Οι μεγαλύτεροι ηλικιακά φίλοι μπορεί να θυμούνται πως λίγους μήνες πριν την επικράτηση των Αγιατολάχ στο Ιράν , υπήρξε απόρρητη έκθεση της CIA (αποχαρακτηρισμένη πλέον) που περιέγραφε πως το καθεστώς του Σάχη ήταν λαοφιλές και ακλόνητο και πως η ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης ήταν απόλυτα επιτυχής .
Σύντομα βέβαια ο αγέλαστος Χομεϊνί προσγειωνόταν στην Τεχεράνη και η Σοράγια έκλαιγε στα βράχια της Μυκόνου αγκαζέ με τον Πέτρο τον πελεκάνο και το Γιάννη Γαλάτη . Τα παραπάνω τα αναφέρουμε για να επισημάνουμε πως ακόμα και στα μεγαλύτερα κέντρα αναλύσεων το λάθος δεν είναι άγνωστο . Κάθε άλλο . Επομένως οφείλουμε να μην αποκλείουμε τίποτε και τίποτε να μη θεωρούμε δεδομένο .
Διάφορα συνέβησαν απ’την τελευταία μας επικοινωνία και η σταχυολόγησή τους είναι δύσκολη , θα προσπαθήσουμε πάντως . Για το τελευταίο πάντως , την επικείμενη επίσκεψη του Δημοκράτη Γείτονα στη χώρα μας δε θα πω τίποτα . Το μόνο που μπορώ να φανταστώ τούτη την ώρα είναι ο ήχος της σαμπάνιας που ανοίγει και τα κλαρίνα στο φουλ στο σπίτι του Δούμπου μόλις έμαθε πως έρχεται το πουλέν του . Θα μου πεις , κλαρίνα και σαμπάνιες ; Γιατί όχι ; Ελλάδα είμαστε ! Απ’όσα έχουμε δει αυτό μας πείραξε ;
Τέλος πάντων . Πώς σας φάνηκε το πρωθυπουργικό ταξίδι στις ΗΠΑ ; Προσωπικά είμαι μπερδεμένος . Απ’την μια δε θεωρώ πως πήγε άσχημα . Απ’την άλλη , θες λόγω ιδιοσυγκρασίας , θες λόγω αχαλίνωτης ελπίδας , είναι αλήθεια οτι θα ήθελα κάτι πιο ενθουσιώδες . Εντάξει , το καταλαβαίνω πως αυτά είναι παιδικές ασθένειες , απλά θα μου άρεσε κάτι δυνατό on camera , λόγω και των διπλωματικών προστριβών με τον απέναντι . Επι της ουσίας , αν πρέπει να καταλογίσουμε ένα φάουλ , αυτό σαφώς και ήταν η μη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής . Σοβαρό αλλά ελπίζουμε όχι κρίσιμο λάθος . Επίσης , κάτι πρέπει να γίνει με τα Αγγλικά του Τσίπρα . Έλεος ρε παιδιά ! Ας μην επεκταθούμε όμως .
Αλλού θέλω να σταθώ . Στην κοινή συνέντευξη των δυο , θεωρώ πως υπήρξαν ορισμένες κουβέντες που μπορούν να μας οδηγήσουν μακριά . Δεν αναφέρομαι στην προβοκατόρικη ερώτηση σχετικά με τα λεγόμενα του Τσίπρα για τον Τραμπ (που ήταν ένα πρώτης τάξης μάθημα να μη μιλάμε λες και απευθυνόμαστε σε καφενείο στην Άρτα) , όσο στην επιτηδευμένη αντίδραση του δεύτερου (δεν το ήξερα αυτό !). Έλα Ντόναλντ ! Φυσικά και το ήξερες ! Είναι ποτέ δυνατόν ; Όπως και ο Αλέξης , λες να μη ξέρει τι γνώμη έχεις γι αυτόν ; Απλά θεωρώ το όλο σκηνικό μια χαριτωμένη παράσταση-υπενθύμιση πως εμείς , σαν υπερδύναμη , έχουμε επίσταση παντού και πάντα . Απολύτως λογικό . Μέχρι και θετικό , τολμώ να πω , μιας και δείχνει πως έγινε σοβαρή δουλειά για την επίσκεψη και δεν ήταν εθιμοτυπική αγγαρεία .
