις μπετονιέρες, τις ηλεκτρικές σκούπες, τα είδη κυνηγιού και αλιείας, τα αυτοκίνητα και τις βάρκες, τα είδη ένδυσης και υπόδησης και πάει λέγοντας. Συχνά μετατρέπονται (όπως πολλοί καταναλωτές), σε εμπόρευμα, οι ίδιοι, τα σπίτια τους, τα χωράφια τους, τα χρέη τους, τα όνειρά τους.

Οι πολυεθνικές (πλέον), κατά το βαβυλώνιο δόγμα, σπέρνουν, καλλιεργούν και θερίζουν μπάσταρδους βαλκάνιους (κι όχι μόνο), φορώντας τους εθνικιστικά ταμπελάκια και θρησκευτικά γνωρίσματα, σπρώχνοντάς τους σε μεταξύ τους διαμάχες, για να τους πουλάνε όπλα, ψυχοφάρμακα, απόγνωση και ελπίδα, στην ίδια οικογενειακή συσκευασία. Τους προσλαμβάνουν ως υπηρέτες στα κεντρικά ή τους διορίζουν σε θυγατρικές τους κυβερνήσεις και εκκλησιαστικά κέντρα. Τους μπολιάζουν με την υποτιθέμενη ιστορία των υποτιθέμενων προγόνων τους και τους στέλνουν να σφαχτούν μεταξύ των στις αρένες του καπιταλισμού, όπου όλα τα μέσα παράγονται από υπηρέτες εθνικιστές και καταναλώνονται από υπηρέτες εθνικιστές και δυστυχώς κι από μη εθνικιστές. Στη συνέχεια αναγάγουν τους επιζήσαντες σε ήρωες, δανείζουν τα έθνη για τις ανοικοδομήσεις κτιρίων και οικονομιών και συνεχίζουν την προπαγάνδα, επαναδιαιρώντας και βασιλεύοντας. για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

Υπάρχουν πολλά θύματα αυτού του δόγματος. Πέραν των εθνικιστών που δεν βάζουν μυαλό, γιατί δεν έχουν μυαλό για να βάλουν, τους το ‘χουν ποτίσει με ιδέες τα αφεντικά τους και δεν χωράει άλλο (ξέρουν να στρέφονται σε μικρόμυαλους), θύματα είναι και μη εθνικιστές, που φοβούνται αυτά που γίνονται γι αυτούς χωρίς αυτούς. Φοβούνται όμως και να βγουν μπροστά και πάνε όπου φυσάει ο πολυεθνικός άνεμος. Τη μία κυνηγάνε πόκεμον, την άλλη ψηφίζουν διάσημους. Τελευταία μαζεύονται και στις πλατείες συναλητήριων συγκεντρώσεων.

Υπάρχουν κι εκείνοι που τα βρίσκουν με τους γείτονες, όπως τα βρίσκουν και με κάθε άνθρωπο που έχει διάθεση να τα βρει με τον άλλο, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, καταγωγής, φύλου, σεξουαλικής προτίμησης, οικονομικής ή ταξικής θέσης. Άνθρωποι που ανεξάρτητα που γεννήθηκαν και ανεξάρτητα τι προπαγάνδα έχουν υποστεί, έχουν ανοιχτό μυαλό και δεν φοβούνται, να στείλουν το παιδί τους στο ίδιο σχολείο με το παιδί ενός άλλου ανθρώπου που γεννήθηκε σε άλλη χώρα, λατρεύει άλλο θεό κι έχει υποστεί άλλη διακεκριμένη προπαγάνδα. Υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται κατά των αφεντικών των εθνικιστών, ενώ συχνά εθνικιστές βρίσκονται στο δρόμο τους, σαν γνησιοι υποτακτικοί των αφεντικών τους. Παρόλα αυτά, μάχονται για έναν κόσμο χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς επεκτατικές βλέψεις, χωρίς περιορισμό στις μετακινήσεις, χωρίς τίποτε το υλικό να οριοθετεί τις επιθυμίες τους.

Σ αυτόν τον κόσμο, ο καθένας μπορεί να μπολιαστεί ως εθνικιστής, υπηρέτης μεγάλων ιδεών, ειδωλολάτρης εν ονόματι Κυρίου, υποτακτικός του μεγάλου αφεντικού, σμιλεμένος κατ εικόνα και ομοίωση μα ποτέ ως πνεύμα.

Ο καθένας επίσης μπορεί να μην επιτρέψει στο πολυεθνικό εμβόλιο να δράσει μέσα του παράγοντας και απελευθερώνοντας αντισώματα πνεύματος.

Όλα είναι στο μυαλό. Όσοι τό χουν, τους αγαπάνε όλους! Όσοι δεν τό χουν, μισούνε και τον ίσκιο τους. Τόσο απλά