Γιάννενα μου καλησπέρα, πώς ήταν η Δευτέρα σου; Φαντάζομαι με ομίχλη, ήλιο και λίγο κρύο όπως και η δικιά μου. Αλλά δεν θα γκρινιάξω για τον καιρό σου. Άλλωστε χειμώνας έρχεται και σε αγαπάει ο πολίτης σου, έτσι όπως είσαι, όλες τις εποχές. Το Σάββατο η πλατεία σου, είχε κόσμο, από την εκδήλωση για το μέλι. Ακόμα και το κέντρο ήταν γεμάτο από ανθρώπους που ψωνίζανε, βολτάρανε, καθόταν σε μια από τις καφετέριές σου και απολαμβάνανε τον καφέ τους, με τον ήλιο σου. Απόλαυση είσαι κάποιες φορές, όταν δεν δίνεις αφορμές να γκρινιάζουν.
Το Σάββατο που λες, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου Γιάννενά μου, μιας και δοκίμασα το πρώτο μου μελομακάρονο για αυτά τα Χριστούγεννα. Τι δέντρο και τι άλλο θα στολίσει την πλατεία σου. Χρησιμοποίησα το διαδίκτυο και βρήκα φωτογραφίες πρόσφατες, αλλά και παλιές, με διαφόρων ειδών δεντράκια και λαμπάκια.
Με έπιασε μια θλίψη. Θέλω ένα κλασικό δέντρο με στολίδια και φωτάκια. Ναι το ομολογώ. Μου έλειψε η φάτνη, το ψηλό δέντρο και το τρενάκι. Ναι Γιάννενά μου το θέλω όλο το πακέτο. Φέτος το έχω ανάγκη. Θέλω κάτι από τα παλιά. Όχι ότι δεν είμαστε μοντέρνοι τύποι, αλλά είμαστε και λίγο κλασικοί. Ας μην είναι το ψηλότερο της Ευρώπης, δεν με νοιάζει, δεν θέλω τέτοιο τίτλο. Θέλω να περάσω όμορφα Χριστούγεννα, με υγεία.
Και πάνω που θα γκρίνιαζα… «σκάει η είδηση»… το δέντρου, που άργησε αλλά θα έρθει.
Ναι δεν θα πάει το μελομακάρονο και ο κουραμπιές στο στομάχι, χωρίς κλασικό δέντρο. Ναι θέλω και το τρενάκι, με εκείνα τα υπερβολικά φωτάκια αναμμένα, εδώ σε εσένα, όχι σε άλλο δήμο, μην το ξεχάσεις, εντάξει; σε παρακαλώ πολύ. Θέλω να βλέπω τα πιτσιρίκια χαρούμενα και να τσιρίζουν, θέλω να βλέπω κάποιους να βγάζουν σέλφι, ακόμα και εκείνους που συνήθως γκρινιάζουν και τα βαριούνται όλα αυτά, ναι να κάθονται και να πηγαίνουν την βόλτα τους με το τρενάκι.
Επίσης μιας και ζητάμε χάρες, μην κάνουμε τσιγκουνιές Γιάννενά μου, μουσική στην αγορά, για να φτιάξει η διάθεση όλων, ξέρεις τα κλασικά τραγούδια που τα ακούμε σε επανάληψη χρόνια τώρα, αλλά δεν μας πειράζει. Ας μοιράσει και κανένας σύλλογος κανένα μελομακάρονο, ας στηρίξει ο ένας τον άλλο. Ας γεμίσουν όλα τα ξενοδοχεία και τα καταλύματα με κόσμο. Ας έχουμε και πολλά αεροπλανάκια με τουρίστες, να δοκιμάσουν, τα γλυκά, τα ασημικά, το φαγητό και την φιλοξενία σου. Ξέρεις εσύ από αυτά.
Έλα μην ντρέπεσαι. Ξέρω ότι το ήθελες και άλλα Χριστούγεννα, αλλά δεν πειράζει, δεν είναι και όλα στο χέρι σου.. Δώσε αγάπη και θα πάρεις αγάπη. Ας μην είσαι η πολιτιστική πρωτεύουσα. Ας μην είσαι η καλύτερη όλων. Προσπάθησε τουλάχιστον να γίνεις. Το αξίζεις!
Αλλά και αν στο τέλος, δεν κάνεις τίποτα από όλα αυτά. Τι να πει κανείς; Μην σε στεναχωρεί. Δεν θα μαλώσουμε κιόλας. Εσύ απλά καληνύχτα. Να κοιμηθείς, Γιάννενά μου, να μην κουράζεσαι. Ξέρεις τι σκέψη χρειάζεται όλο το παραπάνω; Ξέρεις πόσα πολλά λαμπάκια χρειάζονται; Άντε τώρα να στολίζεις δέντρα, να στήνεις φάτνη, να θέλεις να τακτοποιήσεις και να κυκλοφορούν και τρένα. Δυσκολάκι