Και πράγματι , σύμφωνα με τα όσα μετέδωσαν οι αρμόδιοι ανταποκριτές , έγινε αρκετά σοβαρή δουλειά πίσω απ’τις κάμερες . Και κάπως έτσι , φτάνουμε στο δεύτερο κλου της συνέντευξης . Ακούσαμε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να μιλά για την αναβάθμιση των F-16 και για τις δουλειές που θα ανοιχτούν στη χώρα του και τα λεφτά που θα αποφέρει αυτή η συμφωνία , στο πλαίσιο προφανώς του America first . Κατανοητό . Δεν είμαι γνώστης και δε θέλω να λέω χαζομάρες για το αν έπρεπε ν’αναβαθμίσουμε τα F-16 ή να ζητήσουμε F-35 και τα λοιπά . Αυτά για τους ειδικούς .
Τυγχάνει όμως να γνωρίζω απο συγγενικό πρόσωπο που εργάζεται στην ΕΑΒ πως τα παραπάνω αεροσκάφη τα κατασκευάζει η Lockheed-Martin . Και όταν ο Τραμπ αναφέρθηκε σε θέσεις εργασίας , ανέφερε τη Boeing ! Εντάξει , τα λάθη είναι για τους ανθρώπους , όμως αν συνεχίσουμε το παραπάνω σκεπτικό , μήπως επρόκειτο για κάτι άλλο ; Σε περίπτωση που αναρωτιέστε , όπως κι εγώ , η Boeing είναι ο κατασκευαστής των F-15 (και για τους πιο προχωρημένους , των F-22).
Θυμάται κανείς άραγε τις συζητήσεις προ μερικών μηνών πως μια τέτοια αγορά , είτε απ’τη μια πλευρά είτε απ’την άλλη θα άλλαζε τις ισορροπίες στο χώρο του Αιγαίου ; Τραβηγμένο το σενάριο , δε λέω , όμως είναι απίθανο ; Και μήπως θα “κούμπωνε” με τις ανακοινώσεις Ελλάδας και Ισραήλ για τη δημιουργία κοινής Ναυτικής Δύναμης για την προστασία (των επενδύσεων) της Αν. Μεσογείου ;
Ας υποθέσουμε πως τα παραπάνω ισχύουν . Κάτι τέτοιο δε θα σήμαινε πως σταδιακά αλλάζει η Ατλαντική πολιτική στην περιοχή ; Και εξηγούμαι . Υπάρχει μέχρι σήμερα ακράδαντη πεποίθηση πως η Τουρκία λόγω πλήθους παραγόντων αποτελεί κεφαλαιώδους σημασίας σύμμαχο των ΗΠΑ . Δε διαφωνώ . Εκεί που έχω ενστάσεις είναι στην ύπαρξη plan B . Υπάρχει δηλαδή περίπτωση η Αμερική και κυρίως το Ισραήλ να δεχτούν μια Μέση Ανατολή την οποία επι της ουσίας θα διαφεντεύουν το Ιράν και η Τουρκία ;
Και θα είναι κάθε φορά αναγκασμένοι να υποκύπτουν στις διαθέσεις του Ερντογάν (και του κάθε Ερντογάν); Ευτυχώς γι αυτούς , λύσεις υπάρχουν πολλές . Να , εντελώς πρόχειρα , θα σας πω μια ως παράδειγμα . Τώρα που ο πόλεμος στη Συρία οδεύει προς τη λήξη του , αντί η χώρα να διαλυθεί , μπορεί να Ομοσπονδοποιηθεί .
