Ετούτες τις μέρες του νέου έτους, κάποιος που θα επιλέξει την μετακίνηση του αεροπορικώς, θα μπορέσει μεταξύ άλλων, να διαβάσει σε free press έντυπο της αεροπορικής εταιρείας, ένα εκ πρώτης όψης ωραίο και πλήρες ταξιδιωτικό άρθρο για την περιοχή των Κατσανοχωρίων. Βέβαια στο ξεφύλλισμα του εντύπου κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, ελάχιστοι δίνουν σημασία στις λεπτομέρειες ή ακόμα ακόμα, διαβάζουν προσεκτικά τα κείμενα. Ειδάλλως θα ήταν σημειωτέες οι ελλείψεις σε σχέση με την πραγματικότητα, κάτι που συνέβει στην περίπτωση (είναι και ένας απ’ τους λόγους που ασχολούμαστε άλλωστε) όπου φίλος της στήλης, επισκεπτόμενος πρόσφατα την πόλη, κράτησε το έντυπο και μας το έδωσε, με τις όποιες επιφυλάξεις του, ώστε να έχουμε άποψη.
Το κείμενο που εκπονεί ο πρώην της Ματσούκα, έχει λάθη και ελλείψεις. Θα προτιμήσω να μην αναλωθώ σ αυτά, καθώς το πόνημα διατίθεται και ηλεκτρονικά δωρεάν και μπορεί ο καθείς που γνωρίζει, να το μελετήσει και να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Θα αναφέρω όμως κάποια τρανταχτά στοιχεία, καθότι έτσι όπως είναι γραμμένο το κείμενο, φανερώνει μια προτίμηση σε συγκεκριμένη παρέα της περιοχής, που τυγχάνει να συμπεριλαμβάνεται και στην αιρετή ηγεσία του αντίστοιχου δήμου, δηλαδή των Βορείων Τζουμέρκων και Κατσανοχωρίων. Για παράδειγμα, λοιπόν, το κείμενο που έχει γραφτεί για τα 11 χωριά που απαρτίζουν τα Κατσανοχώρια, δεν αναφέρει τίποτα για το ιστορικό χωριό της Αετορράχης, σαν αυτό να μην υπάρχει στο χάρτη, σαν να μην έχουν γίνει εκεί οι σφοδρότερες μάχες για την απελευθέρωση απ τον οθωμανικό ζυγό, σαν να μην έχουν χτιστεί ιστορικοί ναοί, σαν να μην έχουν υπάρξει οικογένειες που ανέδειξαν την περιοχή στο πανελλήνιο, όπως για παράδειγμα η οικογένεια του σημερινού γ.γ. τουρισμού.
Η εντύπωση, λοιπόν, που δημιουργείται, είναι πως ο δήμος, στην προσπάθεια του να φέρει επισκέπτες, ώστε να τονωθεί η τοπική τουριστική οικονομία, διέθεσε ένα σχετικό κονδύλι για το σκοπό αυτό, που μεταξύ άλλων καρπώθηκαν επιτήδιοι, που κάνουν αυτή τη δουλειά, χωρίς όμως κανένα έλεγχο απ’ την πλευρά του κατά τη διαδικασία. Αυτή η προχειρότητα λοιπόν, ομοιάζει να είναι σήμα κατατεθέν και της συγκεκριμένου δημοτικής αρχής, που εν τέλει δείχνει να εξυπηρετεί συμφέροντα της μερίδας του πληθυσμού που την στηρίζει, απαξιώνοντας κάθε άλλη προσπάθεια επιβίωσης και ανάδειξης. Πως αλλιώς θα διαβάζαμε στο υπόψιν κείμενο για το “υπόδειγμα αισθητικής” για άλλα παρόμοια καταστήματα σε όλη τη χώρα, όσον αφορά στο κοινοτικό κατάστημα που ανατέθηκε στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου του δήμου, το οποίο λειτουργεί στα Λάζαινα και όχι “τη” φυσικά, που λανθασμένα αναγράφεται; Σημειωτέο δε, το ποσό των 30 χιλιάδων ευρώ που δόθηκαν απ’ τον δήμο για την αποκατάσταση του από πυρκαγιά πριν ένα περίπου χρόνο, μόνο που στη “διαύγεια” φαίνονται ως έξοδα πλατείας, μιας και τουλάχιστον μέχρι την μέρα του ατυχήματος, το κτίσμα φαίνεται ως αυθαίρετο, καθώς και άλλα 20 χιλιάρικα ευρώ που εκπονήθηκαν απ την περιφέρεια ηπείρου για την εξωτερική υαλοκάλυψη ενός αυθαίρετου, την εποχή που δόθηκαν. Όταν λοιπόν ο συγκεκριμένος δήμος διαθέσει αντίστοιχα ποσά σε όλα τα καφενεία των χωριών και των οικισμών της επικράτειάς του και όταν το ίδιο συμβεί και σε όλη τη χώρα, τότε θα μπορούμε να κάνουμε τις όποιες συγκρίσεις. Μέχρι τότε απλά ευλογάμε τα γένια μας..
