Ο παλιός φίλος της στήλης , Φράνσις Μπαίηκον , υποστήριζε το εξής : Τα αμαρτήματα της εξουσίας είναι κυρίως τέσσερα . Καθυστερήσεις , διαφθορά , τραχύτητα και υποχωρητικότητα.
Αν εξαιρέσουμε τη διαφθορά , που για τα ελληνικά δεδομένα ήταν όντως απειροελάχιστη , είναι ηλίου φαεινότερο πως η προηγούμενη Κυβέρνηση έπεσε με τα μούτρα στα άλλα τρία . Θα σας θυμίσω πως η ουσία της εκλογής ΣΥΡΙΖΑ το ´15 , κάτι που διατυμπάνιζαν και οι ίδιοι άλλωστε σε όλους τους τόνους , εκτός απ’την απαλλαγή απ’τη λαίλαπα των μνημονίων , ήταν η επανίδρυση του Κράτους και η τιμωρία όσων διασπάθισαν και οικειοποιήθηκαν δημόσιο χρήμα .
Τα λεφτά μας δηλαδή , τα δικά σου και δικά μου . Και φυσικά , με την αυτονόητη για το Λαό προϋπόθεση (παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες περί του αντιθέτου ) να μη προκαλέσει Εθνική Ζημία .
Κάπως έτσι μπαίνουν στην εξίσωση τα αμαρτήματα του φίλου μας . Θέλετε να συζητήσουμε για καθυστερήσεις ; Μέσα σε τεσσεράμιση χρόνια δεν τελεσιδίκησε ούτε μια εκ των μεγάλων (σε σημασία και συμβολισμό) υποθέσεων .
Η υπόθεση Παπαντωνίου δεν είναι τέτοια , όμως ακόμα και να ήταν θα αποτελούσε εξαίρεση . Τα πάντα κρύφτηκαν κάτω απ’τις δικαιολογίες περί αργών διαδικασιών της Δικαιοσύνης , Καφκικής εμπνεύσεως νομολαγνείες και νομοτυπίες και “γκρίνιες” περί αντίθετων ιδεολογικά δικαστικών λειτουργών που κωλυσιεργούν για δικούς τους λόγους , πολλοί εκ των οποίων ύποπτοι .
Δεν αμφισβητούμε τα παραπάνω , όμως γι αυτό εκλέχτηκες , για να τα αντιμετωπίσεις και να τα λύσεις . Αλλιώς γιατί να κάνει ο κόσμος την καρδιά του πέτρα και να ψηφίσει το Βούτση και την Τασία ; Είναι μαζόχας αλλά όχι τόσο ! Κι αφού “έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη ” ας κάτσουν από δω και πέρα να θαυμάζουν , γιατί για ό,τι συμβεί είναι συνένοχοι .
Η βολική βεβαίως για τον κενό περιεχομένου και προσωπικότητας ισορροπιστή καθυστέρηση κουμπώνει απόλυτα με την ανάλογου μεγέθους υποχωρητικότητα .
Υποχωρητικότητα στο πλαίσιο της εκκαθάρισης και νόμιμης ρύθμισης του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου (άραγε πόσο μ@λ@κ@ς να αισθάνεται ο πρώην Υπουργός Διαστήματος που το όνομά του φέρει ο δεύτερος- πίσω απ’του Παρασκευόπουλου- πιο γελοίος νόμος της προηγούμενης Κυβέρνησης ; Νόμος που δεν τηρήθηκε ούτε καν απ’τους ανεπαρκείς που ο ίδιος χαρακτηρίζει “συντρόφους”;), υποχωρητικότητα έναντι συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων , απ’αυτά που κατακεραύνωναν ως αντιπολίτευση , υποχωρητικότητα ως προς τον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου μη τυχόν και θίξουμε την εκλογική μας πελατεία των ΔΥ ( η οποία παρ όλ’αυτά μας περιποιήθηκε δεόντως την ώρα της κάλπης ) , υποχωρητικότητα ακόμα και στα απλά , πχ στην εξυγίανση του Ελληνικού ποδοσφαίρου , παρά την έξωθεν συνδρομή , με χαρακτηριστικό δείγμα το μπούλη που υποδυόταν τον Υφυπουργό Αθλητισμού το τελευταίο διάστημα .