Με ευρύτατες ελευθερίες στους Κούρδους που θα ελέγχουν όλο το Βορρά . Όπως επίσης και στο Ιράκ , εκεί που οι Μαυρομιχαλαίοι και Κουντουριώτηδες του Κουρδιστάν , οι Μπαρζανί και οι Ταλαμπανί πήγαν να τα κάνουν μπάχαλο όμως φαίνεται να μπαίνουν στη θέση τους . Αν στις δυο αυτές χώρες οι Κούρδοι αποκτήσουν αυτόνομα (βλέπε ημιανεξάρτητα) καντόνια , αυτομάτως δε θα μεταφερθεί πίεση σε Ιράν και (κυρίως) Τουρκία ; Και αν ενταθούν οι συγκρούσεις στο εσωτερικό της , απο νοτιοανατολικά μέχρι Πόντο και αρχίσουν ν’απασχολούν και τα πρωτοσέλιδα του Διεθνούς Τύπου ; Τι θα κάνουμε τότε ;
Εμφύλιο με τη βοήθεια της Ρωσίας , που έτρεξε με τη Rosneft να συμφωνήσει με τους Κούρδους του Ιράκ ή θα προχωρήσουμε κι εμείς σε Ομοσπονδία ; Που θα σημαίνει πρακτικά οτι χάθηκε το ένα τρίτο του Κράτους ; Και μετά πώς θα το παίζουμε Νεοσουλτάνοι και αναθεωρητές της Λωζάννης ; Προφανώς και θα χρειαστεί αλλαγή καθεστώτος , η νέα κατάσταση θα επιβάλλει κάποιον πνευματικό άνθρωπο που όμως θα παρουσιάζει ανεκτικότητα σε δόγματα και λαούς . Κάποιον για παράδειγμα που να έχει αγαστές σχέσεις με τον Οικ. Πατριάρχη και το Ισραήλ και να έχει έτοιμο μηχανισμό για να τον στηρίξει απ’την πρώτη μέρα . Πού να βρεθεί τέτοιος άνθρωπος , θα μου πεις . Έλα ντε …
Πλήθος τέτοιων σεναρίων μπορούν να κατασκευαστούν . Χρονοβόρων και πολυδάπανων . Πλην όμως , και οφείλουμε να το κατανοήσουμε επιτέλους άπαντες , το χώμα δίνει τη δύναμη , όχι η σημαία που καρφώνεται πάνω του . Όλα τα υπόλοιπα είναι πτερόεντα . Γι αυτό μη παραξενευτείτε αν δείτε κάποια μέρα σύντομα να περνάμε τις αξιολογήσεις αέρα ενώ η πραγματική οικονομία στενάζει . Θα έχουν μπει σε κίνηση οι μυλόπετρες της Ιστορίας .
ΥΓ1) Προς επίρρωσιν των παραπάνω . Άγιες μέρες που είναι , έχουμε την κουβέντα για το Μεταξά που διέγραψε το χρέος της Ελλάδας . Γεγονός αναμφισβήτητο . Όπως επίσης γεγονός πως είχαμε βγει απο ένα Παγκόσμιο και οδηγούμασταν ολοταχώς στο δεύτερο . Ας μη σε ήθελαν να χύσεις το αίμα σου και θα τα ξανασυζητάγαμε τι χρέος θα διαγράφονταν …
ΥΓ2) Πάει και ο Γρυλλάκης .. Όχι πως δεν έχουμε δει ταινίες με τη μετακομμουνιστική Ρωσία , αλλά μήπως τελικά οι πυρηνικές Δυνάμεις είναι ελαφρώς περισσότερες απ’όσες νομίζουμε ; Λέτε ν’αρχίσουν να φανερώνονται αν ο Κιμ πατήσει το κουμπί ;
ΥΓ3) Επειδή αν δεν το γράψω θα έχω κρεβατομουρμούρα . Άκουσε η γυναίκα μου τις δηλώσεις του ποδοσφαιριστή Πικέ , πως ο πρωθυπουργός της Ισπανίας δε μιλά ούτε Αγγλικά και αναρωτήθηκε , γιατί δεν τους στέλνουμε το ΓΑΠ ; Και όχι , δε μισεί τους Καταλανούς . Υποθέτω ..
