H ικανότητα να βλέπουμε πέρα απο τους ρόλους και τις ταμπέλες

Άρθρο της Τάνιας Ρούμκου

Η συνειδητοποίηση ότι είμαστε ψυχές, αιώνια όντα, μας ανοίγει νέους πνευματικούς ορίζοντες, που μας βοηθάει να βλέπουμε με συμπόνια τις δικές μας αδυναμίες, αλλά και τις αδυναμίες των άλλων, καθώς αναγνωρίζουμε την αγνή και την εξυψωμένη φύση μας.

Όμως οι παλιές καταγραφές μας, μας περιορίζουν μέσα στους ρόλους και στις θέσεις μας και δε μας επιτρέπουν να δούμε αρχικά τον εαυτό μας και δυστυχώς τους συνανθρώπους μας, ως πνευματικά όντα. Ελεύθερους και αποκομμένους, από τους περιορισμένους καθημερινούς μας ρόλους, με τους οποίους είμαστε ταυτισμένοι.    Όταν λέμε ότι παίζουμε ένα ρόλο-όπως για παράδειγμα παίζουμε ένα ρόλο στο θέατρο-στην ουσία αναγνωρίζουμε ότι δεν είμαστε αυτός ο ρόλος. Οι διαφορετικοί ρόλοι που παίζουμε καθημερινά στη ζωή μας, όπως για παράδειγμα ο ρόλος του πατέρα ή της μητέρας, της εργαζομένης, του φίλου, του δασκάλου ή του μαθητή, σαφώς φανερώνουν στοιχεία από το χαρακτήρα μας, αλλά εύλογα συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε εμείς αυτοί οι ρόλοι.    Είμαστε σίγουρα κάτι παραπάνω. Το πρόβλημα με την ταύτιση στους ρόλους μας και η προσκόλλησή μας σε αυτούς, είναι ότι δε μπορούμε να αντιληφτούμε τους εαυτούς μας και τους άλλους ως πολυδιάστατα όντα.

Ένας ρόλος σημαντικός, που μας χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό, εμποδίζει εμάς τους ίδιους, αλλά κυρίως τους άλλους να μας δουν, έτσι όπως αληθινά είμαστε.  Πέρα από τους ρόλους και τις συγκεκριμένες δράσεις που κάνουμε για αυτούς τους ρόλους, είμαστε  όμορφες και αξιαγάπητες ψυχές με πολλαπλά ταλέντα και πολλαπλά ενδιαφέροντα.                                                                                                                                Είναι απογοητευτικό και λυπηρό να είμαστε τόσο πολύ ταυτισμένοι με την εικόνα μας μέσα από ένα ρόλο, διότι δε δίνουμε τη δυνατότητα εύκολα στον εαυτό μας να δοκιμάσουμε νέα πράγματα και εύλογα τότε οι άλλοι θα παγιδεύονται σε αυτό το σημαντικό, για εμάς ρόλο!    Επομένως αν δεν τους αρέσει αυτό που κάνουμε, δε θα τους αρέσουμε κι εμείς οι ίδιοι. Και δε θα μπορούν να μας δούνε σαν πολυδιάστατες και όμορφες ψυχές.

Η παραπάνω στάση των άλλων, σαφώς και δε θα πρέπει να μας πτοήσει και να επηρεάσει την αυτοεκτίμησή μας. Δυστυχώς όμως, οι περισσότεροι από εμάς, ταυτίζουμε αυτό που κάνουν οι άλλοι, με αυτό που είναι! ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΟΜΩΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ! Αλλά αυτό προϋποθέτει να έχουμε έναν ανοιχτό νου και κυρίως μία ανοιχτή καρδιά για να το κατανοήσουμε βαθιά. Είναι σημαντική αρετή να μπορούμε να βλέπουμε το αληθινό ον, την ουσία της ύπαρξης, πέρα από τη δράση του.

Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος που είναι πλήρως ταυτισμένος με κάτι που κάνει και αγαπάει πολύ, να μη μας αρέσει η δράση του, αλλά αν είμαστε ανοιχτοί να γνωρίσουμε αυτό το άτομο, ίσως θα διαπιστώναμε ότι αυτό το άτομο είναι πολύ αξιόλογο και στη βάση άλλων ενδιαφερόντων, θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε πολύ καλά μαζί του και να βλέπαμε ότι έχουμε αρκετά κοινά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ποτέ να μην κρίνουμε τους άλλους από αυτό που κάνουν, διότι συχνά χάνουμε τις καλές μας ευχές για αυτούς και στην ουσία, χάνουμε ένα κομμάτι από τη δική μας καλοσύνη. Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας στις καρδιές των άλλων και θα διαπιστώσουμε έκπληκτοι, πώς όλοι μιλάμε την ίδια γλώσσα της αγάπης, κάτω από τους ρόλους, τις μάσκες μας και τις ταμπέλες που βάζουμε μεταξύ μας, ο ένας στον άλλον.

 

 

Συντάκτρια

Ρούμκου Τάνια

www.spiritualitycorfu.com