Και μετά αναρωτιούνται ακόμα για τα πώς και τα γιατί …
Και πάμε στην τραχύτητα … Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις εδώ … Απ’τις δηλώσεις Τσακαλώτου περί αντιμετώπισης της Μεσαίας Τάξης ως ταξικού εχθρού ; Ο Τσακαλώτος , ο γόνος της οικογενείας του στρατηγού Τσακαλώτου (του γνωστού), ο μεγαλωμένος και σπουδαγμένος ( αποκλειστικά με υποτροφίες , φαντάζομαι ) στο εξωτερικό , έβαλε το σακίδιο στην πλάτη και ξάφνου ανακάλυψε τον εχθρό . Η Μεσαία Τάξη ! Ήτοι , οι ελεύθεροι επαγγελματίες , γιατί το τι είναι “Μεσαία Τάξη” στην Ελλάδα χωρά μεγάλη κουβέντα , οπότε κοιτάμε ποιόν υπερφορολόγησε , ποιόν γονάτισε συνειδητά εν μέσω κρίσης .
Θα μου πεις , ποιόν να κυνηγούσε , το Λάτση ή το Μαρινάκη ; Αλλά ξέχασα , αυτόν τον τελευταίο τον έβαλαν φυλακή . Δουλεύει καταναγκαστικά νυχθημερόν στο κανάλι που του αδειοδότησαν ..
Κι απ’την άλλη , μήπως ο Ένγκελς ή ο Κροπότκιν ήταν τίποτα φτωχοί ; Οπότε , τσάκαλος ο Τσακαλώτος …
Να πιάσουμε μήπως το γεγονός πως απ’τις εποχές του ’81 είχε να βιώσει η κοινωνία τέτοια διχαστική επίθεση ; Οι γερμανοτσολιάδες και οι νενέκοι , μόλις έγινε η kolotoumpa και πλέον δε μπορούσαμε να εκφραζόμαστε έτσι , έγιναν φασίστες . Πραγματικά έχω την εντύπωση πως στη χώρα μας το διάστημα ’15-’19 είχαμε περισσότερους φασίστες κι απ’την Ιταλία του Μουσολίνι ! Όποιος ψέλλιζε διαφορετική άποψη απ’τη μια και μοναδική Αλήθεια μας , αυτομάτως Μεραρχία Τζούλια ! Φασίστας , φασίστας , φασίστας , φασίστας ..
Παντού φασίστες ! Λογικές άλλων εποχών , που εκτός του οτι ενέτειναν την πόλωση εντός του σώματος της κοινωνίας , δε βοήθησαν και στο να εκτιμήσει καλύτερα , με μια δεύτερη ανάγνωση ο κόσμος , πολλά σωστά μέτρα που υλοποιήθηκαν .
Για το Μακεδονικό δε θα πούμε πολλά , μιας και είναι θέμα που σηκώνει ξεχωριστό άρθρο (άλλο ένα). Κάποια πραγματάκια μόνο , ενδεικτικά της κατάστασης . Πρώτον , όποιος ακόμα και σήμερα δεν πιστεύει πως αυτή ήταν η κύρια αιτία της ήττας ΣΥΡΙΖΑ ή εθελοτυφλεί ή δεν έχει αίσθηση της ελληνικής πραγματικότητας .
Μια απλή ανάγνωση των τελικών εκλογικών αποτελεσμάτων , σε συνδυασμό με το παραπάνω από αξιοπρεπές ποσοστό που τελικά απέσπασε ο Τσίπρας (μόνος του), αποδεικνύει πως τα προεκλογικά μέτρα που έλαβε , συν το φόβο για την εκλογή Μητσοτάκη , απέδωσαν και με το παραπάνω . Ο καταποντισμός του κόμματος όμως στη Μακεδονία ήταν μη αναστρέψιμος .
Γιατί συνέβη αυτό ; Για πολλούς λόγους . Σύμφωνα με τις στελεχάρες , ο κόσμος δεν κατάλαβε τη Συμφωνία . Φαντάζομαι λοιπόν πως δεν ισχύουν οι πληροφορίες πως το ΥΠΕΞ του Κατρούγκαλου είχε στείλει ειδική οδηγία στις Πρεσβείες μας παραδεχόμενο πως υπάρχει διολίσθηση απ’τα συμφωνηθέντα , λόγω της Κερκόπορτας που άνοιξε ο τρόπος της χρήσης του όρου “Μακεδονικός” , συνιστώντας ψυχραιμία και συνέχιση της προσπάθειας απ’το διπλωματικό Σώμα για βελτίωση της κατάστασης .
Να σώσουμε ό,τι σώζεται δηλαδή … Οπότε , μάλλον κάτι κατάλαβε καλύτερα ο κόσμος απ’τους επαΐοντες . Κατάλαβε οτι αυτό που δεν κατόρθωσε ολόκληρος Στρατάρχης Τίτο , το κατάφερε ο Σουσλώφ της γειτονιάς, πανηγυρίζοντας μάλιστα για την επιτυχία!
