Αναδόμηση μιας τυχαίας πραγματικότητας

Μπήκαν ,λοιπόν, οι Τούρκοι στην Αφρίν . Αναμενόμενο ,απ’τη στιγμή που οι Κούρδοι ξαναπροδόθηκαν απ’τους συμμάχους τους . Φαίνεται πως η Αμερική είναι ακόμα μπερδεμένη σε σχέση με τη στάση που θέλει να κρατήσει έναντι των γειτόνων μας , τουλάχιστον σ’αυτό το προφανές επίπεδο . Μιας και όμως πρόκειται για οφθαλμοφανή και λίγο πολύ γνωστά σε όλους πράγματα , λέω σήμερα να κάνουμε μια θεωρητική συζήτηση  πάνω σε μια μεγαλύτερη εικόνα και ίσως , αν μας περισσέψει λίγος χώρος , να πούμε και μια κουβέντα για τα δικά μας .
Την είσοδο λοιπόν των κατσαπλιάδων του Σουλτάνου στην πόλη ακολούθησε κύμα λεηλασιών , φόνων και βιασμών . Ως είθισται άλλωστε σε τέτοιες περιπτώσεις . Δεν τα είδαμε βέβαια στην πρώτη γραμμή της ειδησεογραφίας , μιας και πολλοί είναι υπεύθυνοι και με τη στάση που κράτησαν και με το γεγονός πως θέλοντας το βιαστή και δολοφόνο για σύμμαχο δεν πρέπει να του αποδομήσουμε την εικόνα .
Επομένως , δεν ξέρω αν διέλαθε της προσοχής σας το γεγονός της καταστροφής  των μνημείων της πολύπαθης περιοχής . Μεταξύ των οποίων βεβαίως το άγαλμα του Ζωροάστρη , πολιτιστικό (και θρησκευτικό 😉 σημείο αναφοράς των ντόπιων πληθυσμών . Το συγκεκριμένο περιστατικό μπορεί και να μη σας λέει τίποτα , όμως ,λογικά , έχει ήδη επιδράσει επί συγκεκριμένων πνευματικών και πολιτικών Κέντρων . Καταλαβαίνετε , των ίδιων Κέντρων που περιέφεραν το ολόγραμμα της πύλης του Ναού του Βάαλ σε Ρώμη , Νέα Υόρκη και λοιπές Μητροπόλεις κατά τη διάρκεια Διεθνών Συνόδων τους προηγούμενους μήνες . Υποθέτω πως η βαρύτητα ενός τέτοιου περιστατικού μοχλεύει περισσότερο τη συλλογιστική ατόμων στα μάτια των οποίων ομαδικοί φόνοι είναι απλά στατιστική .
Εκτός του συγκεκριμένου περιστατικού όμως , όποιος έχει όρεξη για ψάξιμο , θ’ανακαλύψει πλήθος θρησκευτικής φύσεως καταστροφών . Από ισοπεδώσεις κυριολεκτικά μοναστηριών Σούφι μέχρι βομβαρδισμούς και βεβηλώσεις χριστιανικών (Ορθόδοξων κυρίως) εκκλησιών , όλο και πιο έντονα εμφανίζεται πλέον η απορία μήπως ο συγκεκριμένος πόλεμος , που όλο και απλώνεται , δεν είναι μόνο γεωπολιτικός αλλά βαθαίνει όλο και πιο γρήγορα σε πόλεμο πολιτισμών ;
Μήπως οι κλιματικές μεταβολές (βλέπε παλαιότερη ανάρτηση σχετικά με το λιώσιμο των Αρκτικών πάγων) και οι πολιτικές ανακατατάξεις (ολική επαναφορά Ρωσίας , εξωστρεφή Κινέζικα προγράμματα , Αμερικανικές παλινωδίες) έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον ρευστότητας που ενδεχομένως να δημιουργεί ευκαιρίες σε νέους παίχτες του πλανητικού παιγνίου ισχύος ν’ανέλθουν σε υψηλότερες θέσεις ;
Να μιλήσουμε με παραδείγματα . Εκτός απ’τον προφανή στόχο του Ταγίπ να βάλει χέρι στο Αιγαίο και τα ενεργειακά κοιτάσματα , πόσο σίγουροι είναι στα δυτικά Ινστιτούτα σκέψης πως δεν έχει πραγματικό στόχο να περάσει στο επίπεδο του υπέρμαχου-προστάτη του Ισλαμικού Κόσμου ; Ενός χαλίφη που εξοντώνει παράλληλα με τους άπιστους και τους αιρετικούς ; Κάτι τέτοιο άλλωστε το’χει δηλώσει και με λόγια και με έργα (στήριξη σε Αδελφούς Μουσουλμάνους , ISIS κλπ). Και προφανώς για όσους νιώθουν έστω και λίγο από Παγκόσμια Ιστορία , μετά το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο που απλόχερα πάνε του χαρίσουν οι μυωπικοί μας “σύμμαχοι” και οι εν Ελλάδι και Κύπρω “Ηγέτες” , το επόμενο βήμα θα είναι προς την Ιερουσαλήμ . Αφού βέβαια μέχρι τότε θα’χει ισχυροποιηθεί και στρατιωτικά (ενδεχομένως σε πυρηνικό επίπεδο) και σε εύρος  συμμαχιών με τα γειτονικά Μουσουλμανικά κράτη . Κι έτσι , πολύ απλά και όμορφα , τελειώνει και η Αμερικανική επιρροή στην Ευρασία και η Δυτική Ευρώπη σβήνει γεωπολιτικά . Τώρα βέβαια αν κάτι Γερμανοί με τη μονολιθική προτεσταντική λογική τους , κάτι Βρετανοί με τις δολοπλοκίες τους και κάτι Γάλλοι λαθρεπιβάτες των ευκαιριών θεωρούν πως θα διασωθούν απ’το τσουνάμι που έρχεται , τότε τι να πω . Μωραίνει Κύριος …
Αυτές οι σκέψεις βέβαια έχουν αναλυθεί από ανθρώπους εξυπνότερους απο ‘μένα δεκαετίες πριν . Η μονομανία του παγκοσμιοποιημένου κέρδους απ’τη μια , η ψευδαίσθηση του τέλους της Ιστορίας και της επιβολής των ΗΠΑ σε μικρά κράτη και προέδρους τύπου Γιέλτσιν απ’την άλλη ώστε όλα να είναι υπό έλεγχο , επέφεραν ένα καθησυχασμό που οδήγησε στο σημερινό πονοκέφαλο . Και μιας και ποτέ η θρησκεία δεν είναι αμιγώς πνευματικό θέμα , για να μη πούμε οτι είναι καθαρά πολιτικό , ας πούμε επιγραμματικά πως αν η Ελλάδα ηττηθεί στον επερχόμενο πόλεμο , είτε κανονικό είτε διπλωματικό , ας ετοιμάζονται για αλλοίωση πληθυσμών κι ενεργειακή ομηρία σ’ολόκληρη την ΕΕ . Κι αυτή τη φορά θα είναι αργά και για Καρόλους Μαρτέλ και για Ζακ ντε Μολέ . Και ο νοών νοείτο .
Προφανώς επίσης , διάφορες φωνές που ακόμα και εντός χώρας ξιφουλκούν υπέρ ενός σύγχρονου είδους Σταυροφορίας εναντίον του Ισλάμ ώστε να στηριχτούμε στις πλάτες ισχυρότερων από μας , παραλείπουν ν’αναφέρουν τ’αποτελέσματα αυτών των πολέμων στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου γενικότερα , στον Ελλαδικό χώρο ειδικότερα . Καθώς και το ποιός κέρδισε τελικά στο συγκεκριμένο πεδίο μαχών . Επομένως , τέτοιου είδους φληναφήματα καλό θα είναι να τ’αφήσουμε στην άκρη .
Μιας και θεωρητικολογούμε πάντως , τι θα λέγατε να πάμε κι ένα επίπεδο βαθύτερα , πέραν του θρησκευτικού συγκρουσιακού ; Άλλωστε , οι θρησκείες στις οποίες αναφερόμαστε δεν έχουν ούτε δυο χιλιάδες χρόνια ζωής . Ορμώμενοι απ’τις πρωτοβουλίες του Κοτζιά , ας ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στο φάκελο των Αρχαίων Λαών .
Αν παρατηρήσει κανείς το σύμπλοκο για το οποίο μιλάμε , δηλαδή Ευρασία και Αφρική , εύκολα μπορεί να διακρίνει μια νοητή γραμμή που ενώνει τους εξής λαούς , από ανατολάς . Κινέζοι , Ινδοί , Πέρσες , Εβραίοι ,Αιγύπτιοι , Έλληνες . Με τα διάφορα προσθαφαιρεθέντα χαρακτηριστικά τους στο πέρασμα των χιλιετιών και και με ορισμένες συμπτύξεις (πχ υπό τον όρο “Πέρσες” περιλαμβάνουμε τους Μεσοποτάμιους μη Αραβικούς λαούς , καθώς και τους Ασσύριους και τους Εβραίους τους ξεχωρίζουμε από Αραβικές συγγένειες ) , είναι σχετικά απλό να διακρίνει κανείς μέσα απ’τις συγκρούσεις και τις ειρήνες τους , απ’τον πολιτισμό που ανέπτυξαν και τη στάση που κρατούν στα παγκόσμια δρώμενα , ορισμένες σταθερές για τον καθένα .
Ας μη μπούμε σε λεπτομέρειες επί του παρόντος , εξάλλου ο στόχος δεν είναι να προκρίνουμε κάποιους έναντι των άλλων , παρ’ όλ’αυτά ας παρατηρήσουμε πως οι δυναμικές που αναπτύσσουν οι συγκεκριμένοι λαοί δεν περνούν απαρατήρητες απ’τους υπόλοιπους , όσο κι αν αυτό καμουφλάρεται πίσω από οικονομικές ή κοινωνικές θεωρίες της εκάστοτε εποχής . Για παράδειγμα , ουδέποτε η θαλασσοκράτειρα Βρετανία δε θα επέτρεπε την αποσκίρτηση της Ελλάδος απ’τους κόλπους της , φοβούμενη τη δυναμική που θα μπορούσε ν’αναπτύξει ναυτιλιακά υπό την αιγίδα άλλων πατρώνων (πχ Ρωσία). Ή , για να έρθουμε στο σήμερα και το κοντινό μέλλον, σ’έναν άξονα Ρωσίας-Κίνας , το πάνω χέρι αργά ή γρήγορα θα το αποκτήσει η Κίνα . Και δεν είναι θέμα παραγωγής ή ενέργειας . Εργοστάσια μπορεί να φτιάξει και ο Ρώσος . Είναι αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των λαών που δίνουν το προβάδισμα στον έναν απ’τους δυο . Επομένως για να εξισορροπηθεί το σύστημα , στην εγγύς περιοχή , η Ρωσία θα επιδιώξει να έχει δίπλα της έναν άλλον αρχαίο λαό , τους Ινδούς (Ινδία ή Πακιστάν , με σαφή προτίμηση στην πρώτη).
Πιο κοντά στα δικά μας μέρη , στο τρίγωνο Ρωσία-Τουρκία-Ιράν , μπορεί το μυαλό και ο μεγάλος παίκτης να είναι ο Βλαδίμηρος αλλά μην έχετε καμία αμφιβολία , τα πνευμόνια που δίνουν κίνηση στο εγχείρημα είναι τα ιρανικά . Τα οποία απ’τα χρόνια της αρχαιότητας μέχρι και τα Βυζαντινά δίνουν ώθηση για κίνης προς τα δυτικά . Γιατί νομίζετε πως το Ισραήλ έχει μονίμως την προσοχη του στραμμένη εκεί και δευτερευόντως στο πλήθος των αραβικών κρατών ;
Επίσης , γιατί νομίζετε πως η Ρωσία προσπαθεί με νύχια και με δόντια εδώ και πλέον διακοσίων ετών να δημιουργήσει πάνω της δεδομένα που να καλύπτουν το ιστορικό της (όπως το εννοούμε στο συγκεκριμένο άρθρο ) κενό ; Απ’την μια πανσλαβισμός , απ’την άλλη “Τρίτη Ρώμη” και υπέρμαχος της Ορθοδοξίας , απ’την τρίτη Ευρασιατικός συγκριτισμός στα χνάρια των Τάτταρων της στέπας , ένα ιδιότυπο μείγμα απ’το οποίο έστω κι ένα βήμα τη φορά , όλο και κάτι κερδίζει . Αντίθετα θεωρώ απ’την Τουρκία , όπου οι αντίστοιχης φύσεως προσπάθειες πέφτουν στο κενό , εξ ου και ο μονόδρομος της στρατιωτικής επιθετικότητας ώστε να αποφευχθεί η κονιορτοποίηση μεταξύ των γειτόνων της .
Επειδή όμως κάθε τέτοιο θέμα θα μπορούσε να σηκώσει συζήτηση ημερών , ας το κλείσουμε προς το παρόν με μια επίσης προβοκατόρικη παρατήρηση . Απ’ ό,τι φαίνεται , τα οράματα του Φραγκίσκου του Βάκωνος περί ενός νέου έθνους , πέρα και πάνω απ’τους παλιούς λαούς , πέρα και πάνω απ’τις παλιές θρησκείες , μάλλον αντιμετωπίζουν πρόβλημα όσο περνάν τα χρόνια και αυξάνεται η τριβή με την πραγματικότητα . Και αν στην εποχή που όλα λειτουργούσαν υπέρ μας οι αντοχές σε βάθος χρόνου αποδυκνείονται παιδικές , τι θα γίνει αν οι συνθήκες μας πετάξουν στο περιθώριο ; Τροφή για σκέψη .
Πάμε τώρα και στο δια ταύτα . Έχουμε αναφερθεί πολλάκις στην κατάσταση που βρισκόμαστε με τους γείτονες (τον εξής έναν) και έχουμε διατυπώσει ευκρινή για τους αναγνώστες μας θέση . Ας τραβηχτούμε όμως τρία βήματα πίσω , και , υποθέτοντας πως τα σημερινά μας προβλήματα αποτελούν ένα μικρό μέρος μιας μεγαλύτερης εικόνας , ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια , ψυχεδελική ομολογουμένως , χαρτογράφηση της κατάστασης .
Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα και με γνωστή την υπάρχουσα κατάσταση στην περιοχή , κάποιος ευφάνταστος αναγνώστης θα μπορούσε να υποθέσει πως η κύρια απειλή για την Τουρκία είναι η Περσία ! Υπό το σκεπτικό πως είναι ο ισχυρότερος Αρχαίος Λαός με τον οποίο συνορεύει και έχει επεκτατικές βλέψεις . Και η άμμος της Ιστορίας έδειξε πως δε θα στραφεί προς την Ινδία . Επομένως αυτή η συμμαχία αποδυκνείεται παράτερη και συγκυριακή . Επειδή όμως δεν υπάρχει η άνεση της Ρωσίας που συζητήσαμε παραπάνω , η μόνη διέξοδος επιβίωσης είναι η εξής . Δορυφοροποιούμε την Ελλάδα και αργά ή γρήγορα εξαφανίζουμε το Ισραήλ , πριν προλάβει το Ιράν . Ή , στη χειρότερη περίπτωση , το κάνουμε μαζί . Τότε θα γονατίσει και η Αίγυπτος , με τον ένα ή τον άλλο τρόπο . Επομένως καλύπτονται οι αρχέγονοι φόβοι και καθόμαστε στο τραπέζι ως (περίπου) ίσοι . Α, και η Αμερική βρίσκεται επι της ουσίας εκτός της Παγκόσμιας Νήσου ! Δεν τη λες κι άσχημη εξέλιξη .
Υπάρχει όμως και το κακό σενάριο . Για να εξισορροπήσουν τις προαναφερθείσες αδυναμίες τους σε σχέση με το Ιράν (και στο βάθος του ορίζοντα με την Κίνα ) , θα μπορούσαν ΗΠΑ-Ρωσία να συμφωνήσουν στην εξής περίπου βάση . Διαμελισμός Τουρκίας και δημιουργία μεγαλύτερου Αρμενικού Κράτους επιρροής Μόσχας , δημιουργία Κουρδιστάν επιρροής ΝΑΤΟ , δημιουργία Ομόσπονδου μορφώματος Αιγαίου , φιλοδυτικού αλλά επί της ουσίας ουδέτερου , ειδικής οικονομικής ζώνης στην Ανατολία και μεγάλο Ισραήλ με εξομαλυμένες σχέσεις με τον Αραβικό Κόσμο . Πολύ πιο ακραίο και χρονοβόρο , απλά έχει κάποιο σκεπτικό .
Εκεί που θέλω να καταλήξω βεβαίως είναι το εξής . Ό,τι και να γίνει , φαίνεται ξεκάθαρα πλέον πως βρισκόμαστε σε σημείο καμπής της Ιστορίας . Πολλά πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα θα δοκιμαστούν , θα μεταλλαχθούν , ενδεχομένως και θα απορριφθούν . Σε όλα τα επίπεδα , από κοινωνικό μέχρι φιλοσοφικό κι επιστημονικό . Μη σας προξενήσει καμία εντύπωση αν , για παράδειγμα , αρχίσουν ν’ανακαλύπτονται “χαμένα” αρχαία κείμενα κι αν ξεκινήσουν ζυμώσεις επαναπροσδιορισμού της θέσης μας πάνω στους πολιτισμούς του παρελθόντος . Ενδεχομένως η ελλιπής λόγω παιδείας
κατανόηση της Ελληνικής Γραμματείας που ξεκίνησε απ’τους Ρωμαίους και συνεχίστηκε απ’τους Προτεστάντες μέχρι τις μέρες μας χρειαστεί ν’αναπροσαρμοστεί βίαια μπροστά στην όλο κι επιταχυνόμενη παρακμή . Και ίσως χρειαστεί πολύ κόπο και αίμα αυτή η μάχη επιβίωσης .

ΥΓ1) Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις , μέρες που είναι , όλα τα παραπάνω είναι προϊόν φαντασίας και όχι επιστημονικών δεδομένων . Μπορεί κάποια στοιχεία να είναι οικεία αλλά ως εκεί . Ας μη παρασυρθεί κάποιος φίλος σε ονειροπολήσεις γιατί τα προβλήματα που έχουμε μπροστά μας είναι υπαρκτά και επικίνδυνα . Κι ευτυχώς , όλο και περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται πως δυστυχώς βρισκόμαστε στο μη περαιτέρω . Αν κι αυτή την αντίληψη δε δείχνει να τη συμμερίζεται ο πολιτικός κόσμος της χώρας …
ΥΓ2) Ανώτεροι και κατώτεροι λαοί δεν υπάρχουν . Υπάρχουν όμως ανώτεροι και κατώτεροι πολιτισμοί , πώς να το κάνουμε … Και δε μιλώ μόνο για το παρελθόν .
ΥΓ3) Θεωρώ πως , μακράν του δεύτερου , το κορυφαίο επίτευγμα του Εβραϊκού κόσμου τις τελευταίες δεκαετίες είναι ο ορισμός του self-hater , αυτού που μισεί τον εαυτό του δηλαδή . Αναφέρεται σε άτομα της ίδιας εθνικότητας που κατακρίνουν διάφορες συμπεριφορές του Ισραήλ και δευτερευόντως των ΗΠΑ . Και σου λένε , επι της ουσίας , οτι όποιος το κάνει αυτό έχει προβλήματα ψυχιατρικής φύσης , στρέφεται εναντίον του ίδιου του του εαυτού . Επομένως όχι απλώς δεν πρέπει να τον λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν αλλά θα πρέπει και να μεριμνήσουμε για την υγεία του . Ακραίο , δε λέω , μήπως όμως στη δική μας περίπτωση πρέπει να σταματήσουμε ν’ακούμε τους “γνώστες” που πάντα βρίσκουν πως μόνο οι άλλοι έχουν “δικαιώματα” επί παντός θέματος ; Δηλαδή εμείς ούτε μια φορά δε γίνεται να έχουμε δίκιο και να πρέπει να το παραδεχτεί ο αντίδικος ; Σιγά σιγά πάντως αυτές οι παρακμιακές φωνές οδηγούνται στο φυσικό τους χώρο , το περιθώριο και τη χλεύη .