Ορμώμενος από την “αυτοκτονία” της ΑΕΚ κόντρα στον Ατρόμητο με τον wanna be a star Ανέστη, την αδυναμία του ΠΑΟΚ να πετύχει γκολ με το εξωπραγματικό 112 τελικές προσπάθειες και 7 γκολ να ηχεί πάνω από τη Θέρμη, τον σίγουρα όχι προπονητή Στραματσόνι να προσφέρει απλόχερα διασυρμό άνευ προηγουμένου (τι σύστημα και τι τακτική κατέβασες, βρε Ιταλέ μου) στο αντίπαλο ερυθρόλευκο δέος, διαπομπεύω πρωταθλητή της σεζόν 2016-2017 τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Ναι, τα έχει πάρει τα σφυριγματάκια του, τις “απαραίτητες” νίκες, αλλά βρε αδερφέ δε είναι βλάξ ώστε να πετάει στα σκουπίδια αυτά που του δίνουν οι ανταγωνιστές. Η αγωνιστική που μόλις πέρασε έδειξε με τον καλύτερο τρόπο τι κάνει αυτός και τι δε κάνουν οι άλλοι.
Στα του ΠΑΣ νιώθω αηδία για τη περιρρέουσα ατμόσφαιρα του ματς με τον Αστέρα. Κόντρα στον Παναιτωλικό δεν ακούστηκε κανείς να λέει “Άσσο ημίχρονο, διπλό τελικό, κάτι… περίεργο συμβαίνει”. Για τον αγώνα του Σαββάτου ακούς κάθε λογής κάφρικη άποψη. “Δε πήδηξε ο Μπουκουβάλας στο ένα γκολ, άρα είναι ύποπτος. Δεν έπεσε ο Περιστερίδης άρα κάτι σημαίνει” και πολλά άλλα. Μήπως και ο Ζάιρο στις κεφαλιές έστειλε ΕΠΙΤΗΔΕΣ τη μπάλα χιλιοστά πάνω από τα δοκάρια; Για ακόμη μια φορά είμαστε για γέλια. Για κλάματα θα είμαστε σε λίγο καιρό.
ΥΓ: Όσοι άνθρωποι των ΜΜΕ αποκαλούσαν τον ΠΑΣ “Λέστερ” και ξεστομούσαν ατάκες τύπου “καλή επιτυχία στον Αστέρα και μακάρι να μη φάει πολλά” πήραν με τον χειρότερο, για την ομάδα, τρόπο την απάντηση τους. Εμείς δημιουργούμε κλίμα και καλό θα είναι να βουτάμε τη γλώσσα μέσα στο κεφάλι και να μιλάμε άνευ οπαδισμών και… συμφερόντων. Λέω εγώ τώρα… Ο γνωστός αδαής.