Και δεν είχαν καν την πρόνοια να συμβουλευτούν τα αρχεία του ΚΚΕ , δημοσιευμένα εδώ και χρόνια , που το λένε πεντακάθαρα πως το θέμα της Μακεδονίας έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τον πατριωτισμό των Ελλήνων , επομένως οι αποφάσεις της Κομ. Διεθνούς (καταλαβαίνετε ποιες) για να προωθηθούν πρέπει να προχωρήσουν υπό το καθεστώς διγλωσσίας .
Άλλα να λέμε στο Λαό , πατριωτικά και αγωνιστικά , και άλλα να γνωρίζουν οι μυημένοι . Τούτοι δω προτίμησαν την προσφιλή και εύκολη λύση , δε συμφωνείς ; Φασίστας ! Πάρε τώρα να’χεις !
Για αποφυγή παρεξηγήσεων , να ξαναθυμήσουμε τη θέση μας πως δεν υπάρχουν καλές και κακές συμφωνίες . Υπάρχει καλό και κακό timing και ισχύς , ώστε να προωθήσεις τα θετικά για εσέ και να απαλείψεις σιγά σιγά τα αρνητικά . Η πραγματικότητα μέχρι στιγμής αποδεικνύει πως δυστυχώς δεν είμασταν ούτε έτοιμοι ούτε ικανοί να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο υπέρ μας , κάτι που δεν ισχύει μόνο για την απελθούσα Κυβέρνηση . Μακάρι αυτό ν’αλλάξει σύντομα .
Αυτά σε γενικές γραμμές για τους πρώην . Και μη ρωτήσει κανείς γιατί δεν ασχολούμαι με τους νυν . Μα , για τον απλούστατο λόγο οτι κανείς δεν ασχολείται ! Έγιναν εκλογές , άλλαξε τόσο εμφατικά το καθεστώς και κανείς δε δίνει την παραμικρή σημασία ! Και όχι , αυτό δεν οφείλεται στην ομερτά των ΜΜΕ υπέρ της ΝΔ .
Οφείλεται στο γεγονός πως κανείς δεν έχει απαιτήσεις απ’αυτούς . Απαιτήσεις υπήρχαν απ’το ΣΥΡΙΖΑ το ’15 και τις διέψευσε . Δεν ξέρω , μπορεί στην τελική αυτό να λειτουργήσει και απελευθερωτικά για το νέο κυβερνητικό σχήμα , να παραχθεί έργο λόγω της ψυχολογικής αποφόρτισης . Θα φανεί . Επειδή όμως διάφοροι φίλοι με ρωτούσαν για το τι βλέπω σχετικά με τη νέα κατάσταση , θα προσπαθήσω μια πρόχειρη σκιαγράφηση , η οποία ομολογώ στερείται ιδεολογικής χάρης και ρομαντισμού , έχει όμως υπερπλεονάσματα κυνισμού και ρεαλισμού .
Κατ εμέ τα πράγματα είναι απλά . Βασικός στόχος της νέας Κυβέρνησης θα είναι να προωθήσει τις “μεταρρυθμίσεις” που έχουν συμφωνηθεί και υπογραφεί στα πλαίσια των Δανειακών Συμβάσεων και δε μπορούσαν να εφαρμόσουν οι προηγούμενοι . Εργασιακά δικαιώματα , Ασφαλιστικό , Ιδιωτικοποιήσεις και σαν μπόνους , Υγεία-Παιδεία .
Απ’ό,τι φάνηκε , τα κοινωνικά στρώματα είναι πλέον έτοιμα να συναινέσουν σε βαθιές τομές σε θέματα ταμπού μέχρι πρόσφατα . Ενδεχομένως αυτό να οφείλεται στη συνειδητοποίηση πως οι αποφάσεις υπαγορεύονται από Κέντρα εκτός Χώρας , όπως και στην εξωτερική μας πολιτική που υπαγορεύονται απ’το ΝΑΤΟ , μικρή σημασία έχει όμως .
