Παρα…λίγο

Της Ζωής Καλύβα

Λένε ότι ένας άνθρωπος κάποια στιγμή στη ζωή του θα πάει στο νοσοκομείο και άλλη μία φορά Τουλάχιστον θα πατήσει βιολογικό απόβλητο σκύλου ή ακαθαρσίες σκύλου ή περιττώματα σκύλου. Όπως και να τα αποκαλέσεις, όταν γίνει το ατύχημα, μη αναστρέψιμης σύγκρουσης της σόλας σου με αυτό, το αποτέλεσμα είναι ένα. Σκέφτεσαι, 1ο να βρίσεις, 2ο να τσιρίξεις, 3ο τι θα κάνω με το παπούτσι μου και 4ο θα πετάξω το αγαπημένο μου υπόδημα.

 

Τελικά σε εμένα έτυχε το δεύτερο χτες το απόγευμα, πράγμα που είχα αποφύγει, εδώ και αρκετά χρόνια.

 

Για μία ακόμα φορά θα πω ότι μάλλον είμαι πολύ περίεργη και φταίει η ηλικία μου, οι ορμόνες κτλ δεν ξέρω. Το σίγουρο είναι όμως ότι εκνευρίστηκα πάρα πολύ όταν πάτησα το ΒΑΣ (Βιολογικό Απόβλητο Σκύλου).

 

Η ώρα ήταν 8:05 το απόγευμα. Ήμουν πίσω από το γήπεδο Ζωσιμάδες. Όλα πήγαιναν μία χαρά μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το πάτησα κυριολεκτικά το ΒΑΣ. Όπου θα πρέπει να ομολογήσω σαν πρωτάρα ότι φρίκαρα. Έπαθα εκείνο το συναίσθημα που δεν ξέρεις αν θα κλάψεις, θα ουρλιάξεις, θα γελάσεις και που ταυτόχρονα κοιτάζεις αν σε είδε κάποιος.

 

Πάντως θα πρέπει να συγχαρώ τον εαυτό μου για τα αντανακλαστικά του, που συγκρατήθηκα και δεν έπεσα, παρόλο το γλίστρημα που κέρδισα. Αφού βεβαιώθηκα ότι δεν με είδε κανείς σιγά-σιγά και δειλά-δειλά κατάφερα να πάω κάτω από μία κολώνα  για να δω το παπούτσι μου.

 

Συμπέρασμα: έγινε πολύ χάλια το παπούτσι μου. Έπαθα σοκ. Από το αγαπημένο μου παπούτσι είχε βουτηχτεί κυριολεκτικά, όλο το πέλμα σε ένα πρασινοκαφέ ΒΑΣ. Δεν ξέρω πώς Λειτούργησε ο εγκέφαλος αλλά λίγο πιο παραδίπλα είναι ένα μαγαζί με απορρυπαντικά, χαρτικά και με διάφορα άλλα πραγματάκια να μη σας τα πολυλογώ. Έτσι έκανα πέτρα την καρδιά μου και πήγα και αγόρασα  μία χλωρίνη σε μορφή σπρέι. Έπειτα ξαναπλησίασα στο πεζοδρόμιο ακούμπησα σε έναν τοίχο και άρχισα να ψεκάζω την σόλα.

 

Και εκείνη ακριβώς την στιγμή μου ήρθε η Μεγάλη Ιδέα.

 

Και σε πόσους δεν έχει συμβεί; Πόσοι άλλοι φρίκαραν; Πως το αντιμετώπισαν; Υπάρχει λύση. Ένα μικρό μπουκαλάκι των 50 ml (για να χωράει στην τσάντα) να πετάει με αντλία ψεκάσματος το υγρό, είτε χλωρίνη, είτε σόδα με ξύδι και ξεμπέρδεψες. Το μπουκαλάκι για τους κυρίους σε μαύρο χρώμα, για τις κυρίες και τις δεσποινίδες σε διάφορα χαρούμενα χρώματα.

Έτσι θα βγάλω και χρήματα, αν το κατοχυρώσω σαν δικιά μου πατέντα.

 

Ξέρεις τι λεφτά θα βγάλω; Πολλά. Γιατί εδώ στα Γιάννενα είναι πολλοί που έχουνε σκυλάκια. Και κάποιοι από αυτούς, δεν μαζεύουν τα ΒΑΣ των σκύλων τους. Και δεν μπορώ να πω, έψαξα και είδα ότι στο διαδίκτυο πωλούνται 172 Είδη Συλλογής Περιττωμάτων Σκύλου.  Φαντάζομαι για κάποιους από αυτούς που δεν τα μαζεύουν θα είναι πολύ δύσκολο, να σκύψουν και να κάνουν την μαγική κίνηση. Θα τους πονάει το χέρι κτλ

Φαντάζομαι ότι είναι πολύ δύσκολο και για κάποιον υπεύθυνο να ασχοληθεί με τα αδέσποτα που είναι ΕΝΑ πολύ μεγάλο κεφάλαιο για αυτή την πόλη. Για εμένα, εσένα και όλους, όχι μόνο για τον γείτονα. Αλλά δεν υπάρχει χρόνος, χρήμα και χώρος, πλησιάζουν και γιορτές, στολισμοί, εκδηλώσεις…… που χρόνος τώρα για τα Αδέσποτα.

Εμένα Γιάννενά μου, μου αρέσει να έχω το δεντράκι μου, τα λαμπάκια μου, τώρα αν πατάω και κανένα ΒΑΣ ή φοβάμαι να περπατήσω δίπλα από μια αγέλη σκύλων στην πλατεία το βράδυ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.

Μου αρκεί που βλέπω την πλατεία από μακριά.

 

Γιάννενα μου καληνύχτα, σε κούρασα. Συγνώμη, ξέρω ότι δεν είναι όλα δικά σου προβλήματα, αλλά του γείτονα!

Καληνύχτα μην στεναχωριέσαι και δεν έγινε και κάτι που όλοι οι δρόμοι σχεδόν είναι γεμάτοι από ΒΑΣ. Βασανάκια τώρα να προσθέτεις;

 

Κοιμήσου να ξεκουραστείς… ξέρεις και άσε την ευκαιρία σε εμένα μπας και γίνω πλούσια με την Ιδέα μου.