«Φόρεσε» το πρόσωπό σου

Γράφει η Ζωή Καλύβα

Γιάννενά μου καληνύχτα, τι κάνεις; Είσαι καλά;
Κατάφερες τελικά να τσικνίσεις με την αλλαγή του καιρού; Κατάφερες τελικά σε μια μέρα να καταναλώσεις το κρέας που θα έτρωγες σε μια εβδομάδα, κερδίζοντας δυσπεψία, πόνο στο στομάχι, χάπια και νεύρα με μελλοντικές δηλώσεις, του τύπου: «Δεν ξανατρώω κρέας, λουκάνικα, σουβλάκια για βράδυ» ή «Δεν ξαναβγαίνω για φαγητό, μόνο για ποτό. Τέλος» ή «Μάνα εσύ φταις που μαγείρεψες, δεν βγήκα και έφαγα το μισό ταψί». Και πολλές άλλες που θα γέμιζαν σελίδες ..
Πολλά άκουσες Γιάννενά μου και θα στεναχωρήθηκες. Αλλά και με κάποια θα γέλασες, γιατί κάποια πράγματα δεν αλλάζουν και η γκρίνια μετά το φαί δεν λείπει.
Πολλά δεν λείπουνε, ξέρεις, όχι μόνο το φαγητό των ημερών. Δεν λείπουνε και οι μασκαράδες. Ξέρεις, αυτούς που μεταμφιέζονται με στολές για τις Απόκριες. Σχέδια και όνειρα για να καταπλήξουν αυτή την φορά. Μικρούς και μεγάλους, που φοράνε μάσκες μόνο στο πρόσωπο ή ολόκληρη εξοπλισμένη υπερστολή- υπερβολή και γίνονται για λίγες ώρες ο ήρωας που θα θέλανε! Πετώντας σερπαντίνες, κομφετί, σκορδάκια κτλ κάνοντας «χάζι»! και πειράζοντας τους πάντες. Χαριτωμένοι..
Αλλά καλά αυτοί που θέλουνε να γίνουν ήρωες, μα έλα Γιάννενά μου, που υπάρχει και η κατηγορία των μασκαράδων που όλο τον χρόνο υποκρίνονται σε σχέσεις, καταστάσεις και συναισθήματα και αναρωτιέμαι αν εμφανίζονται κάποια στιγμή, πραγματικά, φορώντας το πρόσωπό τους και όχι την μάσκα τους.
Ας δείξουν θάρρος στην ζωή τους και ντομπροσύνη, παλικαριά, πως το λένε και ας σταματήσουν να υποκρίνονται και να κρύβονται πίσω από αρεστούς ρόλους και λέξεις.
Ας αγαπήσουν τον εαυτό τους με τα χαρακτηριστικά και τα «υλικά» που είναι φτιαγμένοι.
Ας το ρισκάρουν έστω και για μια φορά στη ζωή τους. Και να αφήσουν στην άκρη το μασκαρεμένο χαμόγελό τους, το μασκαρεμένο βλέμμα τους, την μασκαρεμένη κουβέντα τους και την μασκαρεμένη σκέψη τους.
Καλύτερο θα ήταν για σένα Γιάννενά μου, για να ξέρεις που βρίσκεσαι, ποιον έχεις κοντά σου και τι πραγματικά ζητάει από εσένα. Εσύ δεν το θέλεις το «παραμύθι» και ούτε τους ψεύτικους ήρωες. Εσύ θες τα πρόσωπα απέναντί σου και ας δώσουν σε εσένα την επιλογή για το τι θα κάνεις και πως θα το διαχειριστείς.
Αλλά τι να σου λέω, οι Απόκριες έρχονται, οι Απόκριες φεύγουν, οι μάσκες φοριούνται και κάποια στιγμή οι μάσκες πέφτουν. Πρόσεχε με το πέφτουν, κάνουν και θόρυβο. Να έχεις το νου σου. Γιατί πάντα πέφτουν αργά ή γρήγορα.
Τέλος πάντων, Γιάννενά μου, γιορτές είναι, ντύσου, στολίσου και να περάσεις όμορφα. Όμως μην βάλεις μάσκα εσύ. Φόρεσε το πρόσωπό σου. Ξέρεις, αυτό το όμορφο και λαμπερό που έχεις. Αυτό που όταν σε βλέπω ξεχνάω τα προβλήματα και τις σκέψεις μου. Αυτό που θαυμάζω και λέω ότι είμαι στην καλύτερη πόλη. Στην πόλη της καρδιάς μου.