Το θέμα είναι πως θα εφαρμοστούν . Η επιδοματική πολιτική της προηγούμενης Κυβέρνησης λογικά θα τροποποιηθεί μα δε θα καταργηθεί . Κάθε ηγεσία έχει ανάγκη ενός επιδοματοεξαρτώμενου Όχλου για την προώθηση της πολιτικής της . Το αποτέλεσμα ποιο θα είναι ; Σε ορίζοντα δύο , το πολύ τριών ετών , περίπου όταν οι μακροοικονομικοί δείκτες θ’αρχίσουν να έχουν απτή επιρροή επί της πραγματικής οικονομίας , θα έχει δημιουργηθεί ένα όριο εντός του κοινωνικού ιστού , οι πάνω του οποίου θα ζουν πολύ καλά από οικονομικής άποψης , ενώ οι κάτω θα βρίσκονται σε μια κατάσταση σταθερότητας , ικανοποιημένοι όμως μιας και θα βρίσκουν δουλίτσα , τα μεροκάματα θ’αυξάνουν ( πολύ αργά μεν και ελάχιστα πλην όμως σταθερά ) και θα διατηρηθεί μια κάποιου είδους Πρόνοια .
Στα εθνικά θέματα , συνδιαχείριση των κοιτασμάτων , εκτός κι αν ο δημοκράτης γείτονας κάνει καμιά χοντράδα που θα φέρει άπαντες προ τετελεσμένων . Δεν το πολυβλέπω όμως , τουλάχιστον στο άμεσο διάστημα . Το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον Ελληνισμό θα το δούμε εν ευθέτω χρόνω .
Ξέρετε πάντως ποιο είναι το εντυπωσιακό της υπόθεσης ; Πως όταν συζητάς με ψηφοφόρους , όχι κομματικά οργανωμένους και αναφέρεσαι στην επερχόμενη λαίλαπα που περιγράψαμε , όλοι μα όλοι είναι ενήμεροι και συνειδητοποιημένοι και η μόνιμη επωδός είναι μια :”Καλά να πάθουν”! Οι Συριζαίοι δηλαδή , που έχασαν την εξουσία .
Ειλικρινά δε γνωρίζω τι είναι αυτό που προκαλεί αυτό το Σύνδρομο Σαμψών στον κόσμο , αυτό το “αποθανέτω η ψυχή μου…”, πάντως είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει εντόνως τους συνομιλητές για το αύριο της Αριστερής Παράταξης και να μην αφεθούν στην εύκολη εξήγηση της πλύσης εγκεφάλου απ’το ΣΚΑΙ .
Γιατί τα παραπάνω , όσο κι αν ακολουθηθεί η πολιτική σοκ και δέους , προφανώς και επηρεάζονται κι απ’τη μορφή που θα έχει η αντιπολίτευση . Όχι αν θα νομοθετηθούν , αυτό το θεωρώ δεδομένο όπως προανέφερα , μα για το πώς θα εφαρμοστούν σε βάθος ετών . Η επόμενη χρονιά θα είναι καθοριστική όσον αφορά τις αποφάσεις που θα λάβει ο κύριος Τσίπρας και τον τρόπο που θα τις υλοποιήσει .
Κι εξηγούμαι . Φαντάζομαι βλέπετε κι εσείς πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετασχηματιστεί άμεσα . Το ερώτημα είναι σε τι . Οι τάσεις είναι δυο . Ή θα ενισχύσει τα ριζοσπαστικά-συγκρουσιακά του χαρακτηριστικά ερχόμενος πιο κοντά σε ΛΑΕ μετά Λαφαζάνη και ΑΝΤΑΡΣΥΑ , δημιουργώντας τρόπον τινά ένα “καθαρό” ιδεολογικά πεδίο που θα έλκει κοντά του αριστερές και αριστερόστροφες δυνάμεις ή θα οδηγηθεί σ’ένα πλαίσιο με βασική γραμμή εθνική-σοσιαλπατριωτική ( Η Ελλάδα στους Έλληνες κλπ ), αυτό δηλαδή που εγκατέλειψε το ΠΑΣΟΚ με την εκλογή Σημίτη , μετασχηματιζόμενος έτσι σ’ένα χαλαρότερο ιδεολογικά , στιβαρότερο όμως οργανωτικά κόμμα , αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τους “δικαιωματισμούς” και μετατρεπόμενος σ’έναν , αν μας επιτρέπεται η έκφραση , Κυβερνητικά Συμβατότερο Οργανισμό .
Τ’αγκάθια και στις δυο περιπτώσεις περισσεύουν . Στην πρώτη περίπτωση , που προφανώς είναι πιο κοντά στις απόψεις των 53 , ο εναγκαλισμός με τις απόψεις σχηματισμών που κονιορτοποιήθηκαν στις τελευταίες εκλογές , δεν ξέρω τι μπορεί να εξυπηρετήσει πέρα απ’την ιδεολογική εξιλέωση ορισμένων που θεώρησαν την εξουσία βάσανο (ασχέτως αν γεύτηκαν τους χυμούς της στο έπακρο) και πλέον αποδίδονται σε αγωνιώδεις προσπάθειες ανάκτησης της Αριστερής τους Τιμής με σεχταριστικές παρθενοραφές .
Αν επικρατήσει αυτό το σενάριο , σαφώς και ο πυρήνας του 2,5% θα είναι ικανοποιημένος , επίσης σαφώς όμως αυτό το σχήμα δεν οδηγεί πουθενά εκλογικά και θα εντείνει το χάος στον αριστερά της ΝΔ χώρο . Γιατί αυτομάτως ξεχνάμε συνεργασίες με ΠΑΣΟΚ ( και κάτι κομματικά ρετάλια στυλ ΔΗΜΑΡ με αμελητέο πολιτικό βάρος ) και περιμένουμε το επόμενο σχήμα που θα δημιουργηθεί με σκοπό να ηγεμονεύσει σ’έναν χώρο που περιλαμβάνει περίπου το 40% των ψηφοφόρων .
Η δεύτερη περίπτωση , αν και προτιμότερη από μια σειρά στελεχών κοντά στον πρώην πρωθυπουργό , πιθανόν και τον ίδιο και με την πρώτη ματιά πιο λειτουργική , εντούτοις κρύβει παγίδες που δεν είναι ορατές στο απαίδευτο μάτι .
Το οφθαλμοφανές είναι η στελεχιακή ένδεια . Με ποιούς θα προχωρήσεις ; Με Τζανακόπουλο , Αχτσιόγλου και Ηλιόπουλο ; Και Νοτοπούλου ; Χρειάζεται να αναλύσουμε γιατί τους θεωρούμε στελέχη δεύτερης ( και τρίτης τους περισσότερους ) γραμμής ; Νομίζω πως η εκλογική πραγματικότητα μας έβγαλε απ’την αγγαρεία .
Ή μήπως υπάρχει σώφρων άνθρωπος που θεωρεί πως η διεύρυνση προς τη Σοσιαλδημοκρατία ήταν η μεταγραφή των Μπίστη μπόυς και της Ξενογιαννακοπούλου ; Όλα αυτά πάντως διορθώνονται . Λίγο φύγε συ , έλα συ και η ομάδα θα βρει μια λειτουργική ηγετική δομή .
Το βασικό κατ εμέ πρόβλημα πάντως , που πρέπει να το σταθμίσει σοβαρότατα ο κύριος Τσίπρας ,είναι ο ίδιος του ο εαυτός και η εικόνα του . Τι εννοώ ; Πολύ απλά , πως στην εποχή του Διαδικτύου δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο να υιοθετήσεις μια νέα εικόνα , κάνοντας τους πάντες να ξεχάσουν την παλιά .
Και το παρελθόν του Αλέξη είναι γεμάτο εξαλλοσύνες , καταγγελτικό λόγο που πολλές φορές ξέφευγε του μέτρου , ιδεοληπτικά ρεσάλτα και αριστερίστικες καταδρομές . Για την οικονομία της συζήτησης , δέχομαι πως σε όλα είχε δίκιο . Τι να το κάνεις όμως , αν δεν το δέχεται ο ψηφοφόρος ; Η μεγάλη ,προσωπική παγίδα για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εξής . Κινδυνεύει να χρησιμοποιηθεί ως πολιορκητικός κριός και συγκολλητική ουσία στη συνέχεια , λόγω της προσωπικότητάς του , για τη δημιουργία του Μεγάλου Σοσιαλπατριωτικού Φορέα και όταν αυτές οι διαδικασίες ολοκληρωθούν να παραγκωνιστεί γιατί δε θα θεωρείται επαρκής ως προς το κομμάτι του πατριωτισμού .
Απλά και κυνικά . Θα ρωτήσετε φυσικά , υπάρχει λύση σ’αυτό το πρόβλημα ; Φυσικά και υπάρχει , όμως δεν είμαστε σύμβουλοι της Αξ.Αντιπολίτευσης για να τα δίνουμε όλα στο πιάτο …
Είχαμε πολλά να πούμε και τα’παμε λίγο μαζεμένα , πλέον όμως θεωρώ πως μπορείτε και διαβάζετε κι ανάμεσα απ’τις γραμμές . Σιγά σιγά όμως να τελειώνουμε με τα εκλογικά , γιατί στον Πλανήτη γίνεται χαμός κι εμείς ασχολούμαστε με τα μηδαμινά κι ασήμαντα . Τα ξαναλέμε συντόμως …
