Οπως είναι γνωστό, το κλασσικό φορητό κασετόφωνο εφευρέθηκε από την εταιρεία Philips το έτος 1965. Προϋπήρχαν τα επαγγελματικά με πομπίνες. Eίχε πρόσβαση σε αυτό μόνο ένα ελάχιστο τμήμα του πληθυσμού, λόγω κόστους, ώσπου οι τιμές κάπως έπεσαν διότι έκανε τα πρώτα αντίγραφα η SANYO και η SONY που είχαν τιμή χαμηλή. Από εκεί βγήκε η λέξη «Τζάμπα», από το «Made in Japan». Ετσι λοιπόν το έτος 1968 όταν κανείς στό Χαλάνδρι δεν είχε κασετόφωνο, ένας θείος μου αστυνομικός μου έδειξε ένα κασετόφωνο με το οποίο υπέκλεπταν συνομιλίες στην ασφάλεια. ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΕ ΤΗ ΦΩΝΗ. Επαθα πλάκα. Είπα στόν πατέρα μου “θέλω να μου αγοράσεις ένα”. Πάμε στήν Αθήνα και δεν ξέρω πώς, ο πατέρας μου με πήγε σε ένα ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΟ. Εκεί αγοράσαμε σε καλή τιμή (1200 δραχμές ίσον με 3-4 μισθούς) ένα κασετόφωνο Sanyo που είχε κάποιο ασήμαντο μικροπρόβλημα. Το τί έγινε μετά δεν περιγράφεται. ΚΡΥΦΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ του Γυμνασίου Χαλανδρίου ΠΟΥ ΕΒΡΙΖΑΝ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ. ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ προσώπων, κλπ.
Εκείνο όμως που θα μείνει στήν ιστορία είναι το εξής. Τα καλοκαίρια συνήθιζε ο πατέρας μου να μας στέλνει ΜΟΝΑ ΜΑΣ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ να κάνουμε διακοπές στήν Αρτα (δικό μας σπίτι) και στό χωριό της μητέρας μου Παντάνασσα Αρτας, δίπλα στή γνωστή Λίμνη Ζηρού. Αυτή τη φορά πήραμε και ένα φίλο μας μαζί το Στέφανο. Πηγαίνοντας στή Λίμνη Ζηρού με τα πόδια, είχε ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΗΔΟΝΙΩΝ, τέτοια που είναι αδύνατο να φαντασθείτε. Αφήσαμε το κασετόφωνο κάτω στό έδαφος, πατήσαμε το REC και φύγαμε σιωπηλά γιά μία ώρα. Σε μιά ώρα ξαναγυρίσαμε και πήραμε το κασετόφωνο με μία ώρα εγγραφή ΑΗΔΟΝΙΩΝ πεντακάθαρη. Ούτε αυτοκίνητα, ούτε άνθρωποι ούτε τίποτα.
Επιστρέψαμε στήν Εθνική οδό Αρτας Ιωαννίνων στό καφενείο του Θωμά Γεωργακόπουλου μέσα στά πλατάνια. Παραγγείλαμε αναψυκτικό και ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ βανίλια (δεν υπήρχε Φραπέ τότε) και σιωπηλά πατήσαμε το PLAY. Ο χώρος γέμισε …..αηδόνια από το πουθενά. Οι θαμώνες, ποιμένες και γεωργοί, παραξενεύτηκαν, άρχισαν να κοιτούν γύρω γύρω και να σχολιάζουν οτι τρελό μπορεί να φανταστείς. Ο ιερέας είπε «Ελα Ιησού Χριστέ από πού έρχεται αυτό»? “Ρε Θωμά, μην έχει καμμιά φωλιά μέσα στο μαγαζί?”, “Από πού έρχεται το κελάϊδασμα βρέ παιδιά?”, σηκώθηκαν μερικοί και άρχισαν να ψάχνουν γύρω γύρω….. ΔΕΝ άργησαν να καταλάβουν την πηγή του ήχου. Ηταν ένα άγνωστο μηχάνημα. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ? “Κασετόφωνο” !!! “Και γράφει τη φωνή”? “Ναί τα πάντα”. “Ω, ρέ μάνα μου τι έχουμε να δούμε ακόμα”. Τελικά η κασέτα αυτή αναπαρήχθη εις διπλούν και τη χρησιμοποιούσαμε γιά λίγα χρόνια όταν διαβάζαμε γιά χαλάρωση. Μάλιστα ο φίλος μου ο Στέφανος όπως αποκάλυψε αργότερα, τη χρησιμοποιούσε και ως …αφροδισιακό σε ιδιωτικές στιγμές στο σπίτι του στον Κολωνό !!!! Αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση κασετόφωνου στήν Ήπειρο το έτος 1968.
Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας
