Editorial: Τα γραπτά μένουν…

Βρέ βρέ σαν τα χιόνια….Από ισημερία σε ισημερία το πάμε το έργο και  δεν βλέπω να βγαίνει σε καλό. Δεν μπορώ να πώ βέβαια ότι οι εξελίξεις έτρεχαν ωσάν τον χείμαρρο που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο περασμά του, αλλά αυτό σίγουρα δεν αποτελεί δικαιολογία.

Δεν θα ζητήσω συγνώμη για την εκ νέου πολύμηνη απουσία μου από τη στήλη. Αν μπορούσα τώρα να σας πώ το λόγο, είναι βέβαιο ότι το συγχωροχάρτι θα το είχα στο τσεπάκι μου. Θυμάστε που σας λέγαμε στο περσινό editorial των πρώτων γενεθλίων μας ότι αρχίζουν οι αναβαθμίσεις;

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς κάτι έχουν καταλάβει, τουλάχιστον  στα της περιήγησης στο epirusnow.gr, καθώς και στις νέες μας αρθρογραφίες.

Βέβαια υπάρχουν και άλλες αναβαθμίσεις οι οποίες δεν φαίνονται (ακόμη) με το μάτι, αλλά πιστέψτε με ότι όταν θα φανούν, πιθανόν να «βγάλουν» μάτια…ενδεχομένως και αυτιά….

Και περνάω στο κυρίως θέμα.

Οι αναγνώστες μας,οι φίλοι μας στα social media και γενικά οι κοινωνοί της προσπάθειάς μας, εσείς δηλαδή, διαπιστώνεται κυρίως στον τομέα των στηλών μας, ότι κατά καιρούς γράφονται διάφορα πράγματα. Άλλος μπορεί να μην τους δίνει σημασία, άλλος να τα ξεχνάει το επόμενο λεπτό και άλλος να βάζει το μυαλό του να δουλέψει πάνω σε αυτά.

Όλα ανθρώπινα είναι.

Και ευτυχώς τα γραπτά μένουν.

Και στον αχανή κόσμο του διαδικτύου που βρισκόμαστε και εμείς είναι παρήγορο να ξέρεις ότι πάντα θα μένουν.

Σήμερα λοιπόν το μεσημεράκι, μαθαίνουμε από τις ειδήσεις ότι ο σουλτάνος Ερντογάν στέλνει ερευνητικό σκάφος στην Κύπρο. Κάποιοι έπαθαν σόκ. Κάποιοι με πήραν τηλέφωνο και μου λένε πάμε για πόλεμο, τι θα κάνουμε κλπ…Εμένα προσωπικά η κίνηση αυτή δεν μου έκανε εντύπωση. Καμία. Και ξέρετε γιατί; Γιατί το ήξερα.

Σώπα ρε μεγάλε,θα μου πείτε, που το ήξερες εσυ; Έπινες καφέ με τον Ταγίπ και του ξέφυγε; ΟΧΙ αγαπητοί μου. Και το ΟΧΙ με κεφαλαία γιατί έτσι πρέπει.

Το ήξερα γιατί το διάβασα. Και μάλιστα το διάβασα στη στήλη μας Urbi et Orbi, κάτι για το οποίο είμαι εξαιρετικά υπερήφανος όντας η ναυαρχίδα των στηλών του epirusnow.gr.

Και προσέξτε και κάτι.

Το διάβασα πρώτη φορά στις 19 Ιουλίου 2017 και ενώ ήμουν αραχτός στην παραλία και εκ νέου στις 08 Ιανουαρίου 2018. Σε διαφορετικά άρθρα ναι μεν, αλλά με το ίδιο νόημα για εκείνους που επεξεργάζονται αυτά που γράφουν.

Και για του λόγου το αληθές, θα σας παραθέσω τα κομμάτια των άρθρων όπως ακριβώς δημοσιεύτηκαν και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Προσωπικά δεν θα κάνω κάποιο σχόλιο παραπάνω. Διαβάστε και κρίνετε από μόνοι σας. Το μόνο που θα πω προς το παρόν είναι: εμείς δεν ήρθαμε εδώ για να κάνουμε copy paste( και μάλιστα χωρίς λίνκ), ούτε για να δημοσιεύουμε ότι σκουπίδι βρίσκουμε μπροστά μας απλά για να βγεί η μέρα, όπως κάποιοι άλλοι( ονόματα δε λέμε) .Ειδήσεις βρίσκεις πια παντού.

Αρθρογραφία όμως όχι. Και όσοι μας διαβάζετε τακτικά το γνωρίζετε. Το σημερινό είναι απλά μια μικρή ( ή τεράστια, ο χρόνος θα δείξει) επιβεβαίωση.

Δεν βλογάμε τα γένια μας, δεν έχουμε αυτό το στυλ ( γιατί από γένια καλά πάμε).

Πάρτε λοιπόν τα αποσπάσματα και ο νοών νοείτο…

Urbi et Orbi Τίτλος άρθρου « Αυτά ούτε στην τηλεόραση» 19/07/2017

Για παράδειγμα , τις πρόσφατες συζητήσεις για το Κυπριακό . Έχουμε αναφερθεί στο θέμα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων γύρων συζητήσεων αλλά όσο οι Άιντε αυτού του κόσμου επανέρχονται συνεχώς , οφείλουμε κι εμείς να κάνουμε το ίδιο . Σε πολύ μεγάλο βαθμό το άρθρο του φίλου Δούμπου με έχει καλύψει , δε θα ήθελα να επαναλάβω πράγματα που έχετε διαβάσει . Και μάλλον ευτυχώς που γίνεται έτσι , καθώς η εκ φύσεως ευγένεια του Άρη του επιτρέπει να θίξει θέματα που σ’αυτή τη στήλη θ’αντιμετωπίζονταν με λιγότερο κομψό τρόπο .
Δε θα σας κρύψω πάντως πως όταν άκουσα πως ο Κύπριος Πρόεδρος θα ξανανέβαινε στην Ελβετία για το θέμα που λίγους μήνες πριν δεν υπήρξε κάν προσέγγιση παρά τις τερατώδεις κατ’ εμέ υποχωρήσεις του , το στομάχι μου σφίχτηκε . Ιδίως όταν , κατά τη διάρκεια των συνομιλιών διέρρευσε η πληροφορία πως θα ζητούσε να πάρει πάνω του εξολοκλήρου τη διαπραγμάτευση , πληροφορία η οποία ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκε . Και το λέω γιατί πιστεύω πως ουδείς αιρετός άρχοντας δικαιούται να πάρει επ ώμου αποφάσεις που κρίνουν την ύπαρξη ολόκληρης χώρας . Γιατί επί της ουσίας αυτό είναι το διακύβευμα . Και δεν ξέρω αν οι Κύπριοι του έχουν τυφλή εμπιστοσύνη , μετά τις προ μηνών συμπεριφορές και κουβέντες περί ” επισκεπτών απ’την Ελλάδα ” εγώ ως Καλαμαράς δεν του έχω και τόση σε θέματα που εμμέσως πλην σαφώς με αφορούν . Ευτυχώς που δυο βασικά σημεία , ο ¨παράγων Κοτζιάς” και η πλεονεξία του Δημοκράτη γείτονα εμπόδισαν μια τερατογένεση που θα μας οδηγούσε αλλού …
Υπήρξε και ένας τρίτος παράγοντας . Ο ενεργειακός . Με τις γεωτρήσεις προ των πυλών (και την υπόσχεση χρήματος και ισχύος που αυτές προσφέρουν) , προφανώς και η πίεση για “όποια” συμφωνία που ευαγγελίζονται διάφοροι ύποπτοι τύποι και σήμερα που μιλάμε δεν ήταν τόσο επιτακτική . Εκεί οφείλεται κατά την προσωπική μας άποψη και η καλή συνεργασία αυτή τη φορά με την Ελλαδική πλευρά και το εν τέλει μη αρνητικό αποτέλεσμα . Θα μου επιτρέψετε όμως να σταθώ σε αυτόν τον τρίτο παράγοντα λίγο παραπάνω και να εκθέσω δυο προσωπικές μου ανησυχίες , οι οποίες δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα και μακάρι να μην έχουν αλλά παρ’ ολ’ αυτά δε μπορούν να ξεκολλήσουν απ’το μυαλό μου .
Πλήθος αναλύσεων έχουν διατυπωθεί τον τελευταίο καιρό σχετικά με τις Κυπριακές γεωτρήσεις , με τις γαλλικές φρεγάτες και το αμερικανικό αεροπλανοφόρο που εμποδίζει τις τουρκικές υπερπτήσεις και τη θωράκιση που απολαμβάνει η Μεγαλόνησος απ’τους Συμμάχους της . Και δε μπορώ να μην αναρωτιέμαι πόσο ισχυρή είναι αυτή η θωράκιση . Εντάξει , προφανώς και δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί το παραμικρό στην υπάρχουσα εξόρυξη , ούτε επίθεση ούτε σαμποτάζ . Τι θα γινόταν όμως στην περίπτωση που η Τουρκία είτε μέσω Κατεχομένων είτε καθεαυτή αποφάσιζε να στήσει δική της πλατφόρμα σε κάποιο απ’τα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ ; Είναι τόσο σίγουρο πως θα την εμπόδιζαν οι Σύμμαχοι ; Δε συζητώ κάν διάφορα σενάρια με τη συμμετοχή της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας , φέρνω για προβληματισμό αυτό το ακραίο , πως αποφασίζει ο Σουλτάνος με το έτσι θέλω και κάνει κίνηση . Θα μου πεις , εύλογα , πως υπάρχει Διεθνές Δίκαιο . Βεβαίως και υπάρχει ! Και όταν έγινε η εισβολή υπήρχε . Και τώρα συζητάνε Κοινότητες , όχι Κράτος με Εισβολέα . Επίσης στη Συρία που εισέβαλε ο Τουρκικός στρατός δεν προσεκλήθη όπως πχ οι Ρώσοι . Δε βλέπω όμως ιδιαίτερη αντίδραση στις κινήσεις αυτές (ούτε τις πρόσφατες , ούτε τις μέλλουσες) από τη Διεθνή Κοινότητα . Επομένως , αν πιάσουμε αυτό το ακραίο και απευκταίο σενάριο , εμείς τι κάνουμε ; Και με το “εμείς” εννοώ Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία . Έχουμε δημιουργήσει πολιτική και επιχειρηματική ασπίδα ή θα ζήσουμε νέες επώδυνες εποχές “Δεν ξεχνώ”; Γιατί κάτι μου λέει οτι ξεχνάμε …

 

Urbi et Orbi τίτλος άρθρου « Ή τώρα η κα..ποτε» 08/01/2018

Στα του οίκου μας λοιπόν , απ’ότι φαίνεται περάσαμε απ’την εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου . Και δεν το εννοώ με την αστρολογική προσέγγιση . Απλά , ιδίως απο φέτος θα κάνουμε τη μετάβαση απ’την εποχή του επιεικώς αφελούς “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του” στην εποχή που θα κινδυνέψουμε να χύσουμε τη στάμνα με το νερό . Δε θα σας κουράσω επαναλαμβάνοντας τα περί ΑΟΖ , γεωτρήσεων κλπ , τα οποία προφανώς και τα γνωρίζετε . Ούτε και θ’αναλωθούμε σε σκέψεις για το θέμα των Σκοπίων , αφενός γιατί το καλύπτει η τρέχουσα ειδησεογραφία , αφετέρου δεν έχουμε κάτι χειροπιαστό ακόμα . Απλά θα σας θυμίσω ένα-δυο περιστατικά των ημερών .
Το ένα είναι η φιέστα που οργάνωσε ο γαμπρίκας του δημοκράτη μουσαφίρη μας
για το πλωτό γεωτρύπανο που απέκτησαν και οι νεοθωμανικές κραυγές που ακούστηκαν στην εκδήλωση . Οι οποίες , με κάποια δόση υπερβολής προς το παρόν , θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως ιαχές πολέμου . Μένει τώρα να δούμε αν και πότε θα ξεκινήσει η κάθοδος προς τα νερά του Αναστασιάδη . Και , όπως είχαμε γράψει κάποιους μήνες πριν , μένει να δούμε την απάντησή μας . Ήδη πάντως οι Γερμανοί φίλοι μας έδωσαν το (αναμενόμενο) δείγμα γραφής τους με το περιστατικό των ερευνών στα Κύθηρα ..
Ένα συμπληρωματικό θέμα , που δεν του δόθηκε ιδιαίτερη προβολή , ήταν οι δηλώσεις της προέδρου του “Καλού Κόμματος” (βλ Δούμπος), πως ο Δημοκράτης εξοπλίζει παραστρατιωτικές ομάδες οπαδών του . Κάτι τέτοιο προφανώς μπορεί να σημαίνει δύο τινά . Ή ότι φοβάται πραξικόπημα που μπορεί να λάβει διαστάσεις εμφυλίου και οργανώνει ομάδες κρούσης ή οτι προχωρά σε στρατικοποίηση πολιτών ενόψει πολεμικών συγκρούσεων . Όσο κι αν φαντάζει μακρινό αυτό το ενδεχόμενο , δε θα πρέπει να μας πιάνει εξ απήνης , μιας και όπως γνωρίζουμε πλέον απ’το σχέδιο “Βαριοπούλα” , είναι πάγια στρατηγική της γείτονος η εξαγωγή των προβλημάτων της για να επέλθει εσωτερική ομοθυμία .
Αν συνδυάσει κάποιος τα παραπάνω με την έκρυθμη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο Ιράν , ασχέτως με την τελική έκβασή της , μπορεί να καταλάβει τον εκνευρισμό που διακατέχει το Σουλτάνο αυτή την περίοδο . Αν τέτοιου είδους “αυθόρμητες” αντιδράσεις μπορούν να διοργανωθούν στην καρδιά της Περσίας , φαντάζεστε τι δυνατότητες υπάρχουν σχετικά με την Τουρκία . Ιδίως τώρα με το συνεχιζόμενο εξοπλισμό των Κούρδων . Και δεν είναι μυστικό πως υπάρχουν διάφοροι “παράγοντες” που δε θα έβλεπαν με κακό μάτι τη σχεδόν ταυτόχρονη αποδυνάμωση των ανωτέρω .
