Κάποτε η πίτα του Ηπειρώτη ήταν μια εκδήλωση-θεσμός την οποία περίμεναν με ανυπομονησία όλοι οι Ηπειρώτες. Εποχές που ονόματα-Θρύλοι της Ηπειρώτικης παράδοσης, μαζί με τα χορευτικά έδιναν τον παλμό και ο κόσμος χόρευε με την ψυχή του στις εξέδρες και όχι μόνο του ΣΕΦ. Τότε που έπρεπε να έχεις… δόντι για να βρείς θέση να κάτσεις και να απολαύσεις την εκδήλωση.
Αλγεινή εντύπωση και λύπη προκάλεσαν οι εικόνες της φετινής Πίτας του Ηπειρώτη. Πέραν απο τους πολύ αξιόλογους μουσικούς και τραγουδιστές που εμφανίστηκαν, καθώς και τα χορευτικά που πάντα κρατούν ψηλά τη σημαία, η περεταίρω εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Οι επίσημοι, τοπικοί άρχοντες κλπ να αλληλοχαιρετιούνται μεταξύ τους και ο κόσμος να απουσιάζει εντελώς. Εαν δεν ήταν και οι φίλοι και συγγενείς των παιδιών που χόρευαν με τα χορευτικά θα μιλούσαμε για εντελώς σουρεάλ κατάσταση. Για ποιόν να παίξουν οι μουσικοί;για ποιόν να τραγουδήσουν οι τραγουδιστές;για ποιόν να χορέψουν τα παιδιά των χορευτικών;
Ήρθε η ώρα η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία που έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια οτι μπορεί να κάνει μεγαλειώδεις εκδηλώσεις να επαναξιολογήσει πράγματα και καταστάσεις και να κάνει οτι χρειάζεται ώστε να επανέλθει η Πίτα του Ηπειρώτη εκεί που την ξέραμε.
Αυτά και μόνο αυτά.