Όπως ευλογάμε και τα ύδατα, μέρες που είναι και τα αγιάζουμε με τον πατροπαράδοτο θρησκευτικό και κατανυκτικό τρόπο. Μόνο που όλα γίνονται για τη βιτρίνα. Ο πολυπαθής κοσμάκης παραμένει αμαθής. Τα παθήματα δεν συνιστούν μαθήματα. Η βιτρίνα των 20 χιλιάδων φανερώνει ένα κατάστημα παράδειγμα αισθητικής, μόλο που δεν κρύβει τη σαβούρα στα πλαϊνά του. Αμαθής ο κόσμος και οπωσδήποτε απαθής. Πειθήνιος ακόλουθος μιας δημοτικής αρχής, που δείχνει να δίνει περίσια σημασία στις προσωπικές επιτυχίες των απαρτιζόντων του συμβουλίου του, απ ότι στην ουσία. Γιατί, καθώς φαίνεται, τον δήμαρχο τον απασχολεί πρωτίστως το μεταπτυχιακό του δίπλωμα σεναρίου, σε σχολή της συμπρωτεύουσας, απ ότι η ουσία, που δεν είναι η τουριστική προβολή του δήμου του, αυτή έχει άλλωστε παραχωρηθεί σε ερασιτέχνες, όπως δείχνει το συγκεκριμένο τουλάχιστον αποτέλεσμα. Η ουσία ήταν, είναι και θα είναι, να παραδώσει το δήμο (την επικράτεια, όχι την αρχή), στην ίδια κι αν είναι δυνατόν σε καλύτερη κατάσταση απ ότι τον παρέλαβε. Εφόσον όμως, καθώς φαίνεται, μας απασχολεί η προσωπική μας εικόνα και η προβολή αυτής, καθώς και της ομήγυρης που μας στηρίζει, η ουσία πάει περίπατο. Διαβαίνει μονοπάτια και λαγκάδια της περιοχής, μαγεύεται από ρέματα και καταρράκτες και συναντά στο διάβα της, νύχτες σε λευκό σατέν, που όπως δείχνουν οι φωτογραφίες που ακολουθούν, δεν πρόκειται για σατέν ύφασμα, αλλά για αμιγώς πλαστικό, κάλυμμα ενσιρώματος ζωοτροφών, κτηνοτροφικής μονάδας της περιοχής του ίδιου δήμου.
Να αγιασθούν τα ύδατα, λοιπόν, στο επανακτισθέν γεφύρι της Πλάκας, ώστε να μην καταλήξουν ρυπαρά στον εύφορο κάμπο της Άρτας κι απο κει στον Αμβρακικό. και να επικοινωνηθεί το όλο εγχείρημα και στο δικό μας ενημερωτικό site, απ τη δημοτική αρχή της βιτρίνας. Που αναμφίβολα δεν είναι κακό, αρκεί να μας το χουν δηλώσει πως ο αυτοσκοπός τους, δε διαφέρει σε τίποτα απ’ τους άλλους αιρετούς του τόπου και δεν αποτελούν εξαίρεση. Ότι δηλαδή το μοτό που τους χαρακτηρίζει, περιορίζεται στο λαϊκό γνωμικό: όσα φάμε, όσα πιούμε κι όσα αρπάξει ο κώλος μας, αφήνοντας την οικολογική μας συνείδηση σε λήθαργο, όπως και τις άλλες συνειδήσεις που η ενασχόληση με τα κοινά εκμαυλίζει…
καλή χρονιά!!
ΤΣ. εύχομαι λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο νέος χρόνος να φέρει τη δημοτική αρχή προ των ευθυνών της, ώστε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα, προτού δελεαστεί κάποιος αναγνώστης/ταξιδιώτης κι αρχίσει στ αλήθεια να επισκέπτεται τις πραγματικές ομορφιές του δήμου κι όχι τα καλαίσθητα ρουστίκ καφενεία του…