Το θέμα βέβαια είναι το τι κάνουμε εμείς για όλ’αυτά . Και είναι ο λόγος που σας είπα απ’την αρχή πως θα μπούμε , θέλοντας και μη , σε πορεία αλλαγών . Με την ελπίδα οι αλλαγές αυτές να είναι υπερβατικές και όχι τυφλή αντίδραση μετά από “πικρό μάθημα”.
Φυσικά την υπέρβαση οφείλει να την ξεκινήσει η Ηγεσία της Χώρας , με προεξάρχοντα τον Πρωθυπουργό . Ο πολιτικός ρεαλισμός του οποίου δε θεωρώ οτι του βγήκε σε κακό μέχρι τώρα , όπως και η διακριτική ελευθερία που επέτρεψε στους συντρόφους του , όμως για όλα τα πράγματα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος . Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω μ’ ένα απλοϊκό παράδειγμα . Τη χιλιοειπωμένη υπόθεση του Ρουβίκωνα . Δεν τους “μάζεψες” όσο έκαναν την επαναστατική τους γυμναστική για να μην ενοχληθεί ο Βούτσης και ο Τόσκας , αποθρασύνθηκαν κι άρχισαν να βολτάρουν σε πρεσβείες και στρατιωτικές μονάδες και τώρα που φωνάζει ο Κοτζιάς πρέπει να τρέξουμε , αφενός για να μην έχουμε κι άλλα διπλωματικά επεισόδια , αφετέρου μην επιληφθεί καμιά Μοσάντ , έτσι δεν είναι ; Για να αποδειχθεί οτι ο όλος “Αγώνας” ήταν άλλο ένα Νεοελληνικό καραγκιοζιλίκι της μαγκιάς εκ του ασφαλούς . Κρίμα δεν είναι και για τη Χώρα και για τον Πρωθυπουργό προσωπικά να μπαίνουν σε τέτοιες διαδικασίες ;
Σκεφτείτε κάτι ανάλογο σε μεγαλύτερο μέγεθος . Κάτι μεγαλύτερο απ’τα Ίμια . Όπως μπορεί να διαμορφωθεί το σενάριο που περιγράψαμε παραπάνω . Ποιά μπορεί να είναι η αντίδραση της Ελληνικής Δημοκρατίας ; Είναι έτοιμος ο λαός ; Ο στρατός ; Υπάρχει δυνατότητα αποτροπής ;Αντιλαμβάνεται κανείς πως μια νέα υποστολή σημαίας θα έχει τεράστιες επιπτώσεις τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο (για να μη πιάσουμε όλα τ’άλλα);
Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι μια βάσανος που ο κύριος Τσίπρας πρέπει να την αντιμετωπίσει μόνος του . Αυτός είναι που πρέπει να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις και να δώσει νέα διέξοδο στις πολιτικές ευαισθησίες πρώτα του κόσμου και μετά του κομματικού του περίγυρου , μιας και ο χρόνος στενεύει . Μια καθαρή επιτυχία στο Σκοπιανό μπορεί και να έβαζε το νερό στ’αυλάκι …
Υπέρβαση βέβαια πρέπει να κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι , ιδίως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης . Αναγκαστικά , επιβάλλεται να μπουν στην άκρη για λίγο το κυνήγι της Εξουσίας και η άρνηση για την άρνηση . Υποχρεωτικά πρέπει να υπάρξει συναίνεση . Και πιστεύω πως θα ήταν ωφέλιμο και για τον ίδιο , γιατί διαφορετικά η καρέκλα του θ’αρχίσει να τρίζει επικίνδυνα …

 

Υ.Γ.

Διαβάστε και αναλύστε τα πάντα.

Πρέπει να τολμάς για να γίνεις σοφός.

Τα καλύτερα έρχονται……