Εναρκτήριο λάκτισμα έχουμε από αύριο στα πρωταθλήματα των ακαδημιών. Μέχρι και σήμερα υπάρχει μεγάλη κίνηση στα γραφεία της Ενώσεως για τα πιστοποιητικά των λιλιπούτειων ποδοσφαιριστών, ώστε να μπορέσουν να συμμετάσχουν κανονικά. Αυτά όσον αφορά τα διαδικαστικά που η αλήθεια είναι δε τρελαίνουν και πολύ κόσμο…
Έχοντας παρακαταθήκη δυο σεζόν πλήρους ενασχόλησης με τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα υπάρχει το γενικό συμπέρασμα ότι πλην ελαχίστων ομάδων που ομολογουμένως χτίζουν πάνω σε βάσεις παιξίματος θελκτικού ποδοσφαίρου και εκπαίδευσης βασικών στοιχείων στην κατάρτιση νεαρών ποδοσφαιριστών, η πλειάδα των ακαδημιών εναπόκειται στο βωμό του αποτελέσματος, κάτι που χτυπά άσχημα στο μάτι… Χαρακτηριστικά αυτού του χρονικού διαστήματος ήταν οι συνεχείς φωνές προς τους νεαρούς (υπήρχαν περιπτώσεις ανεπίτρεπτων λέξεων), αντεγκλήσεων μεταξύ γονέων με κατακλείδα τους διαπληκτισμούς και επίσης μερίδα διαιτητών να προσπαθεί αλλά να μη μπορεί να κατανοήσει βασικά γρανάζια της μηχανής που λέγεται ΚΑΠ. Εν ολίγοις, αντί να θεωρείται επιβεβλημένη η λεγόμενη… ανεμελιά που χαρακτηρίζει τους νεαρούς ποδοσφαιριστές ώστε να ευχαριστηθούν το παιχνίδι και να δείξουν ότι διαθέτουν αυτό το “χάρισμα” που τους κάνει να ξεχωρίζουν, ασχολούμαστε με όλα τα άλλα που καπελώνουν τις προσπάθειες και τα παιχνίδια των νεαρών.
Ας ελπίσουμε φέτος να ασχοληθούμε πολύ περισσότερο με τα ίδια τα παιδιά και τις ικανότητες τους, οι “προπονητές” της εξέδρας να ασχοληθούν με οτιδήποτε άλλο πέραν των ύβρεων και κραξίματος των πραγματικών προπονητών και τέλος οι διαιτητές να εφαρμόζουν τον κανονισμό ώστε να αρχίσουν και οι πιτσιρικάδες να λειτουργούν βάσει αυτού από τώρα και όχι στα 20, 30 και…40